Existence

EXISTENCE : F I V E

Το πρωί ξύπνησα αναρωτιώντας αν όλα όσα έχω ζήσει τις τελευταίες μέρες είναι ένα απλό όνειρο . Αλλά δυστυχώς συνειδητοποίησα πως όχι δεν είναι . Και όσο νωρίτερα το καταλάβω τόσο το καλύτερο . Σκληρή ε; Ίσως η κατάσταση το επιβάλλει .

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και έβαλα το αγαπημένο μου playlist να παίζει στον υπολογιστή . Η μουσική ήταν πάντα το μεγαλύτερό μου στήριγμα . Πάντα εκεί για εμένα . Πολλές φορές ο λόγος για να μην κλαίω και άλλες ο λόγος που έκλαιγα γιατί μερικά τραγούδια είναι απλά συγκίνηση.

Πολλοί θα με έκριναν που ακούω μουσική μετά τον θάνατο του πατέρα μου γιατί οι άνθρωποι είναι πεζοί . Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και είχε πεθάνει ένας συγγενής μας είχα βάλει να ακούσω μουσική και η μαμά με μάλωσε γιατί λέει δεν είναι σωστό. Λες και άμα δεν άκουγα θα είχε κάποια διαφορά.

Κατέβηκα την σκάλα ντυμένη και χτενισμένη πλέον έτοιμη για το σχολείο.

Δεν είναι απαραίτητο να πάω είπε ο διευθυνητής αλλά πρώτον δεν θέλω ειδική μεταχείριση και δεύτερον είναι ένα καταφύγιο για να ξεχαστώ .

" Καλημέρα '' είπα βλέπωντας την μαμά και την αδερφή μου στην κουζίνα

Η μαμά μου μου χαμογέλασε αλλά η αδερφή μου συνέχισε αδιάφορη να τρώει . Είμαι σίγουρη οτι το χαμόγελο της μαμάς μου δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ψεύτικο αλλά ξέρω ότι πάντα προσπαθεί να μας στηρίζει.

Είναι τόσο δυνατή ...

'' Κορίτσια θέλετε να σας πετάξω εγώ στο σχολείο φεύγοντας για την δουλειά ή θα πάτε με τα πόδια ; '' ρώτησε η μαμά μου

'' Ααα ναι σωστά δεν μπορεί να μας πάει ο μπαμπάς '' είπα απαξιοτικά η Olivia

''Γιατί το είπες τώρα αυτό;΄'' την ρώτησα με πραγματικά νεύρα στη φωνή μου

'' Όλοι πονάμε Olivia αλλά προσπαθούμε να προσαρμοστούμε . Η μαμά προσπαθεί να είναι δυνατή και υποστηρικτική αλλά εσύ δεν εκτιμάς τίποτα. Δεν έχασες μόνο εσύ τον πατέρα σου , και αυτή έχασε ένα σύζηγο και ένα στήριγμα . Σεβάσου μας '' είπα και γύρισα στη μαμά μου η οποία μου ψυθήρισε :'' Δεν πειράζει ''

'' Θα πάω με τα πόδια εγώ '' ανακοίνωσα και πήρα την τσάντα μου ...

Έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου και προχώρησα στον κεντρικό δρόμο μέχρι που ένα αμάξι σταμάτησε δίπλα μου . Μμμμ η γνωστή μαύρη BMW .