Nefesimsin

⛑ 5 ⛑

Balık susuz yaşar mı?
Canlı nefes almadan yaşar mı?
Dünya güneşsiz yapar mı?

Jungkook-ssi! Bensiz yaşayabilecek misin?
Benim için üzülecek misin?
Mezarıma her gün gelip beni ziyaret edecek misin?
Eskisi gibi "Küçük yıldızım" diye sevecek misin beni? O haldeyken bile..
Beni özleyecek misin katil görünümlü tavşan?
Küçük yıldızını özleyecek misin?

°°°
Telaşlı hâli, korkusu, üzüntüsü ile ambulansta geliyordu benimle.

"Aç gözlerini JungHee! Bırakma beni.. Lütfen bırakma.. Tavşancığını bırakma."
...

Hastanede, yoğun bakımdaydım. Herkes dışarda bekliyordu. İyi bir haber almanın umuduyla bekliyorlardı.
Yaklaşık 5-6 saat geçmişti. Hâlâ yoğun bakımdaydım. Kanser fazlasıyla ilerlediği için elinden geleni yapıyordu doktorlar.
Dışarda ise çaresizce sağ sağlim çıkmamı bekleyen nefesim..
...

Uğraşlar sonucu herşey bitmişti.
Ölüyor muydum? Hayata gözlerimi yumuyor muydum? Böyle mi olacaktı sonumuz? Böyle mi veda edecektim sana? Bir elveda bile diyemeden.
Şimdi uyuyor muyum? Sonsuz uyku mu bu? Bir daha göremeyecek miyim seni? İzleyemeyecek miyim kusursuz, güzel yüzünü? Bakamayacak mıyım gözlerine küçük tavşanım diye? Oynayamiyacak mıyım saçlarınla eskisi gibi?
Elveda Jungkook, elveda küçük tavşan..

"Doktor, durum ne?"

"..."

"Yaşayacak değil mi? Küçük yıldızım beni bırakmaz. O beni asla bırakmaz."

"Hastayı.."

"Lütfen! Kötü bir haber verme. Yaşayacak de bana. O yaşayacak!"

"Geçmiş olsun delikanlı. Hastayı kurtardık."

"Şükürler olsun. Çok teşekkür ederim doktor bey. Çok teşekkür ederim."

"Hasta güçlü biriymiş. Yoksa kurtaramazdık. İyi dayandı. Yalnız kanserin iyi huylusu devam ediyor. Saçında dökülmeler olabilir. Umarım kötüye dönmez. Bu süreçte yanında olun."

"Ona iyi bakacağıma emin olabilirsiniz."

"Hasta birazdan yoğun bakımdan çıkarılacak. Bir 5 dk dinlensin. Sonra görebilirsiniz."

"Teşekkürler doktor bey."

"Tekrar geçmiş olsun."
...

Yoğun bakımdan çıkmıştım. 5 dk kadar odamda gözlerim kapalı bir şekilde bekliyordum. Anlayacağınız henüz uyanmamıştım.
Odada, yanımdaki koltuğa oturmuş, kalp sesimi dinleyen bir adet küçük tavşan vardı.

"Bu kalp benim için atan bir kalp değil mi küçük yıldız? Benim için döndün değil mi? Beni bırakmadığın için teşekkür ederim nefesim."

MinHee odaya girdi.

"Jungkook, yorgun görünüyorsun. Evine git de dinlen. Ben kalırım JungHee'nin yanında."

"Hayır, iyiyim ben. Burda kalacağım. Sen gidebilirsin."

"Çok korktun değil mi?"

"Çok ne kelime? Ömrümden ömür gitti. Ya kurtulamasaydı? Ya beni bıraksaydı? O zaman ben n'apardım MinHee? Nefesim olmadan napardım?"

"Madem JungHee'yi hâlâ seviyorsun, neden ona açıklayıp tekrar kavuşmuyorsun? Neden ikinize de bu acıyı yaşatıyorsun?"

"İkinize de mi? Yani JungHee hâlâ beni seviyor."