where is the light?

where is the light? - Hoofdstuk 2

POV. Lotte

Ik kan er nog steeds niet bij. Mn beste vriendin blind?! Ergens had ik haar moeten waarschuwen dat ze niet over kon steken, maar op dat moment zag ik niks. Ik voel me zo facking schuldig! Tranen lopen inmiddels over mijn wangen. Ik ben nog niet bij haar op bezoek geweest. Ik durf eigelijk niet. Ik ben bang voor wat ik zie. Misschien is Christie wel boos op me omdat ik haar niet waarschuwde...

Flashback 3 dagen geleden.

Hahahahah, Lotte Hou op! Christie en ik fietsen luid lachend over straat. 'Sorry Christie maar ik kon het niet laten!' nog na lachend fietsen we door. Als we bij een kruispunt komen, steekt Christie ineens over! 'Christiee ' roep ik geschokt. er volgt een mega klap. Een auto raakt Christie en ze valt met haar hoofd op de grond. Ik ren naar haar toe terwijl de tranen over mijn wangen lopen. ' Iemand, HElP!!! Bel 112!!' Er komt een man aangelopen. Hij neemt gelijk zijn telefoon en belt 112. ' Danku.' Fluister ik. ik heb Christie in mijn armen en wacht op de ambulance. uit het Hoofd van Christie stroomt een straaltje bloed. ' Niet doodgaan Chrissiee, laat me niet alleen..

Einde flashback.

Ondertussen kan ik niet meer stoppen met huilen. ik lig als een klein bolletje opgerold in mijn bed. Morgen ga ik Christie bezoeken, denk ik bij mezelf. Ik laat mijn bestie nooit alleen! Ik loop naar de badkamer en gooi een plens water in mijn gezicht. zo, nu kan je mijn rode ogen niet meer zien. Ik doe een beetje mascara op mijn wimpers en doe  mijn schoenen en jas aan. Ik ga bloemen kopen voor Christie. Haar lievelings bloemen, Tulpen. Ik weet dat ze ze niet kan zien maar ik hoop dat Christie ze wel kan ruiken.