SOMEONE'S POV
"Hindi ko ginustong umalis.. hindi.. hindi talaga.. "- saad ko ng umiiyak habang pinagmamasdan ang paglipad ng eroplanong sinasakyan namin
"babalik ako.. pangako..." -bulong ko hanggang sa tuluyan na akong nakatulog dahil sa pagod kakaiyak
meanwhile...
"Darling.. hey.. wake up.." saad ng aking ina habang mahina akong niyuyugyog
onti-onti akong dumidilat at napagtantong hindi na ko pwedeng bumalik, hindi na pwede bawiin ang desisyong ginawa ko.
eto na yung reyalidad..
Pinagmasdan kong lumapag ang eroplanong sinasakyan namin..
Ang lungkot ng nararamdaman ko, miss na miss ko na sya, miss ko na ung yakap nyang napakahigpit.
Siguro talagang hindi para sakin ang pagkakataong ito, ni ayaw ngang kumampi sakin ng tadhana.
Siguro i'm not worth it to be happy.
"anong iniisip mo anak? i'm so happy that you came here with me.. thank you so much." saad ng aking ina habang hinahaplos ang aking buhok sa halip na sagutin ko sya ay tiningnan ko na lamang sya.
"alam mo anak isipin mo nalang para sa kanya ito."-saad na naman ni ina.
Author's note:
so guys tama na muna yan ha! para may pa-suspense, so sana nagustuhan nyo yun suportahan nyo ha, lovelots. xoxo <3
BINABASA MO ANG
TOTGA: The One That Got Away. (Oldest works of mine)
Genç Kurgu[ 2|13|21 Update from author : Hello, I didn't change anything here because I wanna keep this for memories. I want to look back here at times that I feel down. I'm still writing stories but not posting. A lot of things happened and i'm still healing...
