"Egeeeğğğ!" diye sesleniyorum Ege'ye. "Ne var lan?" diye sesleniyor o da bana. "Diğerlerimi çağır. Kölelik zımbırtısını konuşacağız." diyorum boğazımı yırtarak. "Tamağğğğğm." diye sesleniyor. Sonra kapı sesi geliyor. Ahah bu Ufo Gören Masum Köylüler muhtemelen su getirtip, yemek çağırtacağımı düşünüyor. Hıı! Zaten uçak da u
zıplıyordu.
"Geldik!" diye sesleniyor Ege bana. "Hıh iyi. Gelin hadi." diyorum merdivenin başından. Onlar da yanıma geliyor. Odama gidiyoruz. "Şimdi hepiniz size verdiğim mikrofon ve kameralarla dolaşacaksınız." deyince herkes senkronize bir şekilde "Yuh!" diye bağırıyor. "Kızım ne yaptıracaksın lan bize?" diyor Cem kaşlarını kaldırarak. "Göreceksin Rocky. Göreceksin." diyor sinsi bir sesle. "Acı var yani." diyor Arya ayaklarına bakarak. "Aynen öyle bebişim." diyorum ve göz kırpıyorum. "Ay Eylüeğl. Yakışmadağ sanağ öyleğ konuşmağk şimdieğ." diyor Ecem her zaman olduğu gibi ağzını yayarak. "Tamam lan! Eskisi gibi konuşuyorum. Şimdi Arya ve Ava siz bana bakım yapıyorsunuz. Ege ve Cem siz pasta falan alın. Parayı teyzem verir. Ecem bu konuda en iyi sensin. Bana kombin hazırlayacaksın. Hadi chop chop!" diyorum ve kameralı mikrofonlu ve kulaklıklı aleti bizimkilere veriyorum. "Yok kanka! Nereden buldun bunları?" dyor Ava şaşkınlıkla o aletlere bakarak. "İnternetten! Hadi herkes işinin başına!" diye bağırıyorum. Senkronize bir şekilde off çekip işlerinin başına düşüyorlar.
Arya ve Ava krem tarzı bir şey hazırlarken ben de kızımı yayıp Ege'yi ve Cem'i izliyorum. Cem bu işi çabucak bitirmek için koşarken Ege yürüyor. Ben ise bağırıyorum. "Yürüme Ege, koş Ege, acı yok Ege!" diye bağırıyorum Ege'ye. "Sus Eylül!" diyor Ege ve pastaneye giriyorlar. "Karaorman!" diye cırladım. Ege de cırlamam ile zıplıyor. Sonra ise ikisi de pastayı alıp eve doğru yürümeye başlıyorlar.
Tam bir saat sonra Arya ve Ava bakımımı tamamlamış, pastamı yemiş ve kombinimi giymiş bulunuyorum. (yorumda kombin var) Şimdi ise bekle bizi Alaçatı'nın gizli sokakları
