Bir insan en sevdiğinden vazgeçebilir mi? En sevdiğinden kastım her şey olabilir. İlla sevdiği biri değil.
Vazgeçemez, asla vazgeçemez ama ben bunu ikimize de yaşatacağım Jungkook.
Kalbimi, nefesimi benden uzaklaştıracağım. Buna ikimizin de ihtiyacı var.°°°
Biliyorum kanserimi bildiğini.
Biliyorum iyileşme sürecimde beni yalnız bırakmayacağını.
Biliyorum elimi sıkıca tutacağını ama ya kanserim yeniden kötüye giderse?
O zaman kendine kıymak istemez misin? Yaşayabilir misin nefesin olmadan? Yapabilir misin tek başına. Hayata karşı dimdik durabilir misin?
'Bana iyi gelmiyorsun.' demiştim. Orda demek istediğim 'Ben sana iyi gelmiyorum.'du. Ne kadar yaşayacağım belli değil. Ama çok kısa, ama çok uzun. Kısaysa dünyan batmaz mı? Yangınlar kopmaz mı?
Ben nasıl yaşatırım sana bu acıyı?
Benden gerçekten bağını koparmalısın Jungkook.
Beni unut nefesim. Beni unut.."Nerde kaldı bu kız? Geri dönmedi."
"Evet, hastamız bugün nası-. JungHee nerde?"
"Sizin yanınıza geliyordu."
"Ama gelmedi. Onu neden gönderdin? Kendin gelseydin."
"Aa.. Aramızda ufak bir tartışma oldu. 'Doktorun yanına gidiyorum. Taburcu olmak istiyorum.' diyince gidemedim arkasından."
"Gelmeliydiniz ama! Belli ki hastaneden kaçmış."
"Ne?!"
"Hemşireler! Hasta JungHee'yi arayın. Sanırım hastaneden kaçmış."
"Yoo.. Yo gitmiş olamaz. Evine gidip bakayım ben."
Evime gelmişti. Zile bastı, bastı, bastı.. Ama açan olmadı. Çünkü ben evde değildim ve evde benden başka yaşayan yoktu.
"Hayır JungHee hayır! Dediklerinde ciddi olamazsın hayır! MinHee'yi aramalıyım."
"Efendim Jungkook?"
"MinHee, JungHee yanında mı?"
"Hastanede olması gereken kızın benim yanımda ne işi var?"
"Hastaneden kaçmış. Evinde yok. Acaba sana mı geldi diye aramıştım."
"Ne?! Ne saçmalıyorsun sen Jungkook? Nasıl kaçar?"
"Aramızda ufak bir tartışma geçti. 'Doktordan izin alıcam, taburcu olmak istiyorum.' diyince bir şey demedim. Zaten izin vermicekler diye arkasından da gitmedim. Nerden bilebilirdim kaçıcağını."
"Kaçtığına emin misin? Belki tuvalete gitmiştir."
"Hiç aklıma gelmedi. Doktor kaçmış diyince direk evine geldim. Yine hastaneye gideyim."
"Tamam bana da haber ver. Hatta dur bende geliyorum hastaneye."
"Tamam.
...Hastaneye tekrar gelmişti.
"Doktor bey JungHee burda mı? Tuvalete falan gitmiş olabilir bunu hiç düşünmedik. Odasına geri geldi mi?"
"Hayır.."
"Tuvaletlere baksak? Aradınız mı hastanenin her bir yanını?"
"Delikanlı sakin ol. Hasta kendi yanıma geldi. Senin gittiğinin hemen ardından bana taburcu olmak istediğini söyledi. Bunun mümkün olmadığını, biraz daha kalması gerektiğini söyledim. 'Eğer beni çıkartmazsanız gerçekten kaçarım." diyince mecbur kaldım. Çıkış işlemlerini halledip gitti."
"Ne?! Nereye gitti?"
"Nereye gittiğini söylemedi."
"Biraz daha oyalayamaz mıydınız?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefesimsin
FanfictionKalbimi bana geri vermediğin sürece senden nasıl vazgeçebilirim? Sevginle oksijen cihajına bağlıyken sen fişi sökünce nasıl nefes alabilirim? Her defasında kurumuş yara kabuğunu kaldırıp kanattıkça ben o yarayı nasıl iyileştirip ortadan kaldırabilir...