Bomboş sokakta,sokak lambasının bulanık ışığında bile sarı saçları kendini gösteriyordu..Denizin maviliğine meydan okuyan gözleri simsiyah giyinmesine rağmen parlıyor..Sert bakışları insanı delip geçiyordu..Tehlikeyi her hücremde hissediyordum..."Se...
Karanlık gökyüzünü ele geçirmişti...Fırtına tüm sessizliği alıp götürmüş...Yağmur damlaları yeri parçalamak istercesine yağıyordu...Sokaklarda kimseler yoktu..Herkes evlerine çekilmiş,sokak hayvanları kendilerine sığınacak yerler arıyorlardı...Genç kız montuna daha sıkı sarıldı.Nefes alıp verdikçe etrafı buhar kaplıyor,görüşü bulanıklaştırıyordu.İzlendiğini hissederek adımlarını hızlandırdı.İçini kaplayan endişe duygusunu umursamamaya çalıştı.Duyduğu adım sesleriyle koşmak istedi.Artık izlenmiyor takip ediliyordu.Çığlık atmak istedi.Ama yardım edecek kimse yoktu.Yalnızdı...Yapayalnız...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İleride bir sokak gözüne ilişti genç kızın.Artık neredeyse koşuyordu.Sokağa girdiği anda saklanıcak bir yer aradı.Ama ensesinde hissettiği nefes herşey için çok geç olduğunu anlamasına yetti.Derin bir nefes aldı ve arkasını döndü.Karşısında gördüğü delici mavi gözler nefes kesiciydi.Gecenin karanlığına rağmen gözleri ışık gibi parlıyordu.Fakat kızın anlayamadığı bir öfkeyle bakıyordu çocuk ona...Sert bir şekilde gök gürledi.Şimşeğin çakmasıyla sokak aydınlandı ve çocuğun beyaza kaçan sarı saçları göründü.Kimse konuşmuyordu.Çocuğun eli cebine gitti.Neredeyse kan kadar kırmızı ve yoğun camdan bir bıçak sokağı aydınlattı.Zavallı kızın herşeyi anlaması uzun sürmüştü...Çocuk kızın üzerine yürümeye başladı.Genç kız geri geri giderken düşünceleriyle boğuşuyordu.Keşke merkezden kaçmasaydım diye düşündü.Kendini savunacak bir silahı yoktu.Sonunda kızın sırtı duvara yapıştığında sonun geldiğini anladı.Çocuk bıçağı havaya kaldırdı ve kızın göğsüne sapladı.Sokağı bembeyaz bir ışık kapladı.Genç kızın bedeni yere yığılırken,çocuk bıçaktaki kanı koluna sildi ve arkasına bakmadan gitmeye başladı.Vicdan azabı hissetmiyordu.Bunun için eğitilmişti.Melekleri öldürmek için.. Genç kızın ruhu yükselirken karanlığa son bir kez fısıldadı;
'Ben bunu haketmedim...'dedi ve gözlerini kapadı..
