Ep.17 : Abashed

841 15 1
                                    

เฟสของเราคือ Swaggy Child นะคะ😄
(*ยังไม่ได้แก้คำผิด)

ชายชุดดำเจ็ดคนกระจายกำลังกันบุกรุกเข้ามาในบ้านของผู้นำประเทศโดยใบหน้าปิดทับด้วยไอ้โม้ง นัมจุนวิ่งย่องๆมาหลบที่พุ่มหญ้าใช้สัญญาลักษณ์กับยูคยอมและมาร์คให้สองคนนั้นแยกไปอีกทาง ส่วนเขาโฮซอกและแจ็คสันก็มุ่งเข้าไปใกล้การ์ดที่ยืนเฝ้าประตูหลังบ้านอยู่ประมาณสามคนก่อนจะจัดการทุบที่หลังคอแล้วลากการ์ดทั้งสามนั่นไปซ่อนไว้ ก่อนที่พวกเขาทั้งสามจะค่อยๆเดินเข้าไปข้างอย่างระมัดระวัง ส่วนจองกุกกับยุนกิก็พยักหน้ากันก่อนจะเลี่ยงกันไปอีกทาง พวกเขามาหยุดอยู่ที่ข้างบ้านที่มีพุ่มหญ้าใหญ่ จองกุกจัดการถอดเชือกที่นำติดตัวมายุนกิเงยขึ้นมองทางที่จองกุกจะปีนขึ้นไป

“นายจะขึ้นไปยังไง?”
“เดี๋ยวก็รู้”
กำแพงรั้วในกองทัพจองกุกก็เคยปีนมันหนีมาแล้ว นับประสาอะไรกับบ้านหลังโตสองชั้นแบบนี้ จองกุกหยิบไขควงออกมาจากกระเป๋าโดยมียุนกิมองตามอย่างงงๆ

“ขอค้อนหน่อย!”
“เห้ย! เดี๋ยวพวกมันก็รู้ตัวหรอก”
“ไม่ต้องห่วงหรอกนา”
จองกุกตอบแบบนั้นยุนกิก็ไม่มีทางเลือกจึงหยิบค้อนขนาดพอดีออกมาแล้วยื่นจองกุก จองกุกรับมาแล้วหันไปตอกไขควงลงกับกำแพงปูน ก่อนจะค่อยปีนขึ้นไปอย่างใจเย็น โดยมียุนกิคอยดูต้นทางให้

จะอย่างไรก็ตามตอนนี้ยุนกิคิดว่าพวกเขาคือโจรปล้นของดีๆนั่นแหละ ซ้ำยังขึ้นบ้านของประธานาธิบดีด้วย ถูกจับได้ไม่ตายก็ติดคุกหัวโตล่ะนะ เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะรอจองกุกอยู่ตรงนั้นคอยมองต้นทางให้

จองกุกปีนเข้ามาทางหน้าต่างของห้องหนึ่ง ภายในห้องมีชั้นหนังสือเต็มไปหมด สายตาคมกวาดมองไปทั่วโดยใช้ไฟฉายขนาดเล็กส่อง ซึ่งเดาได้ว่านี่คือห้องหนังสืออย่างแน่นอน ก่อนจองกุกจะคิดอะไรไปมากกว่านั้นเขาก็เดินไปตามชั้นหนังสือแล้วส่องหาอะไรบางอย่างแถวๆนั้น

Kookv - The JK (END) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora