Nefesimsin

🌆🌉 2 🌌🌇

Bitiyor muydu nefesim?
Gidiyor muydu en büyük hayalim?
Ölüyor muydum bir kez daha. Ama bu sefer en büyük acımla.
Kayıp mı ediyorum onu?
Hayır, buna izin veremem!
Nefesimi kaybedemem!
Ben öleyim ama o ölmesin.
O güzel gözlerini hep parlatarak baksın, o belli belirsiz gamzesini hep çıkarsın, tavşan dişleri her gülüşünde göstersin kendini.
Ne olur hayalim. Beni yarım bırakma!

°°°

Ağlıyordum. Sadece ağlıyordum. Elimden bir şey gelmiyordu çünkü.
Ne telefonlar çekiyordu ne de yoldan bir araç geçiyordu.
Gidiyordu ömrüm, bitiyordu nefesim.
Gözlerimin önünde veriyordu canını ve ben hiçbir şey yapamıyordum.
En çokta bu koyuyormuş insana.
Kafamı yasladım göğsüne ve ağlamaktan başka bir şey yapamadım.

O sırada biri kolumu dürtmeye başladı. Hissediyor ve duyuyordum biri bana sesleniyordu. Ama etrafta ne biri vardı ne seslenen. O zaman hissettiğim ve duyduğum seste neydi?

Bende karşılık verdim.

"Kimsin? Seni neden göremiyorum? Sesin geliyor ama yoksun ve bu koluma biri dokunuyormuş hissi.. Neler oluyor?"

"JungHee aç gözlerini! JungHee!"

Acaba asıl ölen bendim de Jungkook bana mı sesleniyordu?
Neler oluyor?

Birden gözlerim açıldı. Terler içinde kalmıştım. Etrafıma bakındım. Herkes uyuyor, şoför arabayı sürüyordu. Ve bana endişeli bakışlar atıp başımda dikilen bir adet ihanetçi tavşan.

"JungHee, iyi misin?"

"Jungkook.."

"Kabus mu gördün?"

"Jungkook se-sen iyi misin?"

"İyiyim, asıl sen iyi misin?"

Hiç düşünmeden sarılmıştım. Şaşırmıştı ve tepki vermiyordu.

"Çok korktum Jungkook!"

"Ne gördüğünü anlatmak ister misin?"

Bu sözünden sonra kabusumu düşünüp ona sarıldığımı fark ettim.
Hemen ondan ayrıldım.

"Kusura bakma. Kötü bir rüya gördüm. İstem dışı bir şekilde sarılmışım. Karşılık verip sarılmadığın için teşekkür ederim."

"Peki şimdi iyi misin?"

"İyiyim."

Değilim. Seni rüya dahi olsa öyle görmek içimi acıttı Jungkook. Çok canım yandı. Her ne kadar JiHee'ye sarıldığını görmüş olsam da..

"Su içmek ister misin?"

"Olur."

Verdiği suyu içtikten sonra cama baktım. Dolunay vardı. Ve milyonlarca yıldız. Sadece geceyi izliyordum. Dünyadan görünen uzayı..

"Hâlâ aynısın."

Dediği şeye karşı şaşırıp sadece baktım.

"Güneşin batışını, doğuşunu ve geceyken oluşan gökyüzünün güzelliğini izliyorsun."

"Herkes izler."

"Ama senin gibi izlemezler."

Dediği şey iltifat mıydı yoksa bakışımda bir sorun mu vardı?

"O ne demek?"

"Aşıksın böyle şeylere. Normal bir gözle bakmıyorsun. Aşkla bakıyorsun."