حب لا يجوز شرعاً (للكاتبـــة / ورد سليم )

الحلقةالثالثة

حب لا يجوز شرعٱ
(٣)
((فى شركة توفيق علام)

*يجلس شاب داخل المكتب يرفع سماعة الهاتف*
- مروان:
-منى من فضلك دخليلى قهوتى بسرعة
منى: حاضر يافندم
- مروان : افندم..هيييييح! منى؟
- منى : نعم
- مروان: لا ولا حاجة

*داخل المكتب اول مادخلت منى *

منى . فى نفسها:
- يخربيت قمصانك ياشيخ ولا برفناتك الاقيها منين انا

( مروان شقى شوية بعكس شقيقه جاسر فمن ينظر لهما يعتقد ان جاسى هو الاخ الاكبر .بيحب منى سكرتيرته الخاصة بس لسة مصارحهاش)

منى : القهوة حضرتك
مروان : اه ماشى
منى : تؤمرنى بحاجة تانى عن اذنك
*وهمت بالانصراف بتوقف مروان بسرعة *
مروان : اااه اه استنى خدى راجعى الملف دا
منى : حاضر . واخذت الملف علشان تراجعه برا وهى خارجة
مرووان :
- اييه رايحة فين
-نعم حضرتك هراجع الملف
- ااا لا راجعيه هنا قدامى دا ملف مهم اقعدى من فضلك
- طب والمكتب لوحده
- يتحرق
- افندم
- اا اقصد ان دا كمان شغل مهم اقعدى اقعدى.

( منى بنت فى غاية الجمال تعمل سكرتيرة لدى مروان ووالدها يعمل بالمحاسبات فى نفس الشركة)

***********************************
**فى بيت مها*

دخلت سلمى المطبخ على والدتها.
سلمى : بتعملى اييييه يأحلام
الام : ياعديمة التربية اسمها ماما
سلمى : الحق عليا عايزة ادلعك يعنى ناس غريبة
الأم : بجهز العشا لأختك وجوزها
سلمى : مامااا ماتنرفزنييش وتقولى جوزها دى تانى
الأم : اومال هو ايه يا فالحة ماخلاص اتجوزها سبينى اجهز الاكل.
سلمى : ياماما هو الفحل دا ناقص اكل سبيلنا احنا الاكل نتأوت بيه وبعدين ايييه كل الفاكهة دى ايه جيباها لكفار قريش
الأم : بس يابت بلاش غلبة روحى شوفى مذاكرتك
سلمى : ماشى ماشى
*****************************
*اما فى مكتب مروان*
منى لاحظت نظراته المصوبه تجاهها والتى اربكتها وتوردت وجنتيها..
مروان :
- ياخرابى عالطماطم
- افندم
- لالا مافيش كملى كملى ( قالها مروان بهيام وهو ينظر اليها )
منى : اتفضل حضرتك الملف تمام تؤمرنى بحاجة تانى عن اذنك.
*تركت المكتب بخطوات متسارعة مع دقات قلبها التى تتقافز **

منى: ياخربيت حلاوتك ياشيخ استغفر الله العظيم.
******************************
( فى فيلا توفيق)
انهى مروان عمله وذهب للمنزل.
مروان : ازيك يا بابا عامل ايه
توفيق : كويس . الشركة اخبارها ايه
مروان : كله تمام التمام بس ايه الشياكة دى ولا كأنك عريس
جهاد : اه ياحبيبى بارك لباباك هايتجوز
مروان : ههههههههه وجالك قلب تنطقيها انتى بتهزرى صح
جهاد : لا ياحبيبى مبهزرش اسأله
مروان : نعععم انتو بتتكلمو جد ولا ايه
توفيق : ايوا يامروان بنتكلم بجد ودلوقت بعد اذنكو لازم امشى وجهزو البيت وياريت اجى انا والعروسة ملاقيش حد هنا.
مروان واقف متنح : .......
جهاد : حسبى الله ونعم الوكيل مش عارفة حظى زفت فالرجالة ليه كدا
- ايه اللى بيحصل دا فى ايه ( قالها مروان بعد ماتوفيق مشى )
**********************************
(عند مها )
الأم : يابنتى حرام عليكى قومى البسى الراجل زمانه جاى
-مها بتعيط ومبتردش .
الأم : ماتكلمى اختك يا سلمى اقنعيها
سلمى : اقنعها ازاى وانا اصلا مش مقتنعة.
الأم : اجيب مين ينجدنى من البيت دا بس يارب
سلمى : حاضر ياماما خلاص روحى انتى وانا معاها.
*تركتهم احلام ودلفت مرة اخرى للمطبخ*
سلمى : مها خلاص بقى احنا قدام امر واقع مقدمكيش غير تعملى اللى اتفقنا عليه اهم حاجة متخليهوش يقربلك.
مها : بعياط . تفتكرى هقدر عليه.
سلمى : جمدى قلبك بس وانتى تقدرى عليه.