E L E V E N

5 3 0
                                    


Eleven

« Θες να ετοιμαστούμε γιατί μας θέλει ο David στο γραφείο »μου λέει καθώς περνάει τα μαλλιά μου από τον άλλο μου ώμο ώστε να έχει πρόσβαση στον λαιμό μου .
« Δεν νομίζω πως έχω και πολλές επιλογές σε ρούχα όποτε θα χρειαστεί να περάσουμε από το σπίτι μου »
« Πάντως πίστεψε με δεν θα με χάλαγε καθόλου να είσαι όλη μέρα με το φουτερ μου »λέει και φιλάει τον λαιμό μου .

Αφήνω το κεφάλι μου να πέσει πίσω και μου ξεφεύγει ένα γέλιο .
« Εμένα μάλλον θα με πειραζε όμως όποτε δεν γλυτωνεις τα παραπάνω χιλιόμετρα »τον πειράζω
« Παραπάνω χιλιόμετρα μαζί σου άρα παραπάνω ώρα μαζί σου » λέει και μου φτιάχνει τα μαλλιά μου όπως πριν

«Θες να σηκωθείς από πάνω μου για να ντυθούμε γιατί αν μείνεις κι άλλο μετά δεν θα σε αφήσω να φύγεις » μου ψυθιριζει στο αυτι.
Γυρνάω να τον κοιτάξω «Νομίζω πως βολεύτηκα του λέω »
« Λυπάμαι που πρέπει να σε ξεβολέψω τότε» λέει πεισματάρικα και με σηκώνει από πάνω του και πάει  προς την κρεβατοκάμαρα

Αφότου έχουμε σταματήσει σπίτι μου και έχω αλλάξει κατευθυνόμαστε προς τα γραφεία .
«Έχεις ιδεα τι μπορεί να μας θέλει;» ρωτάω τον Alex
«Είναι ο πιο απρόβλεπτος άνθρωπος που έχω γνωρίσει όποτε όχι »
«Είναι ο πιο ηλίθιος και αηδιαστικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει»σχολιάζω
«Δεν θα διαφωνήσω »λέει και γελάει
«Οο με εκπλήσσεις . Τι θα έλεγε ο αγαπημένος σου κ.David αν σε άκουγε να αυθαδιαζεις έτσι ;» λέω ειρωνικά
«Μα δεν είπα τίποτα απλά συμφώνησα στα λεγόμενα σου »λέει και παρκάρει στο πάρκινγκ και βγαίνουμε από το αυτοκίνητο

«Αργήσατε »λέει ο David καθώς μπαίνουμε μέσα
«Μάντεψε ποσό με νοιάζει »λέω και ακούω από πίσω μου τον Alex να γελάει και ο David με άγριο κοιτάζει .
«Είναι σοβαρό »λέει θυμωμένα
«Τότε ξεκινά μην χρονοτριβές »σχολιάζω και μπορώ να ακούσω χαχανητά από πίσω μου
«Προσπαθείς να με εξαγριώσεις;»με ρωτάει με σοβαρό βλέμμα
«Το βρήκες . Ελπίζω πως θα σου ανεβεί η πίεση και θα πας να δεις τα ραδίκια ανάποδα αγαπητέ μου »
«Δεν νομίζω να σου κάνω την χάρη »λέει ειρωνικά
«Το αντίθετο θα μου έκανε εντύπωση »
«Το ληγετε ;» ρωτάει νευρικά η Maddison «Όπως είπες και εσυ David είναι σοβαρό και χρειάζεται να κινηθούμε προσεγμένα και χωρίς να κινήσουμε υποψίες »

«Άρα ξέρεις ήδη τον λόγο που είμαστε εδώ ;» την ρωτάει ο Alex
«Ναι τον ξέρει . Δεν πιστεύω να ζηλεύεις που έχασες την πρωτιά Alex ;» ρωτάει προκλητικά ο David
«Θες να μας πεις κι εμάς ;» Ρωτάει αγνοώντας την ερώτηση του David
«Την άλλη εβδομάδα θέλω να πάμε στο Λονδίνο . Θέλω να ερευνήσουμε ξανά την υπόθεση της Elena .Καθε λεπτομέρεια . Οτιδήποτε μοιάζει ασήμαντο μπορεί να είναι σημαντικό . Το σπίτι που έμενε . Το νοσοκομείο που γέννησε . Δεν έχουμε καν το πτώμα της » λέει προσηλωμένος
«Τεχνικά δεν είναι πτώμα μετά από 16 χρόνια αλλά κόκαλα . Όποτε και να βρεις κάτι δεν θα ξέρεις ποτέ πως ανήκουν σε αυτήν »λέω
«Και παλι πρέπει να βρουμε ποιος γιατρός έκανε την καισαρική ,ποιος συμφώνησε να δωθεί το παιδί σε έναν άγνωστο αντί να αναζητήσουν τον πατέρα »
«Αν είμαι ακόμα ζωντανός φυσικά . Επίσης πρέπει να μάθουμε τι απέγινε το παιδί . Αν ήταν αγορι ή κορίτσι »λέει η Jade
«Πως ξέρουμε πως δεν ζει ακόμα ; Μπορεί να δωθηκε για παράνομη υιοθεσία » λέω
«Δεν βρισκω λόγο να το άφησαν οι δολοφόνοι να ζήσει »

