♡~BTS Tepki~♡

Jin İle Hayal Et

Bölüm için  BtsAzra92 'ya teşekkür ederim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gururla duvarda asılı olan diplomamı düzelttim. Türkiye de en yüksek notla bitirdiğim Üniversite den sonra Koreye gönderilmiştim. Hayır ben seçmedim ama mutlu muyum? Evet. Her neyse...(psikolog)

Bugün ilk hastamla görüşeceğim için ne kadar heyecanlıyım bilemezsiniz. Her şeyin bir ilki var ve şimdi meslek hayatımın ilki olacak. Tam da şu an-

İçeri giren maskeli ve şapkalı kişiye kaşlarım havalandı.

"Merhaba ben Seok Jin yani Kim Seok  Jin"

"Ah evet hoşgeldiniz Jin Bey lütfen oturun."

Kendime göre duzenlettigim odama kısa bir göz gezdirdi. Gösterdiğim parlak sarı koltuklara otururken birazcık da olsa gözlerini görebilmiştim.

"Şey maskenizi indirebilir misiniz? Sizinle daha rahat iletişim kurabileyim diye"

Kafasını belli belirsiz aşağı yukarı salladı ve beyaz teninden yavaşça aşağı indirdi. Maskesine göre daha hızlı indirdiği şapkasından sonra ufak çaplı bir şok geçirdim.

Bir insan bu kadar olamazdı. Böyle bir insan olamazdı. Bu insan mıydı? İnsan kavramı bunun yanında ne kalıyor böyle?

"İyi misiniz?"

"Evet evet iyiyim isterseniz ilk önce tanışalım ben (adın soyadın)"

"Bende jin"

"Memnun oldum bana sorununuzu söyler misiniz? Sizi buraya getiren nedir?"

"Bts'i biliyor musun?"

"Ah hayır o ne?"

"Gerçekten bilmiyor musunuz?"

"Hayır duymadım bile"

"Benim içinde bulunduğum bir kpop grubu"

"Güzelmiş"

"Sorunum şu ki... comeback performansımız çok yakında ve bana biraz fazla baskı yapılıyor."

"Nasıl bir baskı açıklar mısın jin?"

"Gruptaki en kötü dans eden benim. Elimden geleni yapsamda başaramıyorum. Bazı fandomumuzdan olanlar gruptan ayrılmam için baskı yapıyor. Pd beni sürekli azarlıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum."

"Anlıyorum seni biliyor musun? Bende buraya gelirken hep baskı altındaydım. Dersleri anlamıyorum diye sırtımda az oklava kırılmadı..."

"Oklava mı kırılmadı?"

"*güldüm* Ah boşver... "

"Gözleriniz ne kadar da büyük"

"Aynen ben bile korkuyorum Kkkk"

"Bence korkunçluktan ziyade büyüleyici"

"Teşekkür ederim... ve konumuza gelirsek bence bu kadar çabuk pes etmeyin"

"Kısa zaman olmadı kurulduğundan beri böyle"

"İyide her konuda iyi olamazsın ki"

"Onlar olmamı istiyor."

"O zaman onlara yilmadiginizi göster! Kim seok jin isterse yapar dedirt. Yapamasa bile pes etmez."

"*güler* yapacağım!"

Yaklaşık yarım saat daha konuştuk. Ve her cümlemizin sonunda gülmüştük. İlk hastam ile iyi vakit geçirmiştim ki bu benim için harikaydı.

"Hee şey için teşekkür ederim"

"Rica ederim umarım tekrar görüşürüz."

Elimi ona doğru uzattım. Kalbim olduğundan hızlı atıyordu. Ya tutacaktı ya tutmayacaktı.

"Umarım"

Gülümseyip elimi tuttu. Eğer kalbim bir kablo ile hoparlör e bağı olsaydı hastane sesten dolayı yıkılmıştı bile.

Kapıyı kapatıp giderken derin bir nefes verip koltuğa oturdum. Telefonuma bakacaktım ki not kâğıtlarıma yazılmış bir şey ile şok geçirdim.

İlkin olmak güzel:) tekrardan gorusecegimize eminim.
Jin
08*********