yosi | meanie ✔️

✨ diezesiete

•revelation•
________

kinabukasan na umaga ay hindi nakapagpaalam si wonwoo kay mingyu at dali daling pumunta na sa school dahil late na siyang nagising.

hindi parin niya nakalimutan ang pagbisita sakanya ni police cheol. agad rin naman nagpaalam ito sakanya at sinabi na magkita sila sa may labas ng university niya pag uwian. dala dala niya ang gamit niya at nagmamadaling pumasok sa loob ng building.

dahil sa pagmamadali niya ay nakabangga niya si erin at nahulog ang mga gamit ni wonwoo pati na rin ang wallet niya. hindi na nagatubili pang kausapin si erin at kinuha isa isa ang mga gamit niya.

"m-magulang mo sila.." wonwoo looked on erin and he saw the woman holding his family picture that i slipped out from his wallet.

wonwoo smiled sadly,"yeah. pero namatay na sila sa aksidente." nalulungkot na sinabi ni wonwoo at nagtaka siya dahil nanginginig si erin habang hinahawakan ang picture. hahawakan na niya sana ito pero nagulat siya dahil tinabig niya ang kanyang kamay.

nagwalkout si erin palayo kay wonwoo at napairap na lang si wonwoo sa inis dahil napakaweird ni erin at hinayaan na lang siya.

.
.
.

mabilis ang oras at dumating na ang oras na makikipagkita siya kay police cheol. dali dali siyang lumabas nung building niya at nakita niya sa malayuan. binilisan niya ang lakad niya at nakarating rin siya sa may labas ng gate.

"police cheol. " seryoso naman na napatingin sakanya si cheol at inakay na siya papunta sa may sasakyan. kinuha ni seungcheol yung phone niya at may tinawagan.

"nakikita niyo ba siya? sige standby lang kayo diyan at wag na wag niyong hahayaan na tumakas yan. pagkatapos nang pagpapaliwanag ko kay wonwoo ay kunin niyo na siya." seungcheol ended the call and he felt wonwoo's confusingly stare.

hindi na nagsalita si seungchel at binilisan ang takbo niya papunta sa station. napatingin na lang si wonwoo sa bintana at naalala niya ang halik sakanya ni mingyu nung gabi na nahuli niyang umiiyak ito. napahawak si wonwoo sa labi niya habang inaalala ang labi ni mingyu na lumapat sakanya.

"nandito na tayo." napablink naman si wonwoo dahil sa malalim niyang iniisip at napatingin siya sa labas at nakarating na nga sila.

bumaba na si wonwoo sa sasakyan at inakay na siya papasok ni cheol. dumiretso sila sa may loob at pumunta sa isang interrogation room. pumasok si wonwoo at napatingin siya sa lalaking nakaupo sa may upuan.

"he is mr. cha eunwoo and he is the witness of the your parents case." nakayuko parin si eunwoo at halatang hiyang hiya ipamukha ang sarili niya sa anak nung biktima.

may pumasok na police rin at nilapag ang mga files na naglalaman ng dalawang insidente na nangyari sa parehas na araw. umupo si wonwoo pati na rin si cheol habang katapat nila si eunwoo.

"p-police cheol ano po bang nangyari sa magulang ko? akala ko po ba aksidente ang nangyari? b-bakit may witness pa—-"

"your parents were murdered mr. jeon." parang napatigil si wonwoo sa pagkasabi sakanya ni cheol na halos hindi na masink in sa utak niya ang sinabi nito.

"ayon kay mr. cha. nakita niya ang isang lalaki na nakabanggaan umano sakanila at sinunog ang kotse nang mga magulang mo habang naroroon sila sa loob." police cheol worked his eyes to the witness and almost killing him wit his stare.

matagal na hindi pa nasosolve ang case nung magulang ni wonwoo dahil sa insufficient evidence at ngayon lamang pumunta ang witness kung kelan na ilan taon na nangyari ang insidente? how stupid he is.

"i-i was there. i was ordered to get herbal leaves from the forest nearby the highway until i saw the cars collided with each other. i-i saw him with a girl. they were fighting about something and the tall guy kneeled down to the old lady.." unting-unti lumuluha si wonwoo habang kwinekwento ang sinapit ng kanyang magulang sa insidente.

"i saw her begging for her life but the tall guy didn't listen to her and i was too late to stopped him when he throw the lighter to the leaking gas from the car.." hindi nakayanan ni wonwoo at napatayo siya sa kinauupuan niya.

"8-8 years akong nangulila sa magulang ko. 8 years in my life, I yearned for their presence. i wanted to know what really happened to them and you just got the courage to confessed right now!? right now that my parents are gone!"wonwoo slammed his fist to the table and eunwoo flinched because of it.

wonwoo's teas keep on flowing to his cheeks. cheol calmed him down and made wonwoo to sit down.

"h-hindi ko sinasadya. nauna ang takot ko. nakakatakot ang pumatay sa magulang mo. may rason ako bakit hindi ko agad nasabi dahil alam ko na hahanapin niya ako at papatayin. may asawa akong sinusuntento pero kailangan ko tong gawin ang tama. kailangan kong bigyan ng hustisya ang magulang mo." pagpapaliwanag ni eunwoo sakanya.

napatahimik si wonwoo sa sinabi ni eunwoo at ilan minuto na katahimkan at ang inipon ang lakas na loob na tanungin sakanya.

"sino ang pumatay sakanila?"

gustong gustong sagutin ni eunwoo ang sagot niya pero hindi muna siya hinayaan na sumagot ni cheol at may nilabas siyang file.

"this is mr and mrs kim. they were killed the same way like your parents. its the same day they were died in the day your parents were killed. " hindi alam ni wonwoo kung bakit biglang bigla na lang siya nakaramdam ng kaba habang tinitignan ang file.

na parang ayaw na niyang makita ang nakasulat sa loob.

"fold it open wonwoo." cheol commanded him and wonwoo's hand shivering without no reason while reaching for the file.

shock. yan ang expression na nakaukit sa mukha ni wonwoo habang tinitignan ang picture.

"he is the son of mr. and mrs kim. and he is the one who killed his own parents and your parents."

ang nakilala niya sa cafe shop. ang naghire sakanya para maging accompany niya habang dinadanas ang insomnia nito. ang lagi niyang kasama pag nagyoyosi sila. ang first kiss niya. ang first sex niya kasama siya. ang lalaking naging kasama niya ng ilang buwan. ang lalaking umamin sakanya na may gusto siya sakanya.

"his name is kim mingyu."

ang lalaking nagugustuhan niya ay ang pumatay sa magulang niya.

••••