«Δεν θα έρθω μαζί σας » λέει ο Alex που τόση ώρα δεν μιλούσε
«Είναι εντολή Alex δεν σου δίνεται το δικαίωμα να επιλέξεις » λεει κάθετος ο David
«Δεν με νοιάζει τι λες , σου είπα πως δεν θα έρθω μην επιμένεις το κέρατο μου » λέει ενώ πλέον φωνάζει και βγαίνει έξω πάω να τον ακολουθήσω αλλά η Jade με πιάνει από το χέρι και με σταματάει
«Νομίζω καλύτερα να μείνει μόνος » λέει
«Θα μου το πει αν θέλει » της απαντάω, της χαμογελάω και έπειτα φεύγω .

Βγαινω εγώ από το κτίριο και τον βλέπω να κάθεται κάτω και να πετάει πέτρες στο έδαφος .
Παρατηρώ το τσιγάρο στο στομα του .
«Δεν ήξερα πως καπνίζεις » λέω καθώς κάθομαι δίπλα του.
«Δεν το κάνω συχνά μόνο σε ειδικές περίπτωσεις »
« Κατάλαβα ...»
«Πραγματικά δεν θέλω να πάω . Δεν μπορώ να πάω εκεί πίσω » λέει καθώς τραβάει μια τζούρα από το τσιγάρο του
« Ο λόγος ;» ρωτάω
« Είναι το μέρος που μεγάλωσα . Που πέθανε η αδερφη μου . Μόνο κακές αναμνήσεις έχω από εκεί . Γι αυτό έφυγα από εκεί άλλωστε . Δεν αντέχω να ξαναγυρίσω πίσω . Είμαι δειλός αλλά ναι φοβάμαι να βρεθώ αντιμέτωπος με αυτές τις αναμνήσεις » λέει
« Δεν μου είχε πει πωα όλα αυτά έγιναν εκεί » λέω « Δεν χρειάζεται να έρθεις αν δεν θέλεις . Δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κανείς οτιδήποτε . Καταλαβαίνω απόλυτα τους λόγους που δεν θες να πας . Δεν θέλω να νιώσεις πως σε πιέζω αλλά πραγματικά νομίζω πως δεν μπορείς όμως να φοβάσαι σε όλη σου την ζωή να γυρίσεις εκεί . Το μέρος είναι το ίδιο εσυ όμως όχι . Άλλαξες και έγινες ένας ώριμος άνθρωπος . Πιο έξυπνος πιο σωστός . Ανεξάρτητος . Διαφορετικός από τότε . Και εγώ φοβάμαι να πάω . Εννοώ δεν έχω φύγει ποτέ από την Αμερική . Να πάω στο Λονδίνο με ανθρώπους που δεν ξέρω για να ερευνήσω ένα έγκλημα που έγινε πριν 16 χρόνια δεν είναι ότι πιο εύκολο για εμένα . »

« Θες να έρθω ;» με ρωτάει απλά
«Θέλω να θέλεις να έρθεις» απαντάω και με τραβάει στην αγκαλιά του . Σβήνει το τσιγάρο του και χώνει το κεφάλι του στα μαλλιά μου.
«Δεν θέλω να μου φοβάσαι » μου λέει σιγά
«Τότε μην με αφήσεις να πάω μόνη » σχεδόν παρακαλάω
«Δεν θα το κάνω » λέει και μου αφήνει ένα φιλί στα μαλλιά και χαμογελώ
«Τι πιστεύεις πως έχει γίνει σε αυτή την υπόθεση ;»
« Οι άνθρωποι που χρωστούσε ο αδερφός της Elena την βρήκαν και την σκότωσαν ή επειδή ήξερε πολλά γι αυτούς ή για να απειλήσουν τον αδερφό της να τους δώσει τα χρήματα , πήραν το παιδί και το δώσανε για παράνομη υιοθεσία ώστε να βγάλουν και από εκεί χρήματα » εξηγεί

« κάτι δεν μου κολλαει .... ας πούμε ότι δολοφονείς μια έγκυο γυναίκα στο σπίτι της . Την αφήνεις εκεί νεκρή και φευγεις . Σίγουρα δεν καλείς ασθενοφόρο και δεν την πας στο νοσοκομείο . Κάποιος την βρήκε και την πήγε στο νοσοκομείο . Και λογικά αυτός πήρε το παιδί της . »

« Ναι έχεις δίκιο ... Το θέμα είναι πως θα βρουμε αυτόν τον κάποιον . Επίσης πρέπει να βρουμε τους τοκογλύφους που είχε δανειστεί ο αδερφός της Elena »
«Αρχικά θα ψάξουμε αυτές που στεγάζονται σε Αμερική και Αγγλία . Και μετά βλέπουμε ...»
«Καταλαβαίνεις πως αυτό είναι αρκετά επικίνδυνο . Αν καταλάβουν ότι κατασκοπεύουμε τέτοιες συμμορίες έχουμε πεθάνει . »
«Θα είμαστε προσεχτικοί »

Existence Where stories live. Discover now