Ateş'in Dansı

En iyisi Olmak Zorunda

Merhaba arkadaşlar , bölüm gecikti ama elimden geldikçe yazıyorum umarım beğenirsiniz
seviliyorsunuz 😙😙

Bölüm şarkısı ; Alper Ayyıldız Sesim olman lazım
Keyifli okumalar  yorum ve vote yapmayı unutmayınız ...

Hayat platonik aşk yaşayan insan benzer çoğu şeyin karşılığını almayız , bize düşen eldekilerle yetinmek olur , kimine göre doğru kimine göre yanlış , hayat son darbesini hep sona saklar , sen bile şaşırtırken , ben ise bu dünya nin en şaşkın kızı ilan ediyorum kendimi , çünkü baya şaşırıyorum .
Hayat baya yorucu..

1 Hafta sonra 

" Son dönüşüde yap bakalım " odada yankı yapan müzik hocamın sesiyle son dönüşümü de yapıp yavaşça bacagimi yere bıraktım .
1 haftadır müzik öğretmenim yardımıyla dans yarışmasına hazırlanıyorum , dansçı bir arkadaşı da bize eşlik ediyordu oda hatalarımı söyleyip nasıl yapacağımı gösteriyordu .

" Bu günlük yeter Damla "
" Nasıl hocam iyi miydi ? " heyecanlı bir şekilde sormuştum .

" Harikaydı kızım , biraz cesur hareketleri olan bir dans ama sen başarıyorsun "

Hocam ' in dediği gibi baya cesur hareketleri vardı , nasıl yapacağımı ben bile bilmiyordum , çünkü yarışmaya katılan öğrenciler baya profesyonel ve bunu eğitimini bayadir alan kişilerdi , en iyisi olmak zorundayım ,  ama  babamın bana dayattığı hayatın zorluklar ile yuzlestigim için beni böyle küçük zorlukların yıkmasına izin vermeyecektim . Yorucu bir hayatım vardı zaten , başka zorlukları kaldıramazdım ,
Prova'nın bitimiyle  bende yavaşça eşyalarımı toplamak için spor salonuna gittim , spor salonu okul gibi küçüktu , okulun öğrencileri , hele ki zengin öğrencileri burayı nasıl isteyip de gelmişti bilmiyordum ,  ama bu benim icin geçerli değildi , ben hayata çoktandır bir sıfır yenik başlamıştım , ailemizi biz seçemiyorduk , Topladığım eşyalarımı alıp spor çantama koyup salondan çıkış yaptım okul koridorlarında yürürken aklıma yine babam geldi , bugünde geç gidecektim eve , bahanem yoktu artık , ona ne söylecektim ki artık , onu bile bilmiyordum , zaten adam akıllı yalan söylemeyi bile beceremiyordum ki ,
Otobüs durağı yine tıklım tıklımdı hızlı olup kendime yer kapmalıyım yoksa tüm yol boyunca ayakta kalacaktım , okulum ve evim arasında mesafe çok değildi ama daha fazla geç kalıp babamı sinirlendirmek istemiyordum , Gelen otobüsle birlikte hızla otobüse bindim , kartımı okutup güzel bir yere geçtim , kulaklığımı çıkarıp en sevdiğim şarkıyı açtım , iyi ve güzel kadınlar hep ağlarmış " ama ben neden hep ağladığımı bilmiyordum ki iyi  miydim , guzel miydim , bilmiyordum ki , bu nasıl bir acıydı ki
Allahım sen kimseyi babasızlıkla sınama ,

Otobüs evimin sokağında durunca indim , eve nasıl girecegimi bilmiyordum , elime aldığım anahtarla bir süre bakıştım , tam kapıya yöneliyordum ki , benden önce açılan kapıyla dumura uğradım , annem telaşlı bir şekilde beni kolumdan tutup içeri çekti ,

Telaşlı bir şekilde " Baban sorarsa etütlere kaldım de kızım "
Yapacak birşeyim olmadığı için usulca kafamı salladım. Salonda olan babamın bakışları bana yöneldi " Neredeydin bu saatte kadar ha !" yutkunup bakışlarımı ona çevirdim " Etute kaldım baba "

Bakışları bir süre üzerimde gezdi
" Iyi bari bir işe yarıyorsun en azından , zaten çalışmasan kocaya verecem seni , git şimdi akşam yemeğine kadar gözüme gözükme "
Kafamı sallayıp koşar adımlarla odama çıktım , odama gelince yavaş yavaş , akan göz yaşlarımı siliyordum , asla onun istediği bir son olmayacaktı , ben evlenmeyecektim , okuyacaktım herkese ve herşeye rağmen ...