"Kto walczy z potworami, powinien się strzec, by walka nie uczyniła go jednym z nich. Bo kiedy długo patrzysz w otchłań, otchłań zaczyna patrzeć w ciebie."
Friedrich Wilhelm Nietzsche
Druga część " prawdziwy ty"
Czy ty i Yoongi naprawdę powinniście...
Każdego dnia przeglądałaś portale internetowe z nadzieją, że sprawa ucichła.
Ale byłaś tematem numer jeden. Mimo, że nie było widać ci twarzy, wiele osób próbowało cię wyśledzić.
Na uczelni słuchałaś wiele opinii i prób odgadnięcia. Jedyny kto się domyślał to chyba był Siyoung.
Ale jego nie interesowało dokładnie z kim chodzisz, tylko czy jesteś szczęśliwa. Chłopak nie pytał.
Czytałaś wiele komentarzy. Dzieliły się. Jedni ostro krytykowali ciebie. Nawet kilka osób zmieszało samego Taehyunga z błotem i oskarżyło resztę chłopaków.
Druga połowa natomiast kibicowała wam bardzo. Cieszyło się, że Tae znalazł drugą połówkę. Jedynie kilka było niezadowolonych że dowiedziały się o tym z mediów, a nie od niego.
Chciały zdjęć z tobą. I potwierdzenia plotek. Chciały dowiedzieć się kim jesteś i tworzyły shipy.
Ale było też kilka komentarzy o tym, że możesz być przecież jego zwykłą przyjaciółką. W końcu było to spotkanie w gronie znajomych.
Czułaś się miło zaskoczona faktem, że nawet Koreańska strona fanów zaakceptowała, chociaż w połowie "związek" chłopaka.
Właśnie siedziałaś i uczyłaś się na zajęcia gdy usłyszałaś jak coś uderza o twoje okno. Wystraszona spojrzałaś tam.
Nic nie zauważyłaś. wiec uznałaś że może wleciała ćma. Wróciłaś do nauki gdy sytuacja się powtórzyła.
- Japierdole - mruknęłaś pod nosem wystraszona.
Nagle dostałaś SMS-a, więc spojrzałaś na telefon.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Romantyczny jak zawsze - mruknęłaś.
Ale zaskoczona szybko podeszłaś do okna i otworzyłaś na oścież.
Na dole ledwo mogłaś dostrzec postać ubraną na czarno. Suga spojrzał na ciebie i szybko wspiął się na górę.
Zszokowana odsunęłaś się, by chłopak wszedł do środka. Zamknęłaś okno i odwróciłaś się do chłopaka, który zdjął kaptur, czapkę i maseczkę.
- Zwariowałeś? Ktoś mógł cie zauważyć - założyłaś dłonie na pierś.
- Mógł mnie tez zauważyć gdybyś nie ruszyła swojego tyłka - odpowiedział.
- Uroczy jak zawsze - odgryzłaś się.
- Co robisz? - zapytał rzucając się na twoje łóżko.
- Uczę się - spojrzałaś na niego.
- Chyba możesz na chwile przerwać, prawda? - zapytał zakładając ramiona za głowę.
