I changed

5

Ξέρεις τι μου μυρίζει αυτό;

Καψουυρα

Σκάσε αγησιλαε!

Καλά Αλέξανδρε θα τα πούμε εμείς!

Που έχω μπλέξει;

Τέλος Σωσιας aka αλεξ pov 

Back to nefelis pov

Μετα απο 5  λεπτά  περίπου γαργαληματος πήραμε τα πράγματα μας και αυτός κλείδωσε το αμάξι.

«Κοίτα, δεν χρειάζεται να με φιλοξενείς θα παω σε κάποια φίλη μου » είπα και ξεφυσιξε.

«Ποια φίλη σου ακριβώς;» είπε καθώς έβαλε το χέρι του στο τοίχο εγκλωβίζοντας με.

« Ε....» είπα και με κοίταξε με ενα αλαζονικό ύφος
«Νόμιζα.» είπε και με τράβηξε έως την πόρτα

Έβαλε το κλειδί και άνοιξε

«Δεν είναι κάτι σούπερ γουαου κλπ αλλά είναι βολικό » είπε και άφησε ένα γελάκι

Το σπίτι του ηταν πολυ ωραίο είχε ενα κλασικό ντεκορ καθώς το σπίτι είχε τις αποχρώσεις του γκρι με λίγο άσπρο.Είχε κουζίνα, ενα μεγάλο σαλόνι και μπάνιο λογικά. Ανεβήκαμε τα σκαλιά και υπηρχαν 2 πόρτες και εγω πήγα στην δεξια πόρτα ενω αυτος είχε μπει ήδη στην αριστερή. Πηγα να κατεβάσω το χερούλι αλλα σκεφτηκα ότι δεν είναι δικό μου το μέρος οπότε δεν μπορώ να μπαίνω οπου θελω. Έτσι, εβγαλα το χερι μου απο το χερούλι και πήγα στο δωμάτιο του.

Στο δωμάτιο υπήρχε ενα διπλό κρεβάτι καθώς δίπλα του ειχε ενα κομοδίνο και απέναντι ενας καναπές και καποια puffs και ένα θρανίο με έναν μεγάλο υπολογιστή. Το δωμάτιο του διέφερε από το σπίτι του διότι είχε πιο ανοιχτές αποχρώσεις οπως γαλάζιο και μπλε.

«Αυτό ειναι λοιπόν» είπε και έπεσε με φορά στο κρεβάτι του

«Το σπίτι σου είναι πολύ ωραίο! Μόνος σου μένεις;» είπα και άφησα την τσάντα μου στο καναπέ και έβγαλα την ζακέτα και έκατσα στο puff που ήταν δίπλα απο το κρεβάτι του.

Μόλις το είπα αυτό τα μάτια του σκουριναν.

«Ε ναι»  είπε και κοίταξε έξω απο το παράθυρο
«Συγγνώμη δεν το ήθελα» είπα γρήγορα
«Δεν πειράζει. Θα το μάθεις κάποια στιγμή , απλά οχι τώρα» γύρισε να με κοιτάξει και έπιασε το χέρι μου απαλά χαμογελώντας μου γλυκά

«Δεν σε έχω ξαναδεί ποτέ και ζούμε στην ίδια πόλη» είπα και γέλασα

«Μάλλον δεν έτυχε» είπε και γέλασε