5. Bölüm

311 23 9
                                    

Ah! başım öyle çok ağrıyordu ki dün geceki korkumdan eser kalmamıştı.Sahiden de hiçbirşey hatırlayamıyordum.Asıl önemli olan şuan nerede olduğumdu.Üstünde bulunduğum yatak çok rahattı.Bizim evdekiler gibi sert değildi.O halde evde değilsem neredeydim ? O sırada kapının açıldığını fark ettim.Gelen çok sevdiğim vampir arkadaşım Kris'ti.Benim yattığım yatağa oturarak ;

''Sonunda uyanabildin ? Nasıl hissediyorsun ? ''

''Aslında her yanım ağrıyor,ve dün ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim yok ama hatırladığım birşey var bana neler olduğunu açıklayacaktın?

''Dün gece seni kolundan tutup arabama bindirmiştim sonra arkandaki kurtadamları görünce çok korkup çığlığı basmıştın.Onları peşime birliktekiler yollamışlar beni öldürmesi için 

''Ne birliği neden seni öldürecekler?'' Açıkcası kris için çok üzülmüştüm.Allahım ne olur ona birşey olmasın.O çok tatlı,Çok havalı :3 

''Endişelenmene gerek yok şuan güvendeyim buraya asla gelemezler.Beni öldürmek istiyorlar çünkü kuralları çiğnedim.Senin kızkardeşine kanımı verdim.Bu Camarilla birliğinde yasaktır.Oysa onun hayatını kurtardım.Kardeşin herşeyi siyah görüyordu insanlardan herşeyden nefret ediyordu.Ailesine sevdiklerine hasta olduğu için yük olduğunu düşünüyor,günden güne kendini harap ediyordu.Ben senin kız kardeşini sadece sevdim.Ona aşık oldumm.Onu kurtardım ve korudum tek yaptığım buydu.Eğer beni bulurlarsa öldürürler.''

Kalbime sanki bir hançer saplanmış gibi hissettim.O kızkardeşimi seviyordu.Bense onu aptal olan benmiydim ? Lakin ne olursa olsun onu saklayıp korumaya çalışacaktım.O beni sevmesede yinede onu severim.Sorun değil benim için sanırım birşeyler söylemem gerekliydi.

'''Üzülme senin saklanmana yardımcı olacağım.Her zaman yanında olacağım.Sen çok iyi birisin diyebilmiştim ancak gözlerimden yaşlar süzülürken.

Elini yanağıma koyup göz yaşlarımı silerken ''Ağlama benim için başımın çaresine bakarım özür dilerim senide bu pisliğe bulaştırdığım için .Tanışmanı istediğim biri var bu kadar ağlamak yeter onu çağıracağım.

''Ta.mam bir daha ağlamayacağım kiminle tanıştıracaksın beni ? 

''Sabırlı ol gidip onu çağırayım burada uslu uslu bekle tamam mı ? 

''Tamam''

Gideli neredeyse yarım saat olmuştu ve hala dönmedi acaba yakalandı mı ? iyice endişelenmeye başlamıştım.

Kris'in ağzından :

O gün o kıza dokunduğum zaman birşeyler hissettim gerçekten.Ne yapacağımı bilemediğim için Xiumin ' in yanına gittim.Ona olan biten herşeyi anlattım.O da pişmiş kelle gibi sırıtmaya başladı.

''Sanırım bu kız seni seviyor dedi.''

''Saçmasapan konuşmaya devam edersen olacaklardan ben sorumlu olmam! diyerek çıkıştım ona.Neredeyse yarım saat olmuştu onu bu kadar süre yanlız bırakmamalıydım.

Sonuçta Camarilla Birliğinden bir vampir gelip saldırabilirdi.Camarilla birliğinde 18 yaşından küçüklerin kanını içmek yasaktır.Keşke o kıza acımasaydım birlikten atıldım ve şimdi kaçmak zorundayım.

Xiumin konuşmaya başladı ''Çabuk olda gidelim artık'' Haklıydı o gitmemiz lazımdı.

Odada iyice sıkılmaya başladığım için ayağa kalkıp odayı inceledim.Pek büyük sayılmazdı.Kıpkırmızı duvarda asılı bir çok tablo vardı.Hepside benim için değer taşımayan ama gerçekte değeri çok büyük tablolardı.Tekinde Tarlada çalışan köylü vardı.Yanılmıyorsam Van Gogh'un eseriydi.Bu sıkıcı resimlerden nasıl zevk alabiliyordu ki anlamıyordum.Odada kocaman bir kütüphane vardı.Wow yaklaşık 300 ' e yakın kitap vardı.Tam kitaplardan birini alıp inceleyecekken kapı açıldı.İnsan bir kapı çalar dimi ?

VAMPİRLERE İNANIYORUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin