Hüryem'in Uğur'usun

4 kasim.... mutluluğa ilk adım 2 aralık...

Kimseye belli etmesem de farklı bi duyguydu evlilik denen şey.. aklım ikilemde kalırken düşünmeden edemiyor kendime sürekli soruyordum..ugur iyi biriydi fazla tanışmıyorduk belki.. sezgilerim Her zaman doğruyu söylerdi.bir bakışta karşındaki  anlardim..
kötüyse kötü,iyiyse iyidir... En ufak ugura karşı şüphem olmamıştı içimde  kötü olmasindan yanı..
Evet Hüryem aldigin kararda üzmeyeceksin böyle değer veren birisini karşılaştığın insanlar arasında bu ilkti... bana herseyiyle güvenmişti  facesini bile ben kullanırdım.bir arkadaşı resime yorum eklerken.
" o pantolun altına o carablar uymamış." Ugurun vermesi gereken bir cevap değildi bu tabiki ben yazmıştım
"Daha iyisini sen al" deyince hemen bir yorum daha.
" Taman oğlum birşey demedik ne oldu sakayada gelmiyon"...
ertesi gün olunca
Uğur içinde ki heyacanı yansıtıyordu ses tonunda..
" bugün gelecekler canimm"
Bu uğurdan duyduğum ilk  kelime..
canimm demişti..
"Allah 'tan hayirlisi olsun ikimiz içinde"
" inşallah ben çok heyecanlıyım"
"Bende bakalım ne olacak"..
Annem seslenmesiyle telefonu kapatıp yanina gittim..
"Birazdan baban koyunları  otlamadan gelir karşı gidecez"
"Tamam giderim ben simdi"
Akşam olup karanlık basmıştı.koyunlari karşı giderken..arabanin geldiğini gördüm kevenk  ve yalla yolunun birlesimdeki viracta.. bir tufaf duyguymuş  insan heyecandan ölecekmiş gibi..
" geldiler haberin olsun canım..
"  gördüm hemen bize mi gelecekler"
"Yok hasan amcagil var akraba şimdilik ordalar"
" Tamam"
Yaseminin anladı hemen panik halimden..
" geldiler herhalde heyacanlı görünüyorsun"
" aynen sorma bu nasıl bi duygu yasemin"
"Bende aynıydım siz istemeye geldiğinizde çok güzel bi duygu bacimm"
Sofra kuruldu oturup yemek yerken araba geldi.tabi benim haberim olduğu için bu defa kapıya çıkmamıştım. "Bir bak hele kimin o araba kizim" babam dedi demesinede hiç çıkıp bakilirmi? Ben hemen odaya geçtim görülmeden.babam tabi şaşırdı.
" bu kıza ne oluyor arabayada bakmıyo kim diye" kalkip disari cıktı kendi haberi olmadan karşındaki görünce şaşırdı. Annemde sordu hemen
" sen niye bakmadin"
"Beni istemeye geldiler"
Şaşırmıştı hiç bahsetmemistim." Kim"
Cevap veremeden Geldiler deyip kaçarcasına odaya geçtim..
Uğur habire mesaj atiyo. Oturdugu kahvede haber bekliyordu..bende yasemin den konuşmaları öğrenip ugura mesaj atıyordum.
" yasemin kaç kişiler ne diyolar" off yasemin illa beni çatlatacak geç geliyo..
bizim doğuda köy yerlerinde ilk dünürcü de çay verilmezdi eskiden.cay  ikram edilirse kız verildi anlamı taşırmış.. şimdiki zaman da onu göstermiyo yasemin çay ikram edecektiki. Hasan amca eski yöreyi temsil edercesine.
"Biz kalkalım çayı sonra iceriz"... uğur merakla soruyor .." Ne yaptılar ne  konuşuyorlar canım ."Bende bilmiyorum da sanki gidiyorlar yasemin de gelmiyo ki öğreneyim"  hemen bir istemede vereceklerini düşünmüş olmalıki
" vermiyorlar mi"
" ne Oldu ki daha uğur bir kere istediniz beş altı defa gelenler oluyo." "Bende bilmiyorum ki canım on dan soruyorum..
