Kıyamette Erime Sistemi

Bölüm 11: Çöp Diyilim

Zombileşmiş olan Fan Wei, artık bir insan değildi. Onun kükreyişi ve ayak hareketleri zombilerle aynıydı.

Chen Shaoye güveç kokusunu aldı ve şimdi çok acıkmış hissediyordu. Bilinçsizce, şömine baltasını aldı ve ellerinde sıkıca tuttu. Uyanmış olan Fan Wei'yi görmüş gibiydi.

Chu Han, Fan Wei'ye baktı. Fan Wei'nin soluk gözlerini gördü. Bu bir sondu, ve o zombiye dönüşmekden kaçamamışdı.

Chu Han, hareketleri düzensiz ve vücudu titreyen Chen Shaoye'ye baktı, "Başını kes ve öldür, kafasını kırıncaya kadar dene."

Pata! Pata!

Ter damlaları Chen Shaoye'nin yüzüne düşüyordu ve onunla sırılsıklam olmuşdu.

Ong-----

Fan Wei aniden kükredi ve Chen Shaoye'ye doğru koştu. Kanayan dişlerini gösterdi ve ağzını bilimsel olmayan bir dereceye kadar açtı. Deri solgun yüzeyi çatlaklarla kaplanmışdı bir insan değil gibi görünüyordu.

Chen Shaoye, aynı zamanda ağlamış ve gülmüş gibi görünen bir ses çıkardı. Gözlerini kapadı ve baltayı kaldırdı. Büyük bir güçle ileri saladı!

Saldırı başarısız olmuşdu.

Onun kararsız duruş nedeniyle, o sendelemiş ve bir şekilde zombinin yavaş saldırısından kaçmışdı.

Ne şans ama!

İzleyici olan, Chu Han ona yardım edemedi ve yanlış kişiyi bulduğunu düşündü. Yüz yüze geldiklerinde bile hiçbir şey ile yapamamışdı. Böyle bir nişanla nasıl iyi bir keskin nişancı olabilirdi?

Patata! Chu Han tencereye et koydu ve Chen Shaoye'nin son şansı vardı. Şişman adama yardım etmeyecekti.

Kuzu eti kaynatılarak uyarıcı bir ses çıkardı. Tarif edilemeyen bir koku Chen Shaoye'nin burnuna saldırdı. O karnı guruladarken ve Chu Han'a baktı. Koyun eti pişmiş ve Chu Han yiyordu.

"Aaaahh!" Chen Shaoye cesaretini topladı ve yüksek sesle bağırdı. Kanlı gözleri zombiye bakıyordu.

Ete sahip olmak istedi! Sıcak tencereye sahip olmak istedi! Şu an bir zombi hiçbir şey ifade etmiyordu! Güvüç her şeydi!

Puf! Şömine baltası zombinin kulağından vurdu. Amaç kötü olmasına rağmen, beyin yapısı kırıldı, zombi öldü.

Ancak, Chen Shaoye bunu fark etmiş gibi görünmüyordu. Başını ezmek için birkaç kez zombiye vurdu. "Ah! Ah! Ah!" Chen Shaoye zombiye vururken ilkel bir şekilde bağırmayı bıraktı. Kalbi ve dünyaya bakış açısı değişmişti.

KoT(Han saslın bu köpeyi fazla aç bu, adam yemeyin gücü adına deyib savaşdı resmen.)

"Kardeş, kardeş Chu." Chen Shaoye şişiriyor ve nefes alıyordu, "Güveç alabilir miyim?"

"Evet," Chu Han ona bakmadan dedi.

Uyanan zombiler normal zombilerden daha zayıftı, bu yüzden Chen Shaoye tarafından kolayca öldürülebilirlerdi. Özel bir şey değildi.

Yeyen ve ağlayan Chen Shaoye'ye bakarak, Chu Han aniden, önündeki günlerin zor olacağını fark etti.

Bu şişman adam çok zayıftı!

Neden bir zombi öldürmek için ağlıyor?

İkinci günün sabahında, güneş ışıl ışıl parılmıyordu. Chu Han, Chen Shaoye'nin yüzünü tokatladı.

"Uyan!Şişko!"

Chen Shaoye gözlerini korku içinde açtı ve yüzündeki yağ titriyordu, "Ne oldu? Zombiler mi var?"

"Sen zombisin!" Chu Han, Chen Shaoye'yi arabadan çıkardı, "Uyan ve egzersiz yap!"

Şişman adamı kabul etmemesine rağmen, Chu Han hala Chen Shaoye'yi eğitmek istiyordu. Yanılıyorsa iyiydi; ama ya yağlı gerçekten büyük bir potansiyele sahipse? Yetenekli olmasına rağmen silahın geri tepmesine dayanamazsa aptaldı.

