Zaw Gyi
ဟပ္ခ်ိဳး ဟပ္ခ်ိဳးျဖစ္ကာတရႊတ္ရႊတ္ႏွင့္ႏွာေခ်ေနသည့္
ႏိႈင္းဝသုန္ေလးအားမသကၤာျဖစ္၍ ဘုန္းခန႔္မင္း
သူ႔နဖူးအားလက္ျဖင့္စမ္းၾကည့္ေတာ့ထင္သည့္အတိုင္း
ပင္အတန္ငယ္ကိုယ္ပူေနေလသည္။"Baby. ဖ်ားခ်င္ေနၿပီပဲ။ေဆာင္းရာသီေအးေအးႀကီးကို
ညေနတေစာင္းေလာက္မွေရထခ်ိဳးတာကိုး။"အႏွီဖ်ားေန႐ွာသည့္ႏိႈင္းဝသုန္အတြက္အခန္းထဲမွ
သူအဖ်ားေပ်ာက္ေဆးကိုယူလိုက္ၿပီးေရခြက္တစ္ခြက္ႏွင့္ႏိႈင္းဝသုန္အား
ေဆးေသာက္ရန္ေပးလိုက္သည္။ႏိႈင္းဝသုန္ ႏွာသံတရႊတ္ရႊတ္ႏွင့္ပင္"ေဆးမေသာက္လို႔ရလားဟင္?
daddy.ေဆးေတြကခါးတယ္ရယ္။ေသာက္ခ်င္ဘူး။"ေနမေကာင္းရင္ဂ်စ္တိုက္တတ္တ့ဲအက်င့္ကေလးက
ငယ္စဥ္ကတည္းကအခုထိမေပ်ာက္ေသးေပ။ဘုန္းခန႔္မင္း ႏိႈင္းဝသုန္ကိုကုတင္ေပၚလွဲေစခိုင္းကာ
ေစာင္ျခံဳေပးၿပီး"ေဆးမေသာက္လို႔မရဘူးေလ။baby ရဲ႕။
ေဆးမေသာက္လို႔အဖ်ားပိုႀကီးလို႔ေဆးခန္းသြားရရင္
Baby doctor ဆီကေဆးထိုးအပ္ႀကီးနဲ႔ထိုးခံထိမွာေပါ့။"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္သူလည္း baby ကို
Doctor ဆီေခၚသြားၿပီးေဆးမထိုးခိုင္းေစခ်င္ပါ။သူသာလွ်င္ႏိႈင္းဝသုန္ရဲ႕ကိုယ္ကိုျမင္သည့္သူ၊
ထိေတြ႕ရသည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသူသာျဖစ္ခ်င္သည္။"ေဆးထိုးေတာ့မခံခ်င္ဘူး။ေတာ္ၿပီ။ေဆးပဲေသာက္ေတာ့မယ္။"
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔လားမသိနီရဲေနတ့ဲမ်က္ႏွာေလးႏွင့္
စူပုတ္ပုတ္ဆိုေလေသာသူ။"ေနဦး။"ဟုဆိုကာသူေဆးမေသာက္ခင္စားဖို႔ရာ
ေဟာလစ္နဲ႔ေပါင္မုန႔္ကိုမီးဖိုေခ်ာင္ထဲအျမန္ဝင္ယူကာ
သူ႔ေ႐ွ႕ကိုခ်ေပးၿပီး"ဒါအရင္စားၿပီးမွေဆးေသာက္။
အစာခံၿပီးမွေဆးေသာက္ရတယ္။"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာ ကေလးငယ္[Complete]
RomanceStepfather & Son love. Owncreation.Not Fanfic!!! Cover Photo is not mine.From Pinterest.Credit To Original Owner.