Author's pautot:
tapos na ang chapter 4! sorry natagalan! medyo nagfocus ako sa studies.SUNSHINE'S POV
It's been one week ng umalis si loui, at wala akong kasama. busy din kase si jasper with his studies.
alam mo naman un, mas maarte pa un sa grade nya kaysa sakin. di naman sa nagpapabaya ako sa studies ha?!
di naman ako katulad nya, sya ung tipong di na kumakain pag may paparating na hellweek.
pero buti na din un, atleast di sya katulad ng iba na puro gimik lang alam at pambababae.
so much about him! bakit ba natin sya pinaguusapan.
let's talk about louisiana, namimiss ko na sya sobrang lonely ko pag wala sya.
di naman sa di ako sanay pag wala sya eh kung tutuusin dati wala akong friend noh.
pero first time lang kase ako nagkaroon ng parang friend.
nag vivideocall naman kami, at kung magtataka kayo kung saan ako nakakapag vc.
tentenentenen! (sound effects po yan)
sa computer shop!!
haysttt! teka nga lang, tama na muna kwentuhan, back to reality muna tayo.
kasalukuyan akong nagliligpit ng gamit para umuwi na.
aishhhh! wala akong kasabay pauwi.
aishhh... sanay narin ako, syempre one week narin wala si loui.
kasalukuyan akong pauwi ng makita ko ung walang modo na lalaking nakabangga ko noon.
(ung asa chapter 1)wow! yayamanin si koya! HAHAHAHA! naka sports car.
sabagay dapat sanay na ko na mayayaman ang mga tao dito, eh halos lahat ng estudyante dito, mga anak ng bussiness tycoons.
o kaya naman anak ng mayor or governor.
eh ako anak ng jeepney driver slash lasinggero LOL!
ang nanay ko naman nagtitinda sa palengke ng mga baboy, manok at gulay.
at pareho silang naiinis sakin, lagi nila akong napapansin.
inshort ako nalang lagi ang nakikita nilang mali, minsan naiisip ko anak ba talaga nila ko.
pero mabait naman sila sakin minsan, pag hindi mainit ang ulo nila.
yaan na nga, tyaka bakit ko ba kinukwento ung buhay ko.
aishhh! kumukulo ung dugo ko pag naaalala ko ung lalaking antipatiko.
sobrang yabang porke't gwapo at mayaman.
akala mo sya hari ng daan, di naman nya binili ung daan para magyabang at balaan ako.
sa sobrang inis ko di ko na namalayan si jasper sa likod ko
"huy! anong nyare sayo?bakit papadyakpadyak ka pa dyan?" saad nya ng natawa
"wala! bakit nga ba hindi ka pa umuuwi?"sabi ko ng may pagtataka
"wala! sasakay na dapat ako sa kotse ko ng nakita kita dito" saad nya
"okay." saad ko
" tara! kain muna tayo sa labas tapos hatid na din kita" saad nya
"nako! nakakahiya naman. at wala akong pera" saad ko
"ano ka ba! hindi naman ikaw ang magbabayad. ako un okay!" saad nya
"tyaka hindi magandang tignan na babae ang nagbabayad para sa lalaki" saad nya ulit
"aishh! sge na nga" saad ko
"sus ito naman! alam ko naman na gusto mo ng libre."saad nya habang patuloy sa paggulo ng buhok ko
"ahhh sge yoko na pala bye"saad ko habang inalis ang kamay nyang gumugulo sa buhok ko
"aishh! eto naman tampo pa eh" saad nya habang nakahawak sa balikat ko at pilit na hinaharap sa kanya at pinapabalik
"bwiset! di ako nagtatampo"saad ko
"asus! okay lang yan tanggapin mo na"saad nya
"oo nalang"
"lika na sa kotse ko"saad nya
sumakay ako sa kotse nya
"saan mo gusto kumain?" saad nya
"huy ano ka ba! dapat ikaw na ang namimili, ako na nga ililibre mo eh" sabi ko sakanya pinandidilatan sya
"hayy nako! syempre tatanungin kita para alam ko kung gusto mo ung kakainin natin" saad nya
"basta bahala ka, di naman ako maarte o mapili sa pagkain" saad ko
"ayy ganun! basta pala pagkain ok na sayo"saad nya na may mapanuksong tingin
"naman! basta makakain pwede na" saad ko
"alright let's go!"
To be continued...
otor's pautot:
yan guysue! medj mahava na fo ang update ko ngayon. medyo lang naman. abangan nyo ang mga susunod na pangyayare. vavush guysueeeee! labalabayuuuu!
BINABASA MO ANG
TOTGA: The One That Got Away. (Oldest works of mine)
Teen Fiction[ 2|13|21 Update from author : Hello, I didn't change anything here because I wanna keep this for memories. I want to look back here at times that I feel down. I'm still writing stories but not posting. A lot of things happened and i'm still healing...