Chu Han'a gelince, fiziksel gücünü geliştirmek için şeytani bir eğitim yürütmeyi planlıyordu. Erime sistemini kontrol ediyordu. Onun gücü çok fazla eğitim görürse, birinci sınıfa yükselebilirdi. Tanrı, iki yüz zombiyi öldürme görevini ne zaman bitireceğini bilebilirdi. Bir sürü sınırlama mevcut olduğundan G55 ile onları ezmek iyi bir fikir değildi. En önemli şey, kazanılan kredilerinin yarıya indirilmemesiydi, ki bu çok az değildi.

Chen Shaoye açık bir şekilde tepki göstermedi ve gökyüzünde güneşe bakmak için kafasını kaldırdı, "Saat kaç" Chu Han şınav yaparken "5" diye cevap verdi.

"5 mi?" Chen Shaoye çığlık attı, "Bu kadar erken mi kalkıcam? Sadece dört saat uyudum!"

"Günde üç saat uyuman yeter" diyen Chu Han, terli bir şekilde ayağa kalktı ve bacaklarını yanlara doğru çekerek uzatı. Şimdi, vücudu o kadar zayıftı ki, sadece birazcık antrenman onu çoktan yormuştu.

O on yıl içinde insanlar bir dizi eğitim yöntemi yaratmışdı. Herkes çocuklar da dahil olmak üzere güçlerini arttırıyordu. Kiyametde, güçlü bir fiziksel güce sahip olmak, her bir sağ kalan kişinin ulaştığı standarttı. Sadece zombilere karşı savaşmak değil, aynı zamanda kaçmak için de önemliydi.

Kimse ne zaman ve nerede tehlike olacağını bilmiyordu.

Tuhaf kanlı güneş yavaş yavaş yükseldi.

Chu Han, bir saatliğine Chen Shaoye'yi eğitdi ve aceleyle yolculuklarına devam ettiler. Fiziksel dayanıklılık, tehlikeli durumlar olduğundan aşırı bir şekilde kullanılmamalıdır. Ancak, Chen Shaoye hala çok yorgundu ve arabada birkaç pirinç topu yemişti.

Chu Han, yiyecek saklama süresi uzun olmamışdı çılgın bir şekilde yemeği durdurmadı. Onları yemedikleri takdirde israf olurlardı. Uzun bir süre saklanabilecek yiyecekler bagajda saklanmışdı ve Chen Shaoye onlara ulaşamazdı.

G55'ün karayolu üzerindeydi hızı, yolarda arabalar olduğu için o kadarda hızlı değildi. Arabaları akılsızca çevreleyen bazı zombiler vardı. Ağızlar açıktı ve garip ve yavaş tempoyla yollarda ilerliyorlardı.

Chu Han, G55 ile yapabileceği her türlü zombiye çarpacaktı ve araba ile ulaşılamayacak bir pozisyonda olanlar için, baltasını ve aracın hızını kulanarak onları doğrayacaktı. Ailesini bulmak için acele ettiğinde bile puanları göz ardı edemezdi. Hafızasından, on yıl boyunca ailesiyle görüşmemişti.

Anluo'ya varıncaya kadar gitmesi gereken uzun bir yolu vardı ve otoyolda çok fazla zombi yoktu. Chu Han, birkaç gün içinde durum çok pürüzsüz olmayacağını bildiğinden dolayı acele etmesi gerekiyordu. Bir günü yüz mil gidiyordu. Ayrıca, yüksek hızda sürüş tehlikeliydi.

Zombiler öldürmük için doğal bir yetenekler olan insanlar olucakdı. Zaman geçtikçe, ölümlerini evde beklemeyi bırakan daha fazla insan olacaktı ve bir gurubla birlikte ayrılacaklardı, böylece karayolu üzerinde daha fazla insan ve zombi olacaktı. Kırık pencereden gelen rüzgar yüzünden bir ses çıkıyordu ve Chen Shaoye'nin yüzündeki yağlar titriyordu.

Otoyol düz ve temiz değildi, bu yüzden Chu Han çok hızlı sürmüyordu ve diğer arabalardan petrol alması gerekiyordu. Böylece üç gün geçtikten sonra, iki kişi bir yakıt istasyonuna geldi ve G55'in deposu tekrar boşalmışdı. Chu Han yakıt ikmali için durmak zorunda kalmışdı.

Arabayı durduran Chu Han baltasıyla duruken, dikkatle etrafa baktı.

KoT( Yıldız ortalaması düşük diye dün atmam gerekdiyi bölümü bu gün atım, motivasion olarak yıldız verin.)