Chapter 2: He Is Mine
~Rhianne~
Shit lang talaga. Anong ginagawa niya dito.
"Daniel? Anong ginagawa mo dito?"tanong ko. Siya nga yun. Yung ex- boyfriend ko.
"Actually, sistah she is my BOYFRIEND!"leslie said with a giggle.
"Then you should get out in my bestfriend's party!" I shouted.
"You don't have the right, Anne!" Daniel shouted.
Affected pa rin ako sakanya sabi niya babalik daw siya sakin. Pero ngayon malalaman ko sila na.
"Okay. Then I have to do it myself"sagot ko sakanya.
"No!"narinig kong sabi ni Joanna.
"Okay. OUT!"sigaw ko dun sa dalawang hampaslupa.
So ayun, lumabas na sila.
"Continue the party!!"sigaw ko ng masaya sa party. At nagsimula na silang sumayaw.
Yeahhhhh!!!!
Natapos na din ang party na yun. Na sobrang saya talaga. Grabbeeee. Ano kayang mangyayari sa bahay mamaya pagkauwi ko?
**creeeeeaaaakkkkk**
Pagkabukas ko ng bahay walang tao. Tapos may mga bulaklak yung sahig. Shit dumi na naman. Hayaan mo papalinis ko kay Marya yan. At nakita ko si........
Daniel sa may garden. Nakaupo mag isa sinundan ko yung mga bulaklak hanggang sa nakarating na ako sakanya.
"Daniel!"masaya kong bangit.
"Rhianne Alessandra Nicole Fiedingfield na dating soon magiging na dapat magiging Tan. Ilang beses pa ba kitang sasabihan na tapos na tayo?! Ang likot mo naman ikaw naman yung sumuko diba?! Atsaka pumunta ka na sa kwarto mo. At wag na wag mo na kami guguluhin ng ate mo!"sigaw niya sa mukha ko. Arrggghhh ang kapal ng mukha!.
"Ako sumuko? Kailan pa? Ilang beses? Bakit nagsabi ka na ba? Tinapos mo ba yung atin? Nagiisip ka ba? Totoo ba sinasabi mo?"tanong ko.
"Don't bother us Rhianne. Your just a part of his past. At tatandaan mo, ikaw ang past at ako ang present at future ng buhay niya!"sigaw ng isnag kontrabida sa likod ko. Leslie, I hate you so much!!!!.
"You're mine right?"tanong ko with nagmamakaawang mata kay Daniel.
"Sorry pero tama ang ate mo. ASSA kami"pag papatawad ni Daniel.
"ASSA?!"tanong ko. Wala kasi yun sa acronym ng vocabulary words ko.
"Akin siya, sakanya ako"sagot ni Leslie.
"And last but not the least. HE IS MINE. He will never be yours. I will not let you steal him. At hindi rin siya magpapadala sa mga gagawin mo. You BITCH!"sigaw niya sakin.
HE IS MINE ?!
"Hindi maari!"pagwawala ko.
"TAMA NA HINDI NA KITA MAHAL. PINAASA LANG KITA NOON. ANO MASAYA KA NA?! NA NASABI KO NA ANG LAHAT NG DAPAT KONG SABIHIN. ANG TANGA MO KASI PARA PAKAWALAN MOKO! ISANG PAGKAKAMALI YANG NAGAWA MO. HINDI TAYO BAGAY. AT KAHIT KAILAN HINDI MAARI"sigaw niya sakin na ikinadilim ng lahat.
~Daniel~
Pagkatapos ng lahat ng sinabi ko biglang may umiyak dahil masaya at nahimatay dahil nasaktan.
Gusto ko siyang tulungan. Akmang tutulungan ko si Rhianne ng bigla akong hinila ni Leslie papunta sa labas.
"Ano ba Leslie?! Ayoko na magpanggap! Tama na! Di ko na kaya yan pinapagawa mo!"sabi ko sakanya.
"Anong hindi mo kaya sa pagkakaaalala ko ikaw yung humabol sakin diba"sigaw niya.
"Oo nga ako na nga yung mali pero ngayon binabawi ko na! Ganyan ka pala ka desperada sa pag- ibig. At eto pa anong klaseng kapatid ka kay Rhianne!"sigaw ko.
"Wala kang karapatang pag sabihan ako ng ganyan!"sigaw ni Leslie.
"May karapatan ako. Dahil di ko pa tinatapos ang relasyon namin!"sigaw ko kay Les.
"Anong ibig sabihin nito?! Panggap lang ang lahat"biglang sumbat ni.........Rhianne?
"Rhianne?"panic kong tanong akala ko nahimatay siya.
"Oo bakit?!"sigaw niya.
"Well nalaman niya na Daniel. I guess tapos na yung deal"sabi ni Leslie.
Sabi niya sabay walk-out. At papatakbo na si Rhianne ng bigla ko siyang hawakan.
"Bitiwan mo ko"mangiyak iyak niyang sabi.
"Sorry na. Oo nagpanggap lang kami. Pero ako yung nag pumilit sakanya. Kaya please patawarin mo na ako"pagpapaliwanag ko.
"Wala ka na diba. Iniwan mo na ako. Wala nang tayo"pagbibitaw niya ng salita.
"Wag naman please!"pagmamakaawa ko.
"Hindi. Tama na. Tapos na. Masaya ka na? Diba yun yung sabi mo kanina? Yung mga araw na nagpanggap ka na kayo na ng ate ko. At TUMPAK! May sinabi ka pa? Ano? Na tapos na ang lahat? Ginagawa mo ba akong tanga ha?"pag lalabas niya ng mga tanong na hindi ko manlang masagot.
"Hindi naman sa ganoon pero----"di niya na ako pinatapos.
" 'Hindi naman sa ganoon?' Ibig sabihin may times na ganoon. Ano?! Bat di ka makasagot? Dahil una pa lang takot ka na. Naduduwag ka na mahalin yung mga katulad ko. Mamahalin naman kita diba? Aalagaan? Ano pa ba yung kulang? State it. Is there something wrong with our relationship BEFORE? Ano mag eenglish pa ba ako para maintindihan mo ako? Ano tayo dito nag gagaguhan? Ginagago mo ba ako?"patong patong niyang tanong.
"Di kita ginagago minamahal. Minamahal kita"pag tatapos ko.
"Salamat sa mga oras na ibinigay mo sa akin dati. Sana naman dati palang sinabi mo na para di na ako umasang may tayo pa sa huli. Sana sinabi mo. Kasi hahayaan naman kita eh. Hahayaan naman kitang umalis. Pasensya na pero tapos na tayo"pag tatapos niya sa mga laway na ginastos niya para lang sa tulad ko na ang tanga tanga.
"Sorry"yan na lang ang huli kong salita na sinabi sakanya. At pagkasabay nun ang pagpasok niya sa bahay niya.
Sa lahat ng mga ginawa kong mali ito yung pinakapinagsisisihan kong pagkakamali. At hinding hindi na ito mauulit.
**End of Daniel' POV**
______________________
Short update lang tayo titingnan ko kung makakaabot tayo ng Book 2.
Pero kung magugustuhan niyo yung chemistry nung story soon. Magcomment kayo palagi kung gusto niyo ng Book 2.
Mag ask na lang kayo ng question. Sasagutin ko na lang bilang 1 chapter.
~hell_sight