"Kız evi naz evi derler ya"
" olsun bizde seni verene kadar isteriz babandan"
" ya vermezseler"" vermeseler sende istersen son çare kaçarız"
" kaçmam"  "neyse yarın  görüşürüz  ugur".." tamam canim iyi geceler"onlar gittikten sonra  odafan hic çıkmadım babama görünmeyen çekindim utanmıştım...yasemin le annem geldi detayları alman lazımdı." Anlat hele yasemin Kaç kişilerdi" "bunlar seni istemeye çok gelir giderler" "niye yasemin" " babam vermiyo  Seni." " illaki vermez biz seni istemeye kaç kez geldik " "Öyle biz kız tarafıyız şimdi hemen nerde " yatakları serip uyumak gibisi varmıydı..uyunmuyordu.. 
Böylece kasım aynda tam dört kez böyle istemeye geldiler.bir dört kasımda başlayıp takı yirmi yedi kasım akşamına kadar.Babam abimlerede soyleyip kararlari ni aldıktan sonra.bir kaç büyüklerden de tanışmıştı.her söyleyen " uğur iyi bir çocuk ver gitsin" diyenler çoğunluktaydı..  "tamam dedi".en son geldikleri akşam..soz kesmek kararı için" vaktinizi ikileyin" denirmiş babamda  öyle deyip..araligin ikisinde söz kesilme kararı alındı.. benim büyük abimin ismide ugurdu..abjm gülerek gelip yaseminle birlikte.." verdik seni gitti" ben ilk önce şaka yapıyor sandim bu kadar çabuk olur muydu." Valla bacım babam verdi seni"
Bir an icim doldu sanki..." "uğur verdiler "
uğurda kevengin kahvesinde haber bekliyordu.. ismimi artık yaza bilirsin şimdi bi engel kalmadı.
" Uğur Hüryem kaygusuz" bu artık gerçek adımdı ikimizin hayat yolunda bir ömür sürmesi umuduyla gidilen bir yoldu bu..
Bizim isminizi gören herkes şaşırmış göz aydınlığı için aramalar hiç durmuyor du güzel duyguydu anlatılmaz yaşanır cinsten..
Sabah kalktım.yasemin gibi bir tülbent etek giyip dolaşınca ortalıkta.
" abla ben seni yengemle karıştırıyorum " söyleyen benim canım kendi yaşı küçük yüreği büyük olan kardeşim kuday 'di..kasim bitmiş aralığın ikisi olmuş hazırlıklar başlamıştı..
söz kesmek için ugurun ailesi akrabaları gelecekti.gelenler  hatta gelip kar tipi nedeniyle yolda kalmışlar yarim saat ugrasmislrdi yolda..
Vee gelmişlerdi..herkesle elini öpüp " hoşgeldinizin" deyip az da olsa sohbet etme şansımız olmuştu .evlerimiz biraz kutu gibi olduğu için dedemlerin evine geçtik.arkadaslarim ben uğur..
  Hiç konuşmuyorduk neden di bilinmez.cok utangaç tık ikimizde.koydeki gibi sadece  "hoşgeldin" çekinerek " hoş bulduk" diye bildi uğur nasıl demesin arkadaşlarımız dan çekiniyor duk belli insan konuşmadan tanıyamaz anlaşamadı. Dışarıda kar yağdığı için mecbur arkadaşlarımız la vakit geçirdik.bir az durduk tam sonra kına yakılıp yüzük takılması için götürdüler yasemin kızlar..hic bu kadar mutlulukla utangavligin harmanlandığı bir duygu yaşamamıştım hem ben hemde uğur..
Onunda her halinde belliydi yaşamadığı acemi ne yapacaz diye soruyorduk sormamiz normaldi çünkü her şey çok ani gelişiyor mutluluk mutluluğa karışıyordu....