Zombi : Başlangıç

Bölüm 4 : İlk Adımlar

 Saat 5 civarlarıydı Ben,Özgür,Ezgi beraber bir yerleri yağmalıyor bir şeyler arıyorduk. Site ye yakın bir market vardı. Az çok nerede olduğunu hatırlıyordum.

"Ya ne kadar kaldı bacaklarım çok ağrıdı vallahi"

"Aman Özgür ne abarttın geldik işte az kaldı" 

"Az kaldı diye diye 100 km götürdünüz vallahi" 

Gülümsedim.

Sonunda toprak yoldan çıkıp ana yol gibi bir yere çıkmıştık. 5 dk daha gittikten sonra karşımıza bir benzinlik çıktı. Ama ne benzinlik buna benzinlik demeye bin şahit ister. Yanında otel, yemek yeri, giyim mağazaları, varda var. İlk önce en köşedeki yerden otel odalarından başlayalım dedik. Burası büyük olduğu için ayrılmama kararı aldık.

"Durun önden ben gireyim" dedi Özgür

Ve kapıya sertçe bir tekme atıp yıktı. İçeriye girdiğimizde garip hastalık havası vardı sanki 

"Ay burasıda ne pismiş vallahi" 

"Haklısın valla Ece"

"Öf kızlar amma abartınız ha" 

 Derken birinci odaya girdik. İçeride iğrenç bir koku vardı. Kötü bir hava yani çekmecelere baktık işimize yarar bi kaç ağrı kesici, sargı bezi, su bulduk banyo yada girdik ki girdiğimiz gibi Ben le Ezgi çığlığı bastık ben dona kaldım Ezgi ise bağırmaya ağlamaya başladı. İntihar eden bir insan vardı karşımızda çürümüş galiba zombiler yemişti. 

  Ordan sonra nasıl çıktık hatırlamıyorum. Ama kendime gelmiştim ve sakinleşmiştik. 

 "Bak Ece biz böyle kendini asmak istiyenlere umut olucaz. Sakinleş hadi sen olmazsan olmaz hadi Ece lütfen gel kendine" 

 Evet ben bunlara alışma lıydım. Artık dünya eski dünya değildi. Yolumuza devam edip benzin istasyonuna tam gireceğimiz sırada buraların hep tahta ile kapatıldığını gördük. 

 "İçeride kimse var mı ? Biz o canavarlardan değiliz lütfen açın buradan daha güvenli yerimiz var yiyecek, su, insan arıyoruz. İçeride birileri varsa  lütfen açsın " sesim gayet düz ve güven verici bi şekilde çıkmıştı. Ben nasıl böyle i konuşma yaptım. Diye şaştım doğrusu içerideki kapı açılrken bi kez daha şaştım burası çok güzeldi. Galiba içeride bütün otel deki hayata tutunanlar burdaydı. İçeriye gelirken gülümseyen bir Bey Amca "Merhabalar" dedi...