Bir gün bir can sorar yüreğine:
-Ne içtin sen yürek? Ne bu tutarsız saçma sapan hareketlerin?
+Aşkı içtim ya ben can . Bilsem içer miydim? Daha başta yıktı beni. En balta devirdi. Sarhoş etti.
-Peki ya kim bu sana aşkı içiren.
+Mavlamfır ya . Bilmez misin onu o der içiersin o der kesersin o der ölürsün . İç dedi içtim. Ona sqrhoşmoşdum ey can .
Demiş yürek.
Bu nu da yazan da demiş ki .
Mevlamın içirdiği şerbet olsun. Cennet şerbeti. İçelim ölelim. Cennetinle şereflenelim....
