where is the light?

Where is the light? - Hoofdstuk 10

POV. Christie

Met een zenuwachtig gevoel zit ik in de kamer. Volgens mijn ouders en mijn broer was het een goed idee om te gaan blind daten. Omdat ik sowieso al blind ben, en ik wel graag een relatie zou willen. Vandaag komt er een jongen langs. Hij zou me meenemen naar het strand dacht ik. Ik hoop dat het een leuke jongen is die me wil helpen en me niet in de steek laat omdat ik weinig zelf kan. Een jongen waar ik mezelf kan zijn ondanks dat ik niks zie en dat hij me accepteert zoals ik ben. Dingdong! Daar is hij, ik wil opstaan maar dan bedenk ik dat ik geen idee heb welke kant ik op moet om de deur open te doen. 'James? Wil je me helpen naar de deur alsjeblieft?' Vraag ik dan maar. 'Ja, kom maar.' Ik voel een hand mijn hand pakken en me meetrekken naar waarschijnlijk de deur. James legt mijn hand op de deurklink en zegt: ' Succes sis, maak er een mooie dag van.' Ik open de deur en wacht af. 'Hoi!' Zegt een warme stem. 'Ik ben Jonas, jij bent Christie?' Zegt de stem. 'Euh, hoi, ja dat ben ik.' Antwoord ik nerveus. 'Zal ik je helpen met je jas?' Vraagt Jonas. 'Ja graag.' Zeg ik. Dat is voor hem het teken dat hij langs me naarbinnen loopt en vraagt: 'Welke jas is van jou? Die blauwe of die zwarte?' 'De zwarte geloof ik.' Ik weet het eigelijk niet, het zal vast wel goed wezen. Ik voel dat hij de jas bij mijn arm houd. Ik doe mijn arm er in en hij helpt me met de rest van de jas. Zijn aanrakingen bezorgen mij kippenvel. 'Zullen we gaan?' Vraagt hij. 'Ja-a, na-a-tuu-uurlij-ijk.' Stotter ik nerveus. 'Je hoeft niet nerveus te zijn hoor, ik doe je niks en je bent een leuke meid voor zo ver ik nu weet.' Zegt hij alsof hij m'n gedachten kan lezen. 'Laten we gaan.' Hij pakt me bij de hand en trekt me zachtjes mee. Ik volg hem en merk dat we na een tijdje stil staan. We gaan dus met de auto. Hij helpt me in de auto en helpt me ook met mijn gordel. Gelukkig maar want zelf was dat me niet gelukt. Hij start de auto en begint te rijden. Het is stil. Wel een fijne stilte. Volgens mij zijn we er want we staan stil. Ik merk dat hij is uitgestapt en doet de deur aan mijn kant open. Hij helpt me uit de auto. 'We gaan een poosje over het strand lopen en dan wat drinken in het kleine restaurantje even verderop.' Zegt hij. Een glimlach breekt door op mijn gezicht. 'Okey!' Roep ik enthousiast. Hij grinnikt en neemt me bij de hand. Tijdens het lopen hebben we het over van alles en nog wat. Over koetjes en kalfjes, maar ook over serieuze dingen. Dat bijvoorbeeld zijn zusje overleden is aan leukemie toen ze 4 was. En ook over mijn blindheid. Ik vertel hem alles alsof we elkaar al jaren kennen. Het voelt gewoon heel erg vertrouwd! Er beginnen steeds meer vlinders in mijn buik rond te vliegen. Hij leeft met me mee en zei net tegen mij: ‘Als er iets is kun je altijd bij mij terecht. Ik wil je altijd helpen. ’t Is even dat je het weet.’ Toen hij dit zij wist ik dat we samen door alles heen kunnen. Misschien krijgen we ooit wel een relatie! Dat zou te mooi zijn om waar te zijn. Maar je mag natuurlijk ook altijd dromen…

‘Hier is het restaurantje!’ Roept Jonas enthousiast. Hij trekt me mee naar binnen en helpt me om mijn jas uit te doen. Hij neemt me mee naar een bankje en roept een ober. ‘Graag 2 warme chocolademelk.’ Bestelt hij. ‘ Zal ik er wat lekkere hapjes bij doen? Van het huis.’ Vraagt de ober. ‘Doe maar ja, dat kunnen we wel gebruiken na een wandeling, toch Christie?’ Vraagt hij. ‘Dat kun je wel zeggen, mijn maag rammelt als een gek!’ Jonas grinnikt en pakt mijn hand. ‘Christie? Ik vind het super gezellig met je en ik voel na 1 date de vlinders al in het rond gaan. Ik wil je altijd helpen als je me nodig hebt en je kunt alles bij me kwijt. Daarom wil ik je vragen… Wil je mijn meisje zijn?’ Een warm gevoel trekt door me heen. HIJ HEEFT ME ZOJUIST VERKERING GEVRAAGD!!!!!!  ‘Ja natuurlijk, ik voel het zelfde voor en over jou!’ antwoord ik met een glimlach. Ik voel ineens lippen op de mijne. Ik zoen hem terug en bedenk bij mezelf: Een beter gevoel bestaat er niet! Hij trekt terug en zegt: 'Ik ben zo blij dat je ja zei! Nu mag ik je de mijne noemen.' Mijn glimlach word steeds groter. Ik antwoord hem en zeg: 'Je wil niet weten hoe gelukkig ik me nu voel!' En weer voel ik zijn lippen zachtjes en teder de mijne raken. Dit gevoel wil ik nooit meer kwijt... De ober kucht, De zoen stopt en ik krijg van Jonas een warme beker in mijn handen gedrukt. 'Hier, dit is warme chocolademelk. Daar word je warm van!' Ik wil tegen hem zeggen: Dat ben ik al van jou. Maar die gedachte hou ik liever even voor mezelf. Als we klaar zijn, betaald Jonas en lopen we weer naar de auto. Als we bij mijn huis zijn begeleid hij me naar de deur. 'Ik vond het super met je.' Zegt Jonas. 'Ik ook!' Antwoord ik. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en zegt: 'Ik hou van je.' Ik sla mijn armen wat onhandig om zijn middel heen en blijf zo even staan. Dan maakt hij zich los uit de omhelzing en zegt: ' Ik moet nu gaan, Ik kom je maandag opzoeken, dan gaan we uit eten.' Ik knik giegelend en vraag aan hem of hij de deur wil open doen. Hij pakt de sleutel aan die ik hem geef en draait de deur van het slot. Hij helpt me nog naar binnen en  sluit dan de deur. Mijn dag kan niet meer stuk!

ZOOO, ze heeft een vriendjee, jeey :) 1032 woorden!! nieuw record :)

vote and comment xx