Yaprak uyandığında çok heyecanlıydı. Çünkü okullar açılmıştı. Aslında çoğu öğrenci gibi okulu sevmese de okulun ilk günleri Yaprak için heyecanlı oluyordu. Üstelik şuan yeni okulunun ilk günüydü. Ve Yaprak heyecandan çıldırmak üzereydi. Okulda kimlerle tanışacaktı kim bilir.
Her şeyi çok merak ediyordu. Hemen hazırlanmaya başladı. Altına siyah bir kot pantalon ve üstüne bir sweatshirt geçirdikten sonta kahvaltıya gitti. Yemek yerken annesi:
-"Heyecanlı mısın meleğim?"
Yaprak heyecandan yerinde duramıyordu.
-"Off anne ne diyorsun hiç olmadığım kadar heyecanlıyım.
Annesi Yaprak'a gülümsedi. Çoşkuyla:
-"Heyecanlı olmanı çok iyi anlıyorum. Biliyor musun ben de senin yaşlarındayken böyle şeyler yaşamıştım. Yeni okul, yeni ev, yeni arkadaşlar... aynı senin gibi çok heyecanlıydım."
Yaprak şaşırmışçasına annesinin yüzüne baktı.
-"Aaa... gerçekten mi ? Bilmiyordum. Neden bana söylemedin anne?"
-"Bilmem. Neyse artık kahvaltını yap. Yoksa daha okulun ilk gününden okula geç kalırsın." Dedi ve güldüler birlikte.
-"Anne babam nerede?
-"O erken çıktı evden. O da aynı senin gibi heyecanlı okul için. Öğrencilerini çok özlemiş." Dedi ve güldü annesi.
Yaprak zaman zaman babasının öğrencilerini kıskansa da yine de babasının da haklı olduğunu anlıyordu.
Sonuçta onlar da babasının birer evlatlarıydı. Yaprak bu düşünceleri aklından sildi. Ve tamamen yemeğe odaklandı.
Yaprak karnını iyice doyurduktan sonra annesine teşekkür edip sofradan kalktı. Ceketini alıp dışarıya çıktı. O sırada annesi arkasından evden çıktı.
-"Bugün seni okula ben bırakacağım dedi." Yaprak gülümsedi, ve arabaya bindi.
Okula vardıklarında Yaprak okulun evine çok yakın olduğunu fark etti 2 dakika falan sürmüştü arabayla. Servis dahi gerekmez diye düşündü.
Hızla arabadan indi. Annesine sarılıp okulun bahçesinden içeri girdi. Zil çalmıştı. Çok acele ediyordu. Okulun ilk gününden geç kalmayı başarmıştı. İçinden kendine kızıyordu. O sırada bir kıza çarptı.
-"Ah kusura bakma, çok özür dilerim, geç kaldım da." diye şeyler sıraladı. Geç kaldığım yetmiyormuş gibi birde sakarlığım tuttu diye kendi kendine sövdü.
-"Koşarken önüne bak. Kolumu acıttın."
Yaprak üzgün bir şekilde kıza yardım etmeye çalışıyordu. Ama kız sinirliydi. Yardım istemiyordu.
O sırada Yaprak burada durarak vakit kaybettiğini anladı. Kız da zaten yardım istemiyordu. Arkasına baka baka koşup gitti. Kız arkasından:
-"Gerizekalı. Çarptığı yetmiyormuş gibi birde beni burada bırakıp gitti." Dedi.
Kız bayağı agresif birine benziyordu.
.........Yaprak kapıyı tıklattı ve içeriye girdi. O içeri girdiğinde Duygu büyük bi şoka uğramıştı. Aynı şekilde Yaprak'ta aynı okulda olduklarını bilmiyordu. Öğretmen derse başlamıştı. Yaprak'a göz ucuyla bakıp:
-"Sen yeni öğrenci misin?" dedi. Yaprak yüzünde hafif bir tebessümle "evet" dedi. Öğretmen de aynı şekilde karşılık verdi ve:
-"Hoşgeldin, kendinini tanıt." Dedi. Bunu üzerine Yaprak konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİHİR
AvventuraYaprak ' ın yeni bir şehre, yeni bir okula ve yeni arkadaşlara alışması onu çok zorlamıştır. Yeni evdeki komşusu olan Duygu ile çok yakın bir arkadaş olmuş lardır. Duygu ile evlerinin karşı karşıya olması ve gittikleri okulun aynı olması onun için b...