«Έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου έτσι δεν είναι;» είπα και ρολαρα τα μάτια μου
« Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο αλλά δεν στριφογυρίζουν τα πάντα γύρω σου» είπα και γέλασα ειρωνικά
« Γιατί; Δεν ζήλεψες; Για αυτό δεν έφυγες έτσι;» είπε και γέλασε ειρωνικά
« Είσαι απαίσιος» είπα και τον προσπέρασα για να βγω από το δωμάτιο
« Νεφέλη;»
« ΤΙ; ΤΙ ΘΕΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ» φώναξα
«Αυτό.» είπε
Και με φίλησε με τόσο πάθος που για μια στιγμή μου πήρε την ανάσα
« Πας καλά;» είπα νευριασμένη
« Δεν μπορείς να με φιλάς όποτε σου καπνίσει » είπα και τον κοίταξα βαθιά στα γαλαζοπράσιναμπλε μάτια του
« Έλα μαζί μου» είπε και με έπιασε από το χέρι
« Τι; Που-» πήγα να πω αλλά με τράβηξε έξω από το δωμάτιο μου
« Θα μου πεις που πάμε;» είπα αφού περπατάμε ήδη 10 λεπτά και δεν έχω έρθει ποτέ από αυτόν τον δρόμο .
Ξαφνικά σταματήσαμε και έβγαλε ένα μοβ πανί από το χέρι του
« Εμ , κοιτά ότι και αν έχει γίνει μεταξύ μας , μην με σκοτώσεις σε παρακαλώ » είπα και γέλασε δυνατά
« Λίγο δύσκολο να σε σκοτώσω με ένα πανί , εκτός και αν σε πνίξω αλλά δεν θα σου δώσω την χαρά » είπε και αφού μου έκλεισε το μάτι, πέρασε τα χέρια του πάνω από το κεφάλι μου και έβαλε το πανί στα μάτια μου.
Μετά, έπιασε το χέρι μου σφιχτά και με άρχισε να με καθοδηγεί. Μετά από 2 λεπτά και ήδη 5 φορές που πήγα να σοριαστω, σταματήσαμε.« Επιτέλους» λέω και νοιωθω τα χέρια του στα μαλλιά μου
« Μα καλά, στο Everest με πηγ-» πήγα να πω
« SURPRISE » άκουσα και είδα όλους τους φίλους μου , την γιαγιά και κάποιους συμμαθητές μου
YOU ARE READING
I changed
Teen Fiction"Κανένας άλλος δεν πρέπει να καθορίζει τι πρέπει να είσαι , τι πρέπει να κάνεις και πώς πρέπει να φέρεσαι .." Έτσι , αφού όσοι άνθρωποι αγαπούσα με πλήγωσαν, θα αλλάξω για εμένα. Ότι κι αν κάνω από δω και εξής είναι για εμένα. " Αν σπάσεις ένα γυά...