ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္ေ႐ွ႕စံ - ( ၄ )
ညမိုးခ်ဳပ္သည္ႏွင့္.....လီ႐ွင္းဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနမိသည္...။ မိမိေပးပို႔လိုက္ေသာခိုမွ စာ....ခ်န္းလံုဆီကိုေရာက္ပါရဲ႕လား......။
ဒီအခ်ိန္ဆိုလွ်င္.....ခ်န္းလံုဟာလ်ံ႕ၿခိဳရြာကိုေရာက္ေနရေတာ့မွာ.....။ အခုေရာက္႐ွိေနသည့္ေနရာက.....ရြာအေနာက္ဖက္ၾကာကန္မွာ.....။ ဦးေလးခ်န္ဇီႏွင့္ ေ၀့ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သည့္အခ်ိန္မွ တိတ္တဆိတ္ထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္.....။
ၾကာကန္ႀကီးဆီကို ခ်န္းလံုေရာက္လာရေတာ့မွာ.....။
ထိုစဥ္......
" ခင္ဗ်ားကဘယ္သူလဲ......"ေ၀့ရင္း.....ဟုတ္ေပသည္....။ ေ၀့ရင္းက
ကမိမိ၏လည္ပင္းသို႔ အေနာက္မွေန၍...ဓားျဖင့္ခ်ိန္ရြယ္ထားေသာေၾကာင့္......ေ႐ွာင္းေ၀ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ ေျခကိုလွည့္ေရႊ႔လိုက္သည္ႏွင့္ ေ၀့ရင္စ ၏့......ဓားသြားက ပို၍နီးကပ္လာကာ...." ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲလို႔ ေမးေနတယ္ေလ....."
ျပတ္သားေသာေနေသာ ေ၀့ရင္း၏ အၾကည့္မ်ားကို လန္ကၽန္႔တည္ၿငိမ္စြာ....ရင္ဆိုင္လိုက္၏.....။
ဘာမွ်ျပန္မေျဖ.....။" အတင့္ရဲလိုက္တဲ့ ေတာသား မင္းရဲ႕ဓားကိုခ်က္ခ်င္းဖယ္လိုက္စမ္း...."
ဓားသြားတစ္ခုက ေ၀့ရင္း၏လည္ပင္းကို ခ်ိန္ရြယ္လိုက္သည္......။
ခ်န္းလံု ေရာက္လာ၍ မိမိအသက္ကိုစိတ္ခ်ရၿပီျဖစ္ေသာ္လဲ.....ေ၀ရင္း၏အသက္ကို စိတ္မခ်ေသာေၾကာင့္
....မည္သူမွ်မထိခိုက္ေသးခင္....လန္က်န့္က.." ခ်န္းလံု.....ဓားကိုျပန္သိမ္းလိုက္ပါ....."
" ဒါေပမဲ့....."
" အတင့္ရဲ႕ေနတာလား ခ်န္းလံု....."
" ခ်န္းလံု မ၀ံ့ရဲပါဘူး....."
ခ်န္းလံုက ဓားကို႐ုပ္သိမ္းလိုက္ေသာ္လဲ....ေ၀့ရင္း၏ဓားသြားက မိမိ၏လည္ပင္းေပၚတြင္႐ွိေနဆဲ....။
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်အိမ်ရှေ့စံ ( COMPLETE )( Z + U )
Fanficမူလဇာတ္ေၾကာင္းမွ ေသြဖီေသာ...( လန္က်န္႔+ေ၀့ရင္း ) အျခားလူမပါ " ငါ့ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ဟာ ငါခ်စ္တဲ့လူျဖစ္ေနဖို႔ပဲလိုတယ္ ငါ့ႏွလံုးသား ငါ့ဆနၵကို ကန္႔ကြက္တဲ့လူမွန္သမွ် ....ငါ့ေျခဖ၀ါးေအာက္ အသက္ေရာက္ေစရမယ္... " #လန္၀မ့္က်ီ " ကြၽန္...