GİZEMLİ FİRST SERİES

3 ~ OLAYLAR...

GİZEMLİ : BÖLÜM 3

Karışık bir kafa daha iyi düşünür...

Yatağımda oturuyordum sadece,kafamda geçenleri dilime getirmek gelmiyordu içimden. Ayağımı yere vuruyordum, ritim tutarak.Alissa karşımda hiçbir şey söylemeden oturuyordu Sonsuza kadar durabilirdim burda çünkü kağıda işlenen harflerin anlamı tüm hayatım anlamına geliyordu. Alissa'ya bir şey demeden kalktım, merdivenlerden yavaşça indim,ayak seslerindende anlaşıldığı üzere Alissa arkamdan geliyordu.
“babamı aramak istiyorum”
“bak Lucas, orda yazılanların doğru olduğuna emin misin?”
Değildim tabi ki ama böyle birşeyin şaka olması bana mantıklı gelmiyordu. Düşündüm ve arama kaydımdaki son numarayı aradım, çalıyordu ama açılmasını beklemiyordum, öyle de oldu. Babama ulaşmalıyım. Bu seferde babamın numarasını aradım, hiç ümidim yoktu, açan olmadı...

Evden çıkmıştık, elimde kimin yazmış olduğu belli olmayan bir kağıt, evimde bir ceset ve nerede olduğunu bilmediğim bir babam, hayat gerçekten çok iyi gidiyordu benim açımdan. Neden böyle bir şeyin içindeydim ki yalnızlığımda boğuluyordum.
Alissa aklımı okumuş gibi bana dönerek
“ kafana takma, her şey düzelecek”
“ gerçekten böyle mi düşünüyorsun”
“evet, bu sorunların üstesinden birlikte gelebiliriz”
Gerçekten halime gülüyordum, inanlar bana acımaya başlamıştı. Tam istediğim durumdaydım, hayatımı yeniden sorguladım.

Eve yaklaşmıştık, kışın yakın olduğu soğuk havadan belliydi, Güneş bizi aldatıyordu.
Alissa kızarmış yanaklarıyla bana bir süre baktı. Gülmeden edemdim, çok komikti ve güzel. Onunla ilkokuldan bu yana tanışıyorduk, ama aramızda arkadaşlıktan öte birşey vardı ya da yoktu.
Alissa “ neye gülüyorsun, çok mu komiğim”dedi ve güldü. Komik olduğun kadar güzelsin de demek isterdim.
“üşümüşsün, biraz daha hızlanlım”
“öyle yapalım”
Çok mu katı biriydim düşünmede edemedim.

Kapıyı güler yüzle Charlotte hanım açtı. Annem olsaydı kesin böyle olurdu çok iyi bir kadın.
“hoş geldiniz gençler” dedi
“Ah anne bizi hiç anlamıyorsun”
Anne kız gülüştüler.

İçerisinin sıcaklığı çok iyi gelmişti Charlotte hanımla ufak bir sohbetten sonra bana ayrılan odama çıktım. Düşünmek istemiyordum. Başımın ağrısını yeni fark ettim, fazla düşünüyorum galiba.kafamı yastığa koyduğumda günün ağırlığı göz kapaklarımda kendini belli etti çok geçmeden uyuya kaldım.

Etrafımda koşuşan çocuklar vardı. Hepsi durmadan bir o yana bir bu yana koşuşturuyordu çok mutluydular. Bu fikrimden kısa bir süre sonra vazgeçtim. Kaçıyorlardı.hepsi uzaklaşmıştı birden alevlerin arasında kendimi yalnız buldum. Bağırıyordum, birisinin beni bulup kurtarması ümidiyle. Kurtaran olmadı yanıyordum artık...

Telefonun sesiyle uyandım, bir an yandığımı sanmıştım. Arayanın babam olması ümidiyle telefonu açtım.
“evlat, nasılsın”
Oydu kafamdakileri dilime getirdim.
“Baba nerdesin sen neler oluyor, evde bir kağıt buldum annemin ölmediği yazıyor.bu ne demek oluyor”
“sakin ol evlat”
“olamıyorum, neden burda değilsin”
“herseyi öğreneceksin evlat, ipucunu buldun demek katilin bize bir oyunu olmalı”
“ne oyunu,ne katili”
“evlat bunları sana anlatamam, ama öğreneceksin, çok az kaldı...”

Yüzüme kapatılan telefon ile kendime geldim. Aslında kendimde değildim rüyanın etkisi ile hâlâ yandığımı düşüyordum.
Rüyanın etkisi ile olmasa bile havanın etkisi ile yanıyordum ateşim vardı ve başım inanılmaz derecede ağrıyordu.
Kapı tıklandı,gelen Alissa'ydı
“konuştuğunu duydum, bir şeyin mi var”
“hasta olmuşum galiba”
Alissa o anda birden yanıma yaklaştı
“neyin var,dur bakiyim”
Eli alnımdaydı, utanmıştım. Hastalağımın dışında olan birşey daha vardı galiba,Aşk
“yanıyorsun Lucas, cidden hasta olmuşun dur ben sana birşeyler getiriyim”
Birşey dememi beklemeden odadan çıktı.
Birkaç dakika sonra elinde ilaç ve kıyafet ile gelmişti.
“bu kıyafetlerde ne”
“aaa hiç beğenmedim deme, bunlar annemin indirimden aldığı şeyler.sadece birkaç defa giydim büyük oluyorlar zaten”
“annemin zevkine laf ettirmem, şimdi onu bırakta git bir duş al iyi gelir bu sırada bende ikimize kahve yapıcam, itiraz istemiyorum bu gece uzun uzun konuşucaz”

Gerçekten de çok iyi düşünmüştü. Düşünmüştü.başımla onaylayıp verdiği kıyafetleri aldım ve banyoya geçtim.kendimi sıcak suyun altına bıraktım

Çıktığımda Alissa kahvelerle birlikte beni odamda bekliyordu.odaya girdiğim gibi kahkaha tufanına maruz kaldım.
“yapma ama, çok yakıştı bence”
“ne demezsin, hadi gel otur kahveler soğuyor”

Odanın ortasında kalan camın önüne karşılıklı oturup sokaktan geçen arabaları izleyip kahvelerimizi yudumluyorduk.
Sessizliği Alissa bozdu
“arayan babandı değil mi?”
Nerden biliyorsun dememe kalmadan
“kulak misafiri oldum,ne dedi sana”
“bir oyunun içindeyim yakında herşeyi öğreneceksin dedi”
“peki kağıtta yazan yazı,sence bu doğru mu?”
“bilmiyorum ama birseylerin döndüğüne eminim, babam ortalıkta yok”
“kadının nasıl öldürüldüğünü biliyor musun?”
Herşeyin arasında bunu öğrenme gereği duymamıştım
“nasıl” diye sordum
“kadın bulunduğunda ölüymüş, bir sandalyeye bağlı olarak ama katil o kadar cani değilmiş, kadını boğarak öldürmüş”
Ortada bir cinayet var ve katilin canı olmadığını düşünüyor.sonuç olarak ortada işlenmiş bir cinayet var.
“okuduğum bir kitapta boğularak ölümlerde katil o kadar da kötü bir insan değil anlamını çıkardım nedeni ise öldürülen kişi tarafından katile herhangi bir şekilde zarar verilmesi katili buna sürüklüyormuş yani demem o ki ölen kadın katile bir şekilde yanlış yapmış olabilir ben böyle düşünüyorum”
Çok bilimsel konuşmuştu, söylediklerinin bir kısmına katılıyordum hatta doğru da olabilir.
“kadının ismi bilinmiyor mu hâlâ” diye sordum sanki görevli biriyle konuşuyordum .
“maalesef hayır”
“e o zaman sana yapacağımız ilk şeyi söylüyorüm”
O kızın kim olduğunu öğrenmek.

Saat üçe geliyordu artık uyuyup dinlenmeliydik, Alissa'da bunu anlamış gibi
“yorgunsun, yat dinlen gece bir şeye ihtiyacın olursa odam koridorun solunda yalnız seslenmen yeterli olmayabilir uykum biraz derindir de”
Herşey için teşekkür ettim.
Yarın ne yapacağımı biliyordum
Aslında bilmiyordum.

Yarın güzel bir gün olması dileğiyle iyi uykular Lucas