My Magical Journey [EDITING]

Chapter One

“GRANDMOTHER no please don't leave me”

I said while crying.  “I can't live without you Grandmother please... Please stay I don't want to be alone. I don't know how to survive without you”  muli kong sabi habang umiiyak at pilit na pinipigilan ang pagdurugo ng mga sugat nya

Kitang kita ko sa muka nya ang hirap na nadarama nya. Ayoko syang nakikitang ganiyan di ko kaya.

Paano nga ba nangyari ito? Nakapatong ngayon sa kandungan ko ang kaniyang ulo. Dumadaloy ang dugo mula sa kanyang sugat. Naliligo na sya sa sarili nyang dugo!
I don't care kung magkaroon ako nang dugo sa katawan ang gusto ko lang ay ang mabuhay ang grandmother ko.

“H-hija I-im sorry”

“No! No! Grandmother please! What should I do para magamot ka?! Grandmother!”

Di ko alam ang gagawin ko. Oo tinuruan ako ni Grandmother nang mga pang gagamot pero parang blangko na ako sa mga oras na ito. Di ko alam ang gagawin ko. Nakatira kami sa Gubat. Yeah dito ako lumaki. I don't know if there's another person except me and my grandmother she never told me.

Pag tinatanong ko sya palagi nya'ng ginagawa ang lahat para makalimutan na ang topic na yon. Di ko nalang kinukulit pa kasi baka wala naman talaga but I know meron pa.

“I-im sorry. J-just go to my room. You'll k-now everything----”

Bago pa nya maituloy ang sasabihin nya ay nakita ko ang paghihirap nya at ang unti unting pagpikit ng mga mata nya

“G-grandmother n-no, no! Please!”

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay nyang bumitaw saakin  “Grandmother! Wag mong bitawan ang kamay ko!”  Iyak nang iyak na sabi ko at niyuyugyog sya

“Grandmother!”

Niyakap ko nalang sya at umiyak ng umiyak. Wala na ang kaisa-isang mahal ko. Ang kaisa-isang kasama ko sa mahigit labing pitong taon ko sa mundo. Di ko alam ang gagawin lalo na bukas ang kaarawan ko. Dapat ko pa nga bang ipagdiwang eh napakasaklap nang nangyari ngayon.

Galing lang ako sa may fountain dahil lagi akong nandoon tuwing hapon para mag libang kasama ko dapat si grandmother pero tumanggi sya dahil pagod raw ito. Dahil sa ayoko syang napapagod pumayag ako mahal na mahal ko sya kaya ayokong napapagod sya lalo na't kaming dalawa lamang.

Pag uwi ko ay nadatnan ko nalang syang nakahandusay at naliligo sa sariling dugo nya.

Paano nang nangyari iyon eh kaming dalawa lang naman ang nandito?

How?

BINIGYAN ko nang maayos na libing ang grandmother ko. Nang araw palang na sya'y nawala nilibing ko na sya kaagad dahil di ko kayang nakikita syang nakahiga,walang malay, lalo pa ang katotohanang patay na sya. Pag naiisip ko yun naiiyak nalang ako.

Dalawang araw narin ako dito sa kwarto ko nakahiga,nakatingin sa kisame,diko na nga naalala na nung isang araw pala birthday ko I don't care. Ang alam ko lang ngayon Nasasaktan ako. Sobrang sakit! Di ko magawang magalit dahil diko naman talaga alam ang nangyari ni wala nga kaming ibang kasama tas ganon ang mangyayari?

Di narin ako nakakakain hirap ako. Kaya kong magluto, oo pero diko kayang humarap sa hapag kainan dahil naaalala ko lahat nang ala ala namin nang grandmother ko.

Yung mga araw na masaya kaming nagkukwentuhan habang kumakain kahit na kaming dalawa lang masaya ako kailanman di ako naghanap kung ano ang wala saamin.

Kuntento na ako kung anong meron kami sa araw araw. Kaligayahan ang Aura nakapalibot sa bahay na ito noon ngunit ngayon puno na ito nang kalungkutan.

*Booggshh*