SİHİR

YENİ EV , YENİ HAYAT

3-4 saat sonra yeni eve vardılar. Yaprak evi görünce biraz şaşırdı. Çünkü ev aynı Yaprak'ın rüyasında gördüğü ev gibi büyük ve iki katlıydı.

Ama sonrasında "Olabilir" diyerek es geçti. Bazen olaylara çok şüpheli yaklaştığını fark ediyordu.

Annesine ve babasına kutuları eve götürmesine yardım etti. Kutular bitince Selin Hanım Yaprak'ı markete gönderdi.

Yaprak daha önce bu şehre defalarca gelmişti. Çünkü bu şehirde halası yaşıyordu. O yüzden marketin yolunu gözü kapalı bulabiliyordu.

Bahçeden çıkınca aklına rüyası geldi. Evlerinin karşısında da aynı rüyasındaki gibi büyük bir ev vardı.

Ve evin boyası dahi aynı rüyasındaki gibiydi. Yaprak bu düşüncelerle markete vardı.

Markete vardığında markette halasını gördü. Halası onu görünce:

-"Yaprak? Demek geldiniz. Çok mutlu oldum seni görünce. Bende markete evin eksiklerini tamamlamak için gelmiştim. Siz de tam o aralıkta gelmişsiniz."

Diyerek Yaprak'a sarıldı. Yaprak'ta aynı şekilde halasına sarıldı. Halası ne kadar sert bir kadın olursa olsun Yaprak'la aralarında çözemediği bir bağ vardı.

-"Ben de seni çok özledim. Dila nasıl? İyi mi?

-"İyi iyi. Dila seni görünce mutluluktan havalara uçacak."

Dila Yaprak'ın kuzeniydi. Yaprak halasına bir kez daha sarıldıktan sonra marketten alacakları alıp marketten çıktı.

Eve döndüğünde tekrar aklına rüyası geldi. Kendi kendine mırıldanarak:

"Öff ben kurtulamayacak mıyım bu rüyadan." Dedi.

Tam bahçeden içeri girerken arkasından bir ses geldi.

-"Heyy sen o'sun. Sen benim rüyamda gördüğüm Yaprak'sın."

Yaprak yavaşça arkasına döndü. Yaprak ağzını hiç farkında olmadan açmıştı. Gördüğü kişi üzerine çok şaşırmıştı.

-"Ama sen... sen..." diyerek kekeledi.

Uzun bi süre anlamsız bakışmalardan sonra kendini toparlayıp kızın yanına gitti.

-"Sen beni rüyanda mı gördün?

-"Evet. Sizin eve gelmiştik annemle beraber.

Yaprak bu sözler karşısında daha çok şaşırdı. Çünkü aynı rüyayı o da görmüştü.

-"Senin adın Duygu mu?

-"E-evet de sen benim adımı nereden biliyorsun?

-"Çünkü aynı rüyayı ben de gördüm."

Duygu çok şaşırmışa benziyordu. Bu nasıl olabilirdi ki?

- "Gerçekten çok tuhaf. Siz de bu eve yeni taşınmış olmalısınız."

-"Evet." Dedi. Sesinden ne kadar mutsuz olduğu açıkça belli oluyordu.

-"Neden bu kadar üzgünsün? Bir sorun mu var?

-"Ya aslında onun çok uzun bir hikaye-"

-" Yaprak!"

Annesinin bahçeden gelen sesi ile irkildi.

-" Hadi ama seni bekliyorun burada."

Yaprak bahçeye annesine baktı.

-"Annemi gerçekten çok beklettim. Hoşçakal."