- Tak sobie leżałem na brzegu i odpłynąłem (...). Doszło do mnie, że fale stanowią czas: te które minęły to historia, te które są teraz to teraźniejszość, a te które będą to przyszłość (...). Czułem się jakby zamknięty w kokonie, bo było wszystko to co czułem i ja. Wtedy zrozumiałem, że życie polega na bodźcach, które dochodzą do mnie wszędzie dookoła.
Czasem jesteśmy jak krzyczące dzieci na plaży.
Czasem ktoś z nas w życiu na Słońcu się sparzy.
Jesteśmy sami,
Jesteśmy w objęciach,
Biegamy, chodzimy, rozmawiamy, pijemy, śmiejemy się,
oddalamy się od brzegu mimo ratownika,
a fale wciąż delikatnie muskają brzeg.
Morze silne niczym czas,
nie zatrzymasz go.
Czasem jest sztorm.
Chaos. Potęga. Strach. Piękno. Spokój.
Brzmi znajomo prawda?
Przychodząc tutaj, możesz robić, co chcesz,
ale pamiętaj
fale wciąż delikatnie muskają brzeg.
CZYTASZ
Wspomnienie wakacji
PoésieJest to cały tomik wierszy (7), który pisałem w wakacje przychodząc wieczorem na plaże w Gdańsku. Przy okazji wszystkie zdjęcia tu zawarte są moje
