My Love Story Calendar <3

Chapter 5- His child

Author’s POV

Sa Supermarket

Nakita ni Demiane si Margot na malungkot habang hila-hila ang cart. Oo hila-hila niya talaga ang cart. Buti na lang at wala siyang natatamaang ibang tao.

"Raisins or tamarind? Hmmm.” Habang pumipili ng kung anong mas masarap sa dalawa, may biglang…..

*bogsh!

“Araay!”

May biglang bumanga sa kanya.

“Ok ka lang ba bata? Mukhang natamaan ng cart yung bata naglalaro .

“HUaaaaaaaaaaaaaaaaah!” walang magawa si Mae-mae sa pagiyak niya. Nako pasaway tong batang ‘to!

Biglang may nagbuhat sa bata at hinele. Tatay niya ata.

Teka muna!!!

“Waaaaaaaaaaah!!” sa loob-loob ni Mae-mae

“Bakit ka nandito?”

Opo si Demiane ang umakay sa bata kaya hindi na umiiyak.

“Sorry ah, makulit kasi ‘tong bata na ‘to e,” habang hinehele niya yung bata si Mae-mae naman

-> O___O

“Daddy, sinaktan niya ako!!! Huaaaaaaaaaaaah!!” Umiyak naman ang bata habang tinuturo si Mae-mae

“Hindi ah! Grabe ‘tong batang ‘to!!”

“Maro that’s not right. I’m sorry Margot. Kasalanan ko hindi  ko siya napansing umalis kanina. OK ka lang ba?”

“…” Hindi makapagsaita si Mae-mae sa mga nakikita at naaririnig niya.

“Daddy bad siya!”

“Stop it!”

Binaba na ni Demiane ang bata at tumigil na rin sa pag-iyak.

*bleh!! Binelatan niya si Mae-mae.

“Marami ka pa lang pinamili.”tinuro niya ang cart na hila-hila nito.

“Ahh, ahh oo e, 1month ‘to e. May anak ka na pala.”

“Daddy she's astranger don't talk to her!"

Mae-Mae's POV

“Daddy she's a stranger don't talk to her!"

Intrimitidong bata 'to!

Gosh! sobrang nakaka-shock!!

May anak na siya!!!! Huhu 

Demiane ang batang ama!!!!

"I know her son , dont treat her like that, alright?"

"Hi!"

"Say Hello," Demiane ang batang ama

"Hello,"

T.T

So cold!!

"He's just like that to some what he call 'stranger.' Sorry," Demiane ang batang ama habang nakapatong ang kamay sa batok. Pero bakit ang cute niya? GRRR!!

 Naglalakad na kami papuntang Counter at habang nagbabayad kami ay tinanong ko siya.

"Anak mo ba talaga siya??"

As if na yon talaga ang tinanong ko di ba?

Hindi ko kaya magsalita!!

Hanggang sa nasa isang fast food chain kami at nagyayang kumaen ang batang si Marion.

"Happy meal sakin daddy! Yung si Thor yung gusto kong kunin ah!"

Grabe sobrang hyper naman niya ngayon! Nako naman ang cute niya!!! He is simply adorable!

Kumaen na kami ng spaghetti ni Demiane ang batang ama ang lakas niya pa lang mag-spag grabe kailangan dalawang order talaga?

"Ang sarap niyong kumaeng mag-daddy ah! HAHAHAHA!" Opo tumawa ako ng malakas.

"HAHAHHAHAHA!!!"

Wagas din maktawa 'tong si Marion oh.

Pero pinunasan ni Demiane ang batang ama ang bibig ko dahil may dumikit atang sauce.

O______________O

WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!

WAAAAAAAAAAAAAG MO AKONG AKITIN SA KILLER SMILE MO!!! MEN MAY ANAK KA NA!!

"May dumi ka kasi sa bibig e kaya ka pinagtawanan ka ni Marion" Demiane ang batang ama bakit ba ang cute niyong mag-daddy!!!!

Naglalakad na lang kami sa Mall at nagwi-window shopping na lang kami.

"Ilang taon na pala siya?"

" 4 and a half  years old na siya."

"Pero ang tangkad niya sa edad niya ah tsaka diretso na ang pananalita niya. Ang cute niya pa ah."

"Accelerared kasi siya 2 years old pa lang matatas na siya magsalita. Teacher kasi ang mommy niya."

Speaking of mommy niya. 

"Nasan na pala ang mommy niya hindi niyo kasi kasama e."

"Wala na ang mommy niya."

Bigla kong tinitigan si Marion siguro ang lungkot-lungkot niya no'ong namatay ito. 

"Namatay siya no'ng 2 years old pa lang siya. Naaksidente kasi siya." Malungkot niya iyong sinabe.

Naaawa ako sa kanya. Pero nakikita ko sa kanyang masaya ang mga mata niya. O baka nakatago lang ito sa maningning na mga mata niya?

"So ikaw na ang nag-aalaga sa kanya?"

"Oo simula no'ng baby pa siya ako na ang nag-aalaga. Nag-aaral kasi ang mommy niya."

"Ahhh."

May gusto pa akong tanungin masyado akong nalilito. Kinakaya niya pa lang mag-alaga ng isang makulit na bata habang nag-aaral. Ang nakakamangha pa ay consistent ang matatas na grades ng  batang ama na ito. Napakadakila! Nakakatuwa siya sa ginagawa niya.

 Gudto ko talaga siyang tanungin ng......

"At yung daddy niy naman ayun hindi na namin makita. Hindi naman sa inabandona na niya ang bata ngunit nagpapadala pa naman siya ng pera at regalo sa kanya ang sabi niya sa'kin no'n hahanapin niya muna ang tadhana niya. Hindi ko siya maintindihan dahil parang tinatakasan niya ang responsibilidad niya pero ang magagawa ko lang ay ako muna ang tatayong ama ni Marion sa ngayon. Kilala niya ang papa niya pero hindi niya ito hinahanap hanap dahil mas close siya sa mama niya. Kapatid ko ang ama ni Marion, ang kuya ko."

Parang nakikita ko siyang nagpupuyos sa galit alam kong galit siya sa ama ni Marion pero hindi ko siya masisisi dahil tao lang siya at nagkakamali. Mali man ang papa ni Marion, alam kong babalik ito. Nasisiguro ko 'yon.

Nakauwi ako sa bahay ng matiwasay hinatid ako ni Demiane ang dakilang ama. Napakadakila niya nakakatuwa siya napakaswerte ng magiging pamilya niya sa future.