Kalbim Senin

37.Bölüm Bebek❣️

Nefes bayılınca Tahir hemen onu tuttu ve ikiside yere yığıldı. Nefes Tahirin kucağında bir kaç damla gözyaşı akıtıyordu.
N:Özür dilerim Tahir'im Sevdamıza iyi bakamadım diyip gözlerini yumdu.
Tahir Nefesi kucağına alıp arabaya bindirdi. Hastanenin yolunu tuttu. Hastaneye vardıklarında Nefesi hemen odaya aldılar. Tahir gözyaşı akıtıyordu.
T:Allahım kızımda karımda sağlıklı bir şekilde çıksınlar allahım yardım et nolur.
Tahir duvara dayanıp yere çökmüş ağlıyordu. İki saat sonra doktor odadan çıktı.
D:Tahir bey
T:Lütfen iyi haber verin
D:Maalesef bebeğiniz düşmüş Nefes hanım çok zarar görmüş belkide bundan sonra hiç çocuk sahibi olamazsınız en fazla yüzde on beş ihtimal var o da imkansız gibi duruyor.
Tahirin dünyası başına yıkılmıştı bir süre kendini toplayamadı. Bir saat sonra Nefes normal odaya alınmıştı. Tahir Nefesin yanına gidip saçını okşadı. Nefes gözlerini kırpıştırıp yavaşça açmıştı. Hemen yataktan doğrulup elini karnına götürdü.
N:Tahir bebeğim öldü mü?
T:Nefes sakinn ol bitanem
N:Tahir bebeğim öldü mü?
T:Nefes
N:Öldü deme
T:Nefesim üzgünüm
Nefes çıldırmıştı elindeki serum hortumlarını çıkardı.
N:Bebeğim bebeğim
Sonra kapıya doğru koştu. Tahir Nefesi sımsıkı tutmuştu.
N:TAHİR BIRAK BENİ TAHİR BIRAK
T:Olmaz Nefesim bırakmam
N:BENİM YÜZÜMDEN BEBEĞİME BAKAMADIM BENİM SUÇUM
T:deme öyle nolur.
Nefes Tahire sarılmıştı gözyaşlarını akıtmıştı. Nefesin bir hafta sonra hastaneden çıkması lazımdı ama orası onu boğıyordu inat edip iki saat sonra taburcu oldu. Nefes hala kendinde değildi. Başını cama dayamış ağlıyordu. Tahirde iyi değildi. Eve vardıklarında Tahir arabadan imdi Nefesin kapısını açıp inmesine yardımcı olmuştu. Hala gözlerinden dinmeyen o yaş vardı yüzünde. Konağın kapısını çalmışlardı. Kapıyı Asiye açmıştı.
A:Uuuu ne oldu yüzünüz sirke satayi.
Asiye gözlerini Nefesin karnında gezdirdi.
A:Nefes dema ablam dema
N:Asiye ablaa diyip sarılmıştı ona. Dinmeyen o gözyaşları yine akmıştı.
Nefesler içeri geçmişti. Herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
S:Nefes guzum ne oldu
Nefes anlatamazdı ki diyemezdi bebeğim öldü diye. Bir anne nasıl söyleyebilirdi ki bunu. Nefesin içi öyle bir yanıyordu ki. Hemen Sevdanın odasına gidip kapıyı kitledi. Yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Tahirde peşinden gitmişti.
S:Ne oldi
A:Ana anlamadınız mi?
M:Ne oldu Asiyam
A:Bebek düştü
Herkesin dili mühürlenmişti o an. Büyük bir şaşkınlık içindeydiler. Nefes odadaki çerçeveleri duvardan alıp kırmıştı. Dayanamıyordu bu acıya. Tahir kapıyı yumrukluyordu.
T:NEFESİM NOLUR AÇ ŞU KAPIYI
Nefes hiçbirşey duyuyordu gözü dönmüştü. Bebeğin dolabından o küçücük eldivenleri almıştı. Yere çöküp daha kokusunu bile bilmediği kızının eldivenlerini kalbine bastırdı.
Yere yatıp uyumaya çalıştı.
Diğerleri Tahirin yanına geldiler.
M:Koçum
T:Abi nolur sus konuşma cigerim yanıyor abi içim yanıyor.
Tahir tekrar kapıyı yumruklamaya başladı.
A:Yengem Nefesin biraz yanlız kalmasına ihtiyacı var.
T:Olmaz yengen onun bana ihtiyacı var beraber atlatıcaz biz bunu yenge
A:Bu gecelik izin ver Nefese
Tahir kapıya sert bir tekme atıp çivraya gitti. Nefes uyuyamamıştı. Herşey o kadar ani olmuştu ki o kadar  hızlı gelişmiştiki herşey. Yüreğinde derin bir boşluk vardı sanki hiç geçmeyecekmiş gibi. Bebeğinin o ilk fotoğrafını aldı eline sabaha kadar ağladı. Tahir ise çivrada sabahladı. Eve sabahın erken saatlerinde gelmişti. Eve gelmişti zaten kimse uyumamıştı. Kimseye bişey demeden bebeğin odasına gitti. Yavaşça kapıyı açmaya çalıştı ama hala kitliydi.
T:Nefesim kapıyı açsana
Nefes yavaşça kapıyı açmıştı. Tahire sımsıkı sarılmıştı.
N:AFFET BENİ TAHİR AFFET BEBEĞİMİZİ KORUYAMADIM AFFET ÖZÜR DİLERİM.
T:Nefesim ne olur kendini suçlama ne olur.
N:Benim sana çok ihtiyacım var diyerek yeniden sarıldı.
N:Tahir beni göğsünde yatırsana.
Tahir Nefesi kucağına almıştı odalarına girmişlerdi. Tahir Nefesi yavaşça yatağa yatırdı kendiside yanına uzandı. Nefes hemen Tahirin göğsüne başını dayadı ona sarılarak uyumaya çalıştı. Nefes ve Tahir neredeyse öğlene kadar uyumuşlardı. Nefes gözlerini açınca etrafa bakındı  yatakdan doğrulmuştu. Hafifçe yutkunmuştu. Sonra hemen gözyaşlarına boğuldu.
Tahirde Nefesin ağlayışına uyandı. Hemen Nefese sarıldı.
N:Tahir ben artık yaşayamıyorum yatıyorum canım yanıyor kalıncada yüreğim yine ağrıyor. İçim yanıyor Tahir dayanamıyorum bu acıya. Çok zor Tahir çok zor. Yardım et kurtar beni nr olur bu acıdan.
T:Nefesim beraber atlatıcaz bak herşey geçicek.
N:Ben ne hayeleler kurmuştum sana tripler atıcaktık kızımla alışverişe çıkacaktık hatta beraber tatlı yapıcaktık. Ona uçurtma uçurtmayı öğreticektik. Şimdi kokusunu bile bilmediğim kızıma hasretim ben
T:Geçicek Nefesim geçicek.
1 ay sonra
Nefes kendini bir az olsun toparlamıştı. Ama onu hatırlayınca gözleri doluyordu. Yinesabah Tahire sarılarak uyanmıştı. Sevdiği adamın dudaklarına öpücük kondurarak uyandırmıştı onu.
T:Günaydın
N:Günaydın
T:Bu gün ne yapmak istersin
N:hiçbirşey
T:Nefesim yapma böyle lütfenn
N:Olmuyor ki Tahir ne kadar geçti desem bile o yara kabuk bağlamıyor ben her gün eriyorum Tahir.
Tahir Nefese sımsıkı sarılmıştı. Kahvaltıda herkes eskisi gibi güzel sohbetler ediliyordu. Nefes hariç. Nefes kumandayı alıp sabah haberlerini değiştirmişti. Bir kanalda durdu ve o ismi duydu  "Sevda" duyar duymaz masadan kalktı hemen gözleri dolmaya başladı yukarı çıkıp günlerdir girmediği kızının odasına girip kapıyı kitledi...
.
.
.
Okuduğunuz için teşekkür ederim yorum ve vote atmayı unutmayın. Yorum ve vote atanlara çok teşekkür ederim. Sizlere minnetarım. Kaç bölüm sonra final yapayim yorumlara belirtin. Kendinize iyi bakın sevgi ve mutlulukla kalın. 🙏 🌷 💖
Haa buarada size bir süpriz yapayim yakında yeni bir kurgu ile karşınızdayım yine bir NefTah hikayesi. Kurgu çok güzel seveceğinizi düşünüyorum. Bu kurgu hakkında baya bir düşündüm. Aslında bir iki ay sonra başlayacaktım ama dayanamadım.