Visitors
October 14,2018
Nalaman ko kay tita amanda na break na sila dasel at daila kaya daw di ako madalaw ngayun ni dasel dahil nagmumokmok pa siya. Naiintindhan ko naman siya. Ayaw niya akong makita dahil ako ang sinisisi niya sa nangyare.
"Uy miller bitawan mo yan, ano ba!"
Sabi ko sa kaniya dahil kanina niya pa pinapakialaman ang monitor ko.napaka ignorante ng lalaking to
"Wow ,ang bagal ng tibok ng puso mo rye"
Natutuwa pa siya nun.baliktad talaga ang utak ng taong to.
"Uy may gitara pala dito?"
Sabi niya ng makita ang kulay puting gitara ni papa.kinuha niya yun at umupo sa paanan ko.
"Pwede ba miller umalis kana ,napaka kulit mo "
Kanina pang umaga si miller dito at sa kaniya ako pinahabilin nila mama at papa ,may aasikasuhin lang daw si mama sa bahay kaya naman sinamahan siya ni papa.
"Pwede ba rye manahimik ka ,mas lalong bumabagal yung pag tunog non *turo sa vintelator ko* pag nag sasalita ka e"
Asar na sabi niya ,inirapan ko lang siya .napatingin ako sa kaniya ng magsimula siyang mag strum.
Aking sinta~
ikaw na ang tahanan at mundo
Sa Pagbalik ~
mananatili na sa piling mo
Mundo' magiging ikaw.🎶
Kanta niya habang nakatingin sa akin .aaminin ko nakakabighani talaga ang boses ni miller.
"Akin na nga yan"
Sabi ko sa kaniya saka kinuha sa kaniya yung gitara.
"Kaya mo ba?"
Nag aalalang tanong niya .nginitian ko lang siya at kahit hirap sa pagkawak pinilit ko parin.
I wish I could stand on a star
I wish I could be where you are
They say, "don't you ever give up"
It's so hard to be somethin' when you're not
Kahit ilang beses ko pang sabihin sa lahat na Kaya ko? Deep inside I really can't. Hindi ko na kaya. Naghalo Halo na Yung sakit. I'm not just hurt physically but also emotionally. I'm really sick.
But I have walked alone with the stars in the moonlit night
I have walked alone, no one by my side
Now I walk with you with my head held high
In the darkest sky, I feel so alive
Dasel lighten up my world. Since Daila break our friendship because of her fantasy with my ex Hindi na muling gumaan Ang mga araw ko but dasel came and he help me to stand again. He walk with me in every direction I take. Im so blessed that I met them.
Adrift a lonely, little cloud
Above ground where I stand so proud
My face glowing loudly through the crowd
As I walk with the beauty of the night
But I have walked alone with the stars in the moonlit night
I have walked alone, no one by my side
Now I walk with you with my head held high
In the darkest sky, I feel so alive
Ooh, ooh, ooh, ooh
Ooh, ooh, ooh
In Every obstacle I'm with my love ones but now I need to go alone. I learned so many things because life tested me first before giving me some lesson.
But I have walked alone with the stars in the moonlit night
I have walked alone, no one by my side
Now I walk with you with my head held high
In the darkest sky, I feel so alive
...Outro...
*clap*clap*clap*
"Ok na sana rye kaso ampanget lang ng boses mo e"
Sabi ni miller .tinaasan ko naman siya ng kilay ,choir kaya ako ng bata ako .
"Hindi ko hinihingi opinyon mo"
Mataray na sabi ko sa kaniya ,tinawanan niya lang naman ako .
ilang oras pa kaming nagkulitan ni miller ng dumating sila mama at papa.
Kasabay nila si daila at napagdesisyonan nila na iniwan muna kaming dalawa sa kwarto ko.
"Kamusta ka na?"
Panimula ko.
"Ok lang naman"
Sabi niya habang seryusong nakatingin sa akin.
"Sorry nga pala daila ,i didn't mean to ruin your relationship ,you misunderstood what ive said back then ,hindi ko sinabi yun kay dasel para agawin siya sayo pero para malaman niya ang matagal ko ng nararamdaman sa kaniya. I don't want to regret so I said it. Hindi ko inahas sayo si miller dahil kahit nong kami pa ikaw lagi ang bukang bibig ko kahit mukha akong ewan dahil may bf na ako non pero nilalakad parin kita.im sorry daila but i cant take back what i've said to dasel at lahat yun pawang katotohanan lang."
Dahan dahan siyang lumipat sa akin at hinawakan ang dalawang kamay ko.
"I should be the one saying sorry.siena im sorry naging mabuting kaibigan sa akin pero sarili ko lang ang iniisip ko ,hindi ko inisip na may kaibgan akong gingawa ang lahat para sa ikakasaya ko.patawad hindi ko alam ang gagawin ko ,wala na akong mukhang ihaharap sayo ,pagkatapos lahat ng masasakit Na sinabi ko sayo at ang pagiwan sayo nagawa mo parin akong iligtas kahit buhay mo ang kapalit.im sorry rye ,im very sorry,please forgive me."
Kusa nalang tumulo ang luha ko saka ko siya kinabig at niyakap ng mahigpit.matagal ko ng dasal na mag kaayus na kami ni daila at sa wakas nangyari din.thank you po .
"Best friend?"
Tanong niya habang naka harap sa akin ang pinky finger niya.
"Best friend"
Tugon saka namin pinagkabit ang mga hinliit namin.ang saya pala ng ganito .
Parang naghihinyang na akong mamatay.
Mabilis na lumipas ang oras at alas siyete na ng gabi .halos lahat ata ng mga kaibigan ko dinalaw ako bukod kay dasel.kahit ramdam na ramdam ko na ang paghila sa akin ni kamatayan sinusubokan ko paring labanan dahil may hinihintay pa ako ,i'll wait dasel
I'll wait... again
