Grabel

3.Mühür

Multi-Sima Su

                                                3.Bölüm:"Başarmak bile bir başarıydı"

Tuhaf bir yere girdiğimizde garipser bakışlarımı etrafta gezindirmeden edemedim. Teknolojinin en gelişmiş olduğu yerdeydim şu an.Havada uçan araçlar,ayaklarının altındakiyle yürümeden gezen insanlar ve tuhaf binalar.

Burası Grabel denen yer miydi? Çok güzel ya! O kadar teknolojinin içinde her yer ağaç ile kaplıydı.Bunu başarmak bile bir başarıydı "Etrafa garip garip bakmayı kes! Buralı olmadığın anlaşılacak."

Kafamı olumlu anlamda sallarken havada uçan araçlardan biri yanımıza iniş yaptı.Korkuyla geriye doğru bir adım attım.Üzerime inmeyi mi planlıyordu acaba?

"Erim biraz daha dikkatli olmalısın"diye uyarıda bulundu mesafeli sesiyle.Gözlerimi devirmeden edemedim.Bir insan tanıdığına da bu kadar soğuk davranabilir mi?

Bu arada bu neredeyse üzerime inecek olan çocuğun ismi Erim'imiş...Ya benle buraya kadar gelen çocuğun adı neydi? Beni riske atıp sonra kurtaran,ama üzerine düşeren,çocuk.

Bay beğenmiş desem bence yeterli olur ama ismini de merak ediyordum... Adın ne senin çocuk? Diye bağırmak istiyorum gerçekten.

Bay beğenmiş,Erim olduğunu öğrendiğim çocuğa dönüp "biraz daha dikkatli kullan şu aracı" dedi.Haklıydı gerçekten... Üzerimize inmek değilse amacı tabi.

"Hadi geç içeri"diye açık olan kapıyı gösterdi.Çekingen bir şekilde içeri girince bir kaç kişinin daha olduğunu farkettim.Erim bana dönüp,elini uzattı ve "sonunda tanıştık. Hayalimizden bile güzel çıktın"dedi.Elimi şaşkınlıkla uzatırken Bay beğenmiş öksürmeye başladı.

Aynı şaşkınlıkla,"siz beni mi hayal ediyordunuz?"diye sordum.Erim kafasını önüne çevirip ellerimizi ayırdı ve aracı havalandırdı.

Aradan bir kız çıkıp elini uzatmaya kalmadan direk sarıldı.Bir sağa bir sola savrulurken "bana bir dost gerekti"dediğini duymuştum.Sarsıntıdan midem,aklım birbirine girmişti.Bu kız fazla mı sıcakkanlıydı ne?

"Çığlık,bırak kızı!"diye başka taraftan biri daha atıldı ama uyarısı bu Çığlık denen kızı fazla etkilemişe benzemiyordu.

Midem ağzıma gelince elimi ağzıma koyup Çığlı'ğı durdurmaya çalıştım.Ve işe yaramıştı ama gerçekten kusacaktım.Bay beğenmiş beni kendine çekip kafamı poşetin içine sokunca plastizimsi kokusu iyice midemi allak bullak etti ve midem ağzımdan çıktı...

Bay beğenmiş saçlarımı tutarken kafamı kaldırdım.Midem çok kötüydü.Bir gün içinde bu kadar olayı ne bünyem kaldırırdı ne de midem.

Bay beğenmiş elindeki peçeteyle ağzımın etrafını temizlerken yanaklarıma su dökmeye çalışıyordum.Alev alev yanıyordu çünkü...Bir eli saçımı tutarken diğer eli ağzımı silmekle meşguldu.

"Çok üzgünüm,abartmış olabilirim"diye Çığlık aramıza girince saçlarımı tutan eli benden uzaklaştı ve kalbimdeki hissi biraz azaldı.Çığlık kollarını tekrar açınca ilerdeki kız aramıza girip, "bu kadar yeter Çığlık"dedi.

Çığlık kollarını umutsuzca aşağı bıraktı ve bana özür dileyen bakışlarını attı.Bay beğenmişe kaydı gözlerim.Erim denen çocuğun yanında oturuyordu,daha yeni...

Dur bir saniye! Benim buraya geliş amacım neydi?

Bay beğenmişe doğru yürürken etrafımızdaki çevreye de bakıyordum.Hava araçları azalmış ve normal şekilde yürüyen insanlar çıkmıştı.En azından normal yürüyen birilerinin olması iyi bir şeydi.