Sadece Sayori //Doki Doki Literature Club//

1 "Kafamdan Dışarı Çık"

21 Aralık 2018
~
Kafamdan dışarı çık. Kafamdan dışarı çık. Kafamdan dışarı çık...

Saat kaç? Neredeyiz? Tüm bu ayak sesleri kime ait?

Kafamdan dışarı çık.

Kaç gündür uyumuyorum? Ah tanrım! Ölüme çok yakın hissediyorum. Hayır.. Hayır, burada ölmeyeceğim!

Kafamdan dışarı çık!

Hayır. Bir kahkaha sesi duyuyorum. Nereden geliyor? Nefes alamıyorum!

Kafamdan dışarı çık...

Tüm bunlar nasıl başladı? Hatırlıyorum! Nasıl unutabilirim? Kim unutturabilir?

Kafamdan dışarı çık. Kafamdan dışarı çık.

Her şey.. Her şeyi onun için yaptım! Sayori için. Ve eğer gerekirse daha fazlasını yapabilirim.

Kafamdan.. dışarı.. çık!

Kahkaha artık fazla yakın. Kaçabilirim. Kaçmalıyım. Kalkmaya çalışıyorum ama hayır. İmkansız. Buradan kaçamam.

Kafamdan dışarı çık?

Kahkaha sesleri kesiliyor. Ve o tanıdık ses dolduruyor kulaklarımı.

"O ölümü engellememeliydin Dannykins. Şimdi bunu kendi canınla ödeyeceksin.."

Kafamdan dışarı..

Tekrar kahkaha atmaya başlıyor. Beni bağladığı odaya girdiğinde... Tüm bu güzelliğin altından bu psikopatın çıkacağı kimin aklına gelirdi?

Çık!
✓✓✓
30 Eylül 2018
~
Doki Doki Edebiyat Kulübü ile tanışın! En küçüğümüz ve bana kalırsa en agrasif olan, Natsuki. Ek bilgi kendisi tam bir kapkek ustası. En sessiz ve gerçekten en çok okuyanımız, Yuri. Kendisi bana fazla garip geliyor. Gizli psikopat olma ihtimali yüksek.

Kulüp başkanımız, Monika. Aramızda kalsın ama onun tapılası bir güzelliği var. Her normal erkeğin ilgisini rahatlıkla çekebilir. Ama benim değil.

Ve Sayori, başkan yardımcısı. Benim küçük zaafım. Bu kulübe katılmamı sağlayan kişi Sayori. Çocukluğumuzdan beri beraberdik ve belki de bu yüzden, o çok özeldi.

Son olarak ben, Daniel. Ya da kısaca Dan. Anlayacağınız üzere kulübün tek erkek üyesiyim. Şimdilik 5 kişiyiz. Okul çıkışları kulüp toplantıları oluyor. Aslında Edebiyatı sevdiğim falan yok ama hem Sayori'yi kırmamak hem de bu 4 kızla zaman geçirmek için Edebiyata katlanmak pek de zor gelmiyor.

"Evet arkadaşlar bugünlük bu kadar yeter." Monika konuşmaya başladığında hepimiz ona döndük. "Evlerinize gidebilirsiniz. Yarın görüşürüz."

Sayori'nin yanına doğru ilerledim. Komşu olduğumuz için eve beraber gidiyorduk. Yanına ulaştığımda bana gülümsedi. Tam kapıdan çıkıyorduk ki Monika'nın sesini duydum.

"Hey, Dan!" Ona doğru döndük. "Bir dakika bekler misin? Seninle bir şey konuşmak istiyorum. Özel." Sayori'ye döndüm. "Hızlı olun, kapıda bekliyorum seni." Dedi ve çıktı. Monika'nın yanına gittim.

"Bir sorun mu var?" Meraklı gözlerle bakıyordum. "Hayır, her şey yolunda. Sadece merak ettiğim bir şey var."

"Sorabilirsin."

"Sayori ile aranızda bir şey var mı?" Sorusu beni güldürmüştü.

"Bunu da nereden çıkardın?"

"Okula beraber gidip geliyorsunuz. Kulüpte de en çok birbirinizle konuşuyorsunuz. Bana kalırsa fazla yakınsınız."

"Yanlış anlamanızı istemem. Biz çocukluk arkadaşıyız. Ki ben bu kulübe gelmeden önce şimdiki kadar yakın bile değildik."

"Anladım." Dedi ve kendi kendine duyamadığım şeyler mırıldandı.

"Neden sormuştun ki?"

"Ben sadece emin olmak istedim. Her neyse iyi akşamlar Dan."

"İyi akşamlar Monika." Okuldan çıktığımızda Sayori beni orada bekliyordu. Hemen yanına gittim.

"Çok beklettim mi?"

"Hayır ama ne konuştunuz?"

"Önemli şeyler değil. Boşver." Kafasını salladı ve eve doğru yürümeye başladık.

"Dan?" Dediğinde ona döndüm.

"Efendim?"

"Neden her gün eve benimle yürüyorsun?" Açıkcası böyle bir soru beklemiyordum.

"Bu da ne demek?"

"Kızlardan biri seninle yürümek istese beni bırakıp onunla gider miydin?" Güldüm.

"Seni herhangi birine tercih edeceğimi mi sanıyorsun?"

"Ama.. Ama onlar fazla güzel." Durup ona doğru döndüm.

"Sayori.. Bunları düşünme olur mu?" Şu çok sevdiğim gülümsemesi yüzüne yayıldığında ben de gülümsedim.

"Tamam Dannykins. Düşünmüyorum."
~~~
Hala ne yazdığımı bilmiyorum ama büyük gaza geldim.

Sayori seni çok seviyorum ♥.♥

~Aria