Love without borders ~ Niall Horan

Moet ik nu blij zijn?

NIALL:
Hey Lou, weet je waar Harry is?
Uhh, hij word een beetje rood en zegt dan: Nee, nee niet dat ik weet.
Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk hem raar aan.
Okeej, zeg ik dan.
Ik typ zijn nummer in:

I: Yo
H: Uh, Hey
I: Gast waar ben je?
H: Waarom?
I: We gaan zo naar het stadion.
H: Oja!
I: Waar ben je dan?
H: Ik kom eraan!

Jesus die doet ook al zo vaag.
Als een paar minuten later aan komt lopen vraag ik: Gast waar was je?
Gewoon buiten.
Oké, t' zal wel...

Een paar uur later.
Wow de show was echt gaaf! Had je dat stadion gezien? roept Zayn! Vooraan stond iemand die een groot bord boven haar hoofd hield met een enorme pijl erop die naar haar wees! zegt Louis.
Ja, en zie meid dan die haar Iphone op het podium gooide! Haha ik heb er een selfie mee gemaakt en hem terug gegeven! zegt Liam.
En bij moments! Al die lichtjes! zeg ik op mijn beurt. Plotseling zijn de jongens stil als ik nog steeds lach en praat. Maar ik stop als ik voor me kijk.
Ik kijk recht in de ogen van Noa. We blijven zo echt heel lang staan! Misschien wel 20 seconden. Het is zo stil dat je een spelt kan horen vallen.
Er gaat van alles door mijn hoofd. Blijdschap, liefde, vragen, verdriet...
Ik zie in mijn ooghoeken dat de jongens vol spanning naar ons kijken.
Nu voel ik pas hoeveel ik haar gemist heb.
Ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft staan. Ik loop langzaam, heel langzaam op haar af en geef haar dan een knuffel. Ze heeft haar hoofd in mijn shirt genesteld zoals ze dat altijd doet. Ik heb mijn hoofd op haar schouder liggen met mijn ogen dicht. Ik wil namelijk de gezichten niet zien van de jongens. Ik voel op de plek waar haar hoofd ligt een natte plek opkomen. Jap, ze huilt.
Ik ben bang voor straks als de knuffel stopt. Ik ben bang voor de reacties van iedereen. Ik ben bang voor de maanden die nog gaan komen...
En ja, het is zover. De knuffel komt ten einde.
Ze zegt meteen: Ik was nooit van plan het toe te geven, zegt ze door haar tranen heen.
Maar ik doe het gewoon: Niall, sorry het spijt me zo erg wat ik allemaal heb gezegd! Ik heb je zo ontzettend veel gemist Niall!
Ik wil iets zeggen alleen zij is me voor...
En jij hoeft niks te zeggen want jij hebt niks misdaan!
Ik begin toch: Ma-....
Ik kan mijn zin niet afmaken want ze drukt haar lippen op de mijne. Haar zachte lippen heb ik echt gemist.
Ik hoor niks op dat moment, maar als ze zich terug trekt hoor ik dat iedereen klapt.

We besluiten met zijn allen uit eten te gaan. Het is een gezellige avond. Na het eten gaan Noa en ik even apart. We lopen naar het strand. Het is 23.00 uur maar nog steeds warm.
Ze heeft in haar ene hand haar slippers vast en in haar andere hand heb ik mijn hand stevig in die van haar geklemd.
Ze loopt niets vermoedend als ik haar ineens optil. Ze gilt en lacht tegelijk. Ik heb mijn handen onder haar knieholten en onder haar schouders. Ik ren met haar de zee in. Ze schopt om zich los te krijgen maar tevergeefs. Op een gegeven moment kunnen we amper meer staan en dan laat ik haar vallen.