Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
____
muddle
"M-mingyu salamat.." sabi ko sakanya habang buhat buhat niya ako.Binuhat niya ako pabridal style at papunta na kami malapit sa pinagpark niya ng kotse niya.
"What all matters now is your safety, yeobo." Namula ako sa sinabi niya at napasiksik na lang sa chest niya.
Pagkalabas namin kanina sa may abandonadong bahay ay nagulat ako dahil wala na don sila Mr.X at ang mga tauhan niya na pinagtataka ko.
"M-mingyu paano mo ako nahanap?" Di ko maiwasan na matanong sakanya dahil nakakapagtaka naman talaga. This street is full of abandoned houses and it makes me wonder how did he end up in this place?
"Malapit lang kasi rito yung street na pinuntahan ko until I heard someone shouting your name so I decided to come and find you." Kalmado na sinabi niya pero hindi parin maalis sakin ang duda kaya nagtanong pa ako sakanya.
"H-hindi ka ba sinaktan nung mga lalaking humahabol sakin?" Pagkatanong ko nun ay ngumiti siya sakin.
"Tinakot ko sila yeobo kaya agad silang umalis." Seryoso niyang sinabi sakin.
Tinakot? Like how? Pero medyo naginhawaan dahil di nasaktan si Mingyu sa mga lalaking yun at nagpapasalamat rin ako sakanya dahil kung hindi siya dumating ay ba ka kinuha na nila ako.
But what makes me curious is his hands.. bakit may dugo yun?
—
Umuwi na kami ni Mingyu sa may condo niya at hiniga na niya ako sa may kama ko at umupo sa tabi ko.
"Bibili lang ako ng makakain mo. If you want, you can sleep first when I'm still gone." Mingyu soothingly said to me and he was about to stood up when I reached for his hand.
"D-don't be gone for too long please."Until now, I still have the fear in my system and traumatized because of what just happened earlier.
Mingyu smiled at me as he leaned down give me a butterfly kiss in my forehead,"I'll be back soon, yeobo." After that, he went out from my room and I'm all alone now.
Nakalipas na ng ilang minuto ay nakadilat parin ang mata ko at hindi parin ako tinatamaan nang antok. Napatingin ako sa orasan at mga 12:12 am na.
Wala parin si Mingyu at napagdesisyon ko na lang na lumabas na papuntang sala para hintayin na lang siya ron. Pagkalabas ko sa kwarto ko ay tahimik laman ang paligid at madilim pero maliban na lamang sa may laundry room na nakabukas ang ilaw.
I went inside the laundry room to turn off the lights but I stopped when I saw Mingyu's clothes that he wore earlier. I sighed as I picked it up because it was just scattered on the floor and put in the basket but as soon as I was about to place the white shirt on the rack..
"B-blood." Hawak ko ang t-shirt na yun at ngayon ko lamang napansin ang mga dugo sa damit ni Mingyu dahil naka coat siya kanina nung makita ko siya kaya hindi ko ito nakita.
Pero tangina.. bakit may dugo?
*beep beep*
Agad kong binaba ang shirt sa basket nang marinig ko ang pagtunog ng pinto at lumabas na sa laundry room para salubungan si Mingyu.
"Hm hmm~~ Oh! Yeobo! I thought you were sleeping?" He asked as he went infront of me.
Tahimik lang ako at naamoy ko ang sigarilyo sa kanyang damit pero hinayaan yun at ngumiti na lamang sakanya.
"I waited for you." Pagsasabi ko sakanya.
Ngumiti naman siya sakin at inakay na ako papunta sa may balcony para dun na lang kumain dahil mahangin rin don at paborito ko rin yun na lugar rito sa condo niya.
Pagkalapag niya ng pagkain ko ay agad rin akong nagsimulang kumain dahil kanina pa ako hindi pa kumakain at napatigil ako sa pag nguya dahil sa biglaan niyang paghawak sa kamay ko.
I looked at him and I saw him looking at me with his serious expression.
"I'll promise you that I'll protect you from now on yeobo." Wind was hitting in our skin but still felt so warm because of what he's doing right now ss he intertwined his fingers into mine.
"Even if I have to do bad things for you."He mumbled but I can still hear it from this far.
