Πρόλογος

148 17 16
                                    

« Εσύ φταις μαλακισμένο ! Αν δεν είχες γεννηθεί εσύ δεν θα μας είχε παρατήσει ο πατέρας σου! Εσύ φταις! Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που σε γέννησα! » λέει η ' μητέρα μου ' χτυπώντας με άλλη μια φορά με συνέπεια δάκρυα να τρέξουν από τα μάτια μου

~

« Άχου το μωρέ κλαίει πάλι.. Που είναι η μαμά να σε πάρει? Αχ κρίμα που δεν είναι εδώ »
λέει ο συμμαθητής μου και όλοι γελάνε και αυτός συνεχίζει να με χτυπάει με συνέπεια να πέσω κάτω κλαίγωντας

«Σταμάτα να κλαις γαμώτο! »
λέει και όλα έγιναν μαύρα

Πάλι λυποθύμισα.

~

« Σε παρακαλώ ψυχή μου μίλα μου. Θέλω να σε βοηθήσω »
αναφωνεί η ψυχολόγος που επισκέπτομαι κρυφά από όλους

~

« Αν φωνάξεις θα σε σκοτώσω! Κατάλαβες? » λέει με θυμό ο πάτριός μου έχοντας με γυμνή κάτω του και δεμένα τα χέρια στο κάγκελο του κρεβατιού μου ώστε να μην κάνω κάτι.

Αίματα είχαν γεμίσει το κρεβάτι μου.

Πονούσα . Πονούσα πολύ

Ήταν η πρώτη μου φορά.

Έπρεπε να ήταν με κάποιον που αγαπούσα και έπρεπε να το έκανα επειδή ήθελα.

Η πρώτη μου φορά , και ήταν από βιασμό

Έλεγα όλη την ώρα στον εαυτό μου , κλαίγοντας βουβά στο δωμάτιο μου καθαρίζοντας τα αίματα.

~

«Πουτάνα » άκουγα να λένε όλοι για εμένα

Μα τι έκανα?

« Τώρα που είσαι και έμπειρη , έλα να σε δοκιμάσω λίγο  » λέει ένα αγόρι από το σχολείο μου και όλοι γελάνε .

Πως το έμαθαν? Δεν το είπα σε κανέναν

« Η κολλητή σου μας είπε ότι το έκανες με το αγόρι σου » λέει μια κοπέλα δίπλα μου αφού είδε την έκφραση μου.

Γιατί το έκανε αυτό? Και πως ξέρει για την πρώτη μου φορά?

~

« Αχ γλυκό μου κοριτσάκι , τόσο γελεία είσαι? Νόμιζες στα αλήθεια ότι ήθελα να κάνω παρέα μαζί σου και να είμαι "κολλητή σου"? Να μου τα φτιάξεις με τον αδερφό σου ήθελα αλλά και αυτόν τον εδιώξες. Είσαι καλή σε κάτι τέλος πάντων;»   λέει η 'κολλητή' μου και φεύγει αφήνοντας με μόνη μου με την καρδιά χίλια κομμάτια.

Δεν τον έδιωξα. Είναι 5 χρόνια μεγαλύτερος μου , και φυσικά ο αγαπημένος της μαμάς. Έφυγε φέτος εξωτερικό για να βρει δουλειά.

~

«  Η Κόρη σας πάσχει από κατάθλιψη » λέει ο γιατρός/ψυχίατρος  ,
που πάμε κάθε 5 μήνες αναγκαστικά από την γιαγιά μου ,
η οποία είναι Αγγλία και είναι το μόνο άτομο που με θέλει.

<Πες μας κάτι που δεν ξέρουμε > λέω μέσα μου καθώς τους ακούω να μιλάνε μέσα στο γραφείο του γιατρού.

~

«Κορίτσι μου , πραγματικά θέλω να σε βοηθήσω , όμως δεν μιλάς καθόλου και η κατάσταση σου πάει στο χειρότερο »λέει και πιάνει το παγωμένο μου χέρι.

« Καταλαβαίνω. Ευχαριστώ για όλα. » απαντώ και την πληρώνω με τα λεφτά που μάζευα για πολύ καιρό.

~

«Δεν αντέχω άλλο» λέω μόνη μου κάνοντας άλλο ένα βήμα προς το τέλος του γκρεμού

« Αντίο » λέω στον κόσμο

Χωρίς ίχνος στεναχώριας

Χωρίς να το σκεφτώ πολύ , κάνω το τελευταίο βήμα

Κλείνω τα μάτια και χαμογελώ διότι επιτέλους αυτός ο πόνος που νοιώθω θα εξαφανιστεί διότι πολύ απλά δεν θα υπάρχω πια.

« ΕΕ κοπελιά τι κάνεις?? »Ακούω μια φωνή και ακολουθούν και άλλες

Δεν θα τους αφήσω να με σώσουν.

Δεν ένοιωθα πια το πάτωμα

Και..

Όλα έγιναν μαύρα .

.......

Γειά σας ! Από ότι βλέπετε άρχισα αυτή την ιστορία η οποία είναι η πρώτη μου!

Θα ήθελα να ενημερώσω οτι αυτή η ιστορία θα περιέχει σκληρές σκηνές που θα περιλαμβάνουν βία , σεξουαλικό και υβριστικό περιεχόμενο. Αν δεν είστε αρκετά μεγάλοι ή αν δεν μπορείτε να αντέξετε , τότε σας προτείνω να πατε να διαβάσετε κάποια άλλη ιστορία ( έχει χιλιάδες ωραιες) . Αν όμως θέλετε, αν μπορείτε σχολιάστε και ψηφίστε τα κεφάλαια μου ώστε να μου δώσει θάρρος και να την συνεχίσω.
Η ιστορία δεν θα είναι τόσο μίζερη όπως το πρόλογο αλλά...
Βασικά θα δείτε στο μελλον ;)

Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε και να είστε ο εαυτός σας.

Κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει καλύτερα απο εσάς =]

~Μ<3

I changedWhere stories live. Discover now