Chapter 49

120K 6.5K 2K
                                    


Chapter 49


"Euphie—"

"Please Triton, don't make this damn complicated for us. Kalimutan na lang natin ang mga nalalaman natin sa isa't-isa. Napatay na natin ang apoy, apat na taon na ang nakalilipas simula nang umalis ako." Hindi siya sumagot sa akin at nanatili lamang siyang nakatitig sa akin nang ilang segundo.

I can see the mixtures of his emotions. From struggled pain, confusion, anger and—concern?

After what I've done to him? 

"For how many years?" mahinang tanong niya sa akin.

Napapikit na ako sa katanungan, halos hindi ko na alam kung ilang taon na ako sa loob ng mundong ginagalawan ko.

"W-Why? How? Tell me Euphie," ilang beses humakbang patungo sa akin si Triton dahilan kung bakit ako humakbang paatras.

"Please Triton.."

Kapwa naagaw ang atensyon namin ni Triton nang marinig namin ang tawag sa akin ni Israel.

I was about to call his attention but Triton was already alerted. Bago pa man ako magawa pa nang sunod na kilos, nakaramdam ako ng maliit na kirot sa aking leeg.

And before I finally realize what just happened to my neck, I saw Triton throwing a small ballpen like tube.

Tranquilizer pen!

He caught me in his arms before his whispers.

"It's been four years, sweetheart and I still do love you—"

I wonder if it was just my imagination but the words were very heart-warming, a very beautiful words before closing my eyes.

***

I was expecting that I'll wake up inside an unfamiliar room but I just saw myself standing barefooted in front of a certain scene, years ago.

Mga panahong buhay pa ang kapatid ni Triton, si Ate Trina. Ang babaeng puno't dulo ng lahat.

I knew that this was a dream but just like before, I don't know where was the way out. Muli na namang lumalabas ang panaginip na ito.

Or should I say my past?

Wala akong nagawa kundi muling saksihan ang bagay na ilang beses ko nang pinagsisihan.

"Hi Ate Trina, where is Triton?" I asked Ate while she's busy playing a certain wooden puzzle with unfamiliar symbols.

Natigil siya sa paglalaro nang agawin ko ang atensyon niya.

"Oh hi cutie Euphie, nasa tutor pa si Triton." Ilang beses akong tumango kay Ate Trina bago ako naupo at tumabi sa kanya.

I was curious about her unusual wooden puzzle with a bit similar concept of rubiks cube, a kind of curiosity I regretted the most.

"Wanna try Euphie?" I nodded enthusiastically.

Ibinigay sa akin ni Ate Trina ang puzzle at nang sandaling ibigay niya ito sa akin, kusa na lamang gumalaw ang mga kamay ko na parang alam na nito kung paano mabubuo ang wooden puzzle.

Ate Trina was looking abducted when I gave her the completed puzzle within a few minutes.

"You're a genius, Euphie!"

And that's the beginning of everything. Simula nang mabuo ko ang kakaibang puzzle ni Ate Trina, lagi na ako nitong hinihiram kay mommy.

Ate Trina's always giving me chocolates, candies and toys until one day she told me that we need to go somewhere fun.

The Prince Who Pricked His Finger On The Spindle of a Spinning Wheel (Prince#2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon