Bomboş sokakta,sokak lambasının bulanık ışığında bile sarı saçları kendini gösteriyordu..Denizin maviliğine meydan okuyan gözleri simsiyah giyinmesine rağmen parlıyor..Sert bakışları insanı delip geçiyordu..Tehlikeyi her hücremde hissediyordum..."Se...
Annabell'in Ağzından: Yarayı gördüğüm anda yüzümü acıyla buruşturdum.Derisi köprücük kemiğinden neredeyse dirseğine kadar yanmıştı.Parça parça simsiyah uzun çizgiler,uzaktan dövmeyi andırıyordu.Ama yaklaşıp iyice baktığınızda yanmış derisini görebiliyordunuz.Valerie sessizliği bozdu ve "Neden bu ilaçlarından kullanmadın?"dedi.Kız alayla bir kahkaha attı ve "Bu gördüğünüz en iyi hale gelebilmiş hali.Dahası yok."dedi umutsuzca."Nasıl oldu?"diye sordum.Gözlerini yola sabitlemişti,sorduğum soruyla vücudu gerildi."Bir yıldırım."dedi."Bunu yıldırımları kontrol edebilen bir düşmüş yaptı."dedi.Ses tonundan anlatmak istemediğini anlayabiliyordum.Üzerine gitmeye hakkım yoktun bu yüzden sustum. Hastanenin ışıkları yolu aydınlatmaya başlamıştı."Geldik sayılır."dedi .Valerie Skyla'yı iyice kavradı ve hareket etmeye hazırlandı.Araba ani frenle kapının önünde durdu.Alnımda biriken soğuk teri üzerimdeki kanlı tişörte sildim.Yardım ekibi hızlı adımlarla yanımıza geldi.Yardımcılardan biri yaraya yaklaştı ve "Bunu nasıl başardınız merak ediyorum."Endişeli bakışlarımı tekrar Skyla'ya çevirdim.Ten rengi gittikçe beyazlıyor,kurumuş kan üzerinde karanlık lekeler oluşturuyordu.Hastanenin yanıp sönen ışığının altında,uzunca koridorun içinde kaybolmasını izledim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 Gün Sonra;Skyla'nın Ağzından;,
Karnımda ki bitmek bilmeyen o keskin acı yerini,mayhoş bir sızıya bırakmıştı.Yattığım yerden yavaşça doğruldum.Odaya karanlık çökmüştü.Yatağımın kenarında duran çatlak saatime baktım.Neredeyse akşam olmuştu.Sırtımda ki kaygan ve yapışkan nem ürpermeme sebep oldu.Çatışmanın yaşandığı günden beri her gece düşmüşün bana saldırdığı anı tekrar tekrar görüyordum.Gözlerinde ki o nefret ve acıdan aldığı o dayanılmaz zevk...Vücudum düşüncelerimi hissetmişcesine tepki vermiş,tüylerim diken diken olmuştu.Üzerimde bulunan o nemli giysiden kurtulurken gözüm yara izine çarptı.Shae'ın verdiği ilaçlar sayesinde cildim az da olsa normal görünmeye başlamıştı.
Üzerime hızla bir şeyler geçirip aşağı indim.Kızlar, dev tahta masanın etrafına dizilmiş,parçalanmış,bükülmüş kağıtların arasında hararetli bir biçimde konuşuyorlardı.Geldiğimi gördüklerinde birkaç saniye durdular,ve ardından tekrar kağıtlara döndüler.Yanlarına yaklaştım ve ile ilgilendiklerine baktım.Geçen gece bulunduğumuz ormanın bir haritasıydı."Ne arıyorsunuz?"diye sordum.Evet,cevabını bildiğim soruları sormayı seviyorum."Ağaç."dedi Annabell kısaca.
Haritaya iyice eğildim ve"Nerede olduğunu bulabilirim sanırım."dedim."Senin dinlenmen lazım Skyla."diyerek kısa kesti Valerie.Gözlerimi kısıp hepsini teker teker süzdüm.Ben iyiydim.İyi hissediyordum."Aksini düşündüğüm için üzgünüm Val.Fakat nerede olduğu bilen bir tek ben varım.Ee..Ne zaman yola çıkıyoruz.."...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
