Gözlerimi tepemde aniden yanan ışıkla birlikte aralarken neye uğradığımı şaşırmıştım. Neredeyse ışık görmeyeli iki hafta olmuştu ve sanırım gözlerim bu karanlığa alışmıştı. Fazlasıyla sersemlemiş bir şekilde doğruldum ve bakışlarımı kapıya sabitledim. Henüz ismini bilmediğim sarışın ve kadın olan vampir kapıda dikiliyordu. Üstelik mahzenin kapısı açıktı. Bu görüntü beni adeta şaşkına çevirmişti. Hemen ayağa kalkmaya çalıştım fakat tekrar dizlerimin üstüne düşmem çok zor olmamıştı.
" Neler oluyor, beni çıkaracak mısınız? " diye sordum acı bir şekilde. Fakat umut daha yoğundu...
" Hadi gidiyoruz " dedi ciddi bir şekilde ve hızla gelip koluma girdi.
"Nereye? " diye sordum merakla.
" Gidince görürsün." dedi sırıtarak. Bu sözleri beni korku ve merakın arasına atıp gitmişti... Sanırım her şey şimdi başlıyordu.
Kolumu iyice kavradıktan sonra kapıya doğru ağır adımlar attı ve beni o demir parmaklıklardan çıkardı. Yürüyecek halim yoktu ve sarışından destek alıyordum. Beni sürüklediğini de söyleyebiliriz. Uzun bir koridoru yürüdükten sonra önümüze bir kapı çıktı. Büyük, demir bir kapı. Yavaşça arkamı dönüp baktığımda ise gün ışığının yansıdığı yer olduğunu tespit ettim. Kapı oldukça kalın görünüyordu. Sarışın ise kolumu öyle sıkı tutuyordu ki sanki koparacaktı. O sırada iki tane vampir geldi ve kapıyı açtılar. Gözlerim bir anda güneşle karşılaşınca kamaştı, bir tuhaf hissettim... Bu ışık beni hem sersemletmişti, hem de ruhumu ısıtmıştı. Derin derin nefes aldım. Etrafa göz gezdirmeye çalıştım ve büyük bir araçla karşılaştım. Üzerinde markası yoktu. Daha önce hiç görmediğim bir araçtı. Sanırım bununla gidecektik. Her yerim ağrıyordu, umarım içi rahattır diye düşünmeye başlamıştım fakat çok geçmeden kendimi arabanın bagajına tıkılırken buldum. Bu beni bir hayli sarsmıştı. Siyah saçlı olan bagajın kapağını kapatmak için hazırlanıyordu. Adeta iki büklüm olmuştum ve yüzünde ki ciddiyet beni ürpertiyordu. Rüzgar estikçe üzerinde ki siyah pelerin dalgalanıyordu ve o biran olsun soğukluğundan ödün vermiyordu. İçimde ki korku tarif edilemezdi ve titriyordum. Bagajın kapağını kapatırken bir kaç saniye içerisinde göz göze geldik ve aniden kırmızıya dönen gözleri nefes alışlarımı hızlandırmıştı... Haddinden fazla titriyordum ve gözlerim doluyordu. Aklıma gelen tek şey ise daha önce izlediğim korku filmleriydi... Beni keserek öldürecekleri düşüncesi aklımın etrafında büyük bir çember oluştururken kalp atışımı boğazımda hissediyor gibiydim... Arabayı sürmeye başlamışlardı, oldukça hızlıydılar. Hiç durmaksızın sallanmaya başladım ve kafamı sürekli bir yerlere çarpıyor, oluşan acıyla suratımı ekşitiyordum... Serseme dönmüştüm. Bakışlarımı yaralanan kirli ellerime sabitledim... Parmaklarımın arasında çukurluklar oluşmuştu ve üzerinde kuruyan kan damlaları kirle birleşmişti. İşaret parmağımı ağzıma götürerek ıslaklık yaratmaya çalıştım ve yaralarımı ovarak çıkarmayı denedim. Fakat bu canımı yakmaktan başka bir işe yaramamıştı. Daha sonra yavaşça delik deşik olan gömleğimi biraz yukarıya doğru çektim ve karnımda ki iğne izlerine baktım. Morarmışlardı ve dokundukça ağrıyorlardı. Dişlerimi sıkarak çığlık atmak üzere olan dudaklarımı susturmaya çalıştım ve göz yaşlarımı serbest bıraktım...
Arabayı aynı hızda sürüyorlardı ve midem çok kötü bir şekilde bulanmaya başlamıştı. Çok geçmeden arabanın yön değiştirdiğini hissettim ve ani bir frenlemeyle kafamı bagaj kapısına çarptım. Hatta çarpma değildi bu, kafamı resmen bagaj kapısına geçirdim... Bu bende bastıramadığım bir çığlığa yol açsa da kendimi susturmam çokta zaman almamıştı. Sanırım gelmiştik. Bagaj kapısını açmalarını büyük bir heyecanla bekliyordum çünkü havasızlıktan ve mide bulantımdan ölmek üzereydim. Bagajı kim açacaksa onun üzerine laps diye kusmayı planlıyordum. Arabanın ön kapılarının sert bir şekilde kapanmasıyla irkildim ve bagaj kapısı bir anda açıldı. Siyah saçlı, uzun boylu olan vampir açmıştı ve ben güneş ışığıyla karşılaşır karşılaşmaz yüzümü ekşiterek başımı yere eğdim çünkü güneş ışığı gözlerimi kamaştırmıştı. Fakat daha fazla aracın içinde duramadım ve siyah saçlı vampir kolumdan tutup beni indirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
Vampire"Bir gün bu lanet olası yerden çıkacağım göreceksin..! " "Elbette çıkacaksın, cesedini burada tutacak değilim.." Vampirler tarafından kaçırılan 99 melez ve bir insan... Hedef 100 melezdi. Kimse onun insan olduğunu bilmiyordu. Artık hayatta kalmak i...