I'm Carrying The Billionaire Son

Chapter 8

Mariah Grashiela Shaine POV's

Sa loob ng siyam na taon natuto siyang mag-alaga ng anak. Kahit mahirap sa kanya. Pinagtuunan niya ng pansin yung negosyo niyang salon na lumalawak pa noong pag-uwi niya dito noon. Kung dati 5th floor lang ngayon 15th floor na yung salon niya ganun na kalaki yung salon niya. Pinagawaan niya na nga ng Cr, kwarto niya ng anak niya. Daddy, Mommy at kuya niya. May kwarto din guests niya. O diba parang bahay na talaga? Yung anak niya ngayon nasa school. Mamaya susunduin niya yun.

'Oh? Shaine ang lalim ng iniisip natin ah? Care to share?" sabi ni Manu. Andito pala nagulay tuloy ako.

"Kanina kapa ba Manu?" Tanong niya.

"Wow! Change topic haha.
Oo lutang ka kaya. Anu ba yang iniisip mo?" tanong nito sa akin.

"Iniisip ko? Ang buhay ko hindi ako makapaniwala na lumago na yung salon Manu. Nga pala asan yung girlfriend mo?" nakangiti kong sabi. Napahawak siya ulo niya.

"Ahmm andun sa school nauna gusto makita si Zander. Minsan nga nagseselos na ako sa anak mo e. Hindi na ako pinapansin pag andyan yung anak mo.' Nakabusangot na kwento niya.

"Mahilig kasi talaga sa bata si Hailee. Kung di siguro siya naging artista baka nag teacher yung girlfriend mo Manu."

"Baka nga."Tipid niyang sabi.

'Bakit kaba nagseselos sa anak ko. Akala mo naman aagawin yung ng anak ko yung girlfriend mo haha. Ayain mo na kasi magpakasal." pang-aasar ko.

"Sa March 02 sabay ng 8 anniversary namin. Sa tingin mo papayag kaya siya?"

"Mahal ka naman niya. Walang dahilan para humindi siya. Noong naaksidente ka, kung nakita mo lang yung itsura niya. Alalang-alala siya sayo. Ayaw ngang umuwi na e. Gusto nga niya siya na yung magbantay sayo. Pero naawa ako sa kanya pumayat na siya tsaka walang tulog kaya pinauwi ko siya kasama sina ate Faye. Kaya wag ka nang magdrama dyan haha para lang sira. Tara na nga sunduin na natin yung anak ko." Nakangiti kong sabi.

"Grashiela?"
Tinawag niya ako. Pag Grashiela yung tawag niya sa'kin alam kong seryoso na'tong usapan. Kinakabahan tuloy ako.

"Ba-bakit?
Ayaw mo na ba talagang bumalik sa Pilipinas?'

"AYOKO!" sabi ko na malamig na boses.

'Pero hindi habang buhay hindi mo matatago yang anak mo! Anak niyo ni Shaun. Hahanap-hanapin ng anak mo yang ama niya. Magtatanong yan sayo. Bakit siya walang Daddy? Samantalang yung kaklasi niya may Daddy. Magalit ka man sa'kin pero yun yung totoo." Mahaba niyang paliwanag sa'kin.

"Hindi na ako babalik dun! Sinabi niya naman ipaabort yung anak ko! Sa tingin mo sasaya ako hah? Manu? Alam ko alam mo yung pinagdaanan ko pero please naman hindi mo alam yung sakit na nararamdamam ko. Parang awa wag muna natin yang pag-usapan." Umiiyak na sabi ko.

"Try to forgive and forget Grashiela. Hindi habang buhay kailangan mong magtago. Baka may rason siya kaya siguro nasabi niya yun sayo. I'm sorry kung na open-up ko yung pilit mong kinakalimutan na nakaraan mo. Pasensya na. Punasan mo na yung luha mo. Alam mo naman pag umiiyak ka nasasaktan din ako. Hindi man tayo magkadugo pero para sa'kin parang kapatid na kita. Tahan na okay. Ayusin mo yang sarili at ulit pasensya na. Sorry ulit."

Tumango lang ako. Pinunasan ko yung luha ko. Hindi ko alam bakit hanggang ngayon masakit parin sa'kin. Siguro dahil masakit sa'kin kasi anak namin yun dalawa tapos ipapalaglag niya. Yung galit sa puso andito parin. Sinubukan ko magkaroon ng boyfriend pero wala e. Wala ako'ng magustuhan sa kanila. Sa tuwing nakikita ko ang anak ko, nakikita ko siya kanya. Yung anak ko at si Shaun magkamukha kasi talaga sila. Kumbaga xerox copy ganun. Ako yung nagdala pero wala nakuha sa'kin. Ang daya naman. Wala ako'ng paki kung kamukha niya yung anak namin. Basta ikamamatay ko pag nawala si Zander sa'kin. Mahal na mahal na mahal ko yung anak ko. Mabuti nga at hindi maarte yung anak ko. Lahat ng bagay na-aapprecite niya. Ang sweet at ang bait pa.

"Shaine sorry ulit. Peace." sabi nito sa akin.

"Hahaha para kang bata. Hindi ayos na ako. Walang halo biro. Walang kaplastikan. Ayos na ako. Hindi ko man namalayan andito na pala tayo sa school. Manu tignan mo si Hailee at Zander. Ang saya nilang dalawa. Tara na puntahan natin sila."

"Tara." nakangiti niyang sabi.

"Hailee magpahinga ka muna. Galing ka pa sa shooting hindi ka ba napapagod?"

"Hindi basta nakikita ko itong anak mo nawawala yung stress ko." Masigla niyang sabi.

"Mommy. I miss you. Love you mommy. Hello ninong."

''Hello baby Zander." sabi kong bati. Ang sweet talaga nitong anak ko. Mommy miss you too baby. Love you too mhuaah.

"Halika dito upo ka muna. Bihisan natin yang damit mo, basa yung likod mo. Pati si tita Hailee mo pinapatakbo mo anak.Pagod si tita ganda mo."

"Anu kaba naman Shaine ayos lang. Masaya ako promise." sabi ni Hailee sa'kin.

"Tignan mo yung boyfriend mo nagseselos na yan sa anak ko hahaha. Nakabusangot yung mukha oh. Nguso ko."

"Wag lang mag-alalala lalambigin ko lang yan." Mahina niyang sabi. Bibigay din yan.

"Mommy bakit sad si Ninong puntahan ko siya hah? Para po hindi na siya sad."

"Okay baby puntahan mo na."
Naglakad na siya at tumakbo papunta sa ninong niya.

"Ninong bakit po kayo sad? May problem po kayo? Nag-away po kayo ni tita Ganda?" rinig kong tanong ng anak ko sa ninong niya.

"Wala baby Zander. Ayos lang si ninong."

"Hindi po kayo ayos po e. Rinig kong sabi ni mommy nagseselos po kayo sa'kin. Wag po kayo mag-alalala hindi ko napo kukulitin si tita ganda. Para po hindi na kayo sad." Mahabang sabi niya sa ninong niya.

"Hindi kami nag-away ni tita ganda mo baby. Pagod lang si ninong sa shooting kanina. Okay. Wag munang isipin yung sinabi ng mommy mo. Hah?"

"Opo ninong tara po punta na tayo sa kanila mommy."

"Kaloka yang anak mo Shaine. Ang sweet at ang bait hindi katulad sa ama niya haha. Ops! Sorry! Nadulas lang.

Mall tayo Shaine." aya na sabi ni Hailee.

"Ahmm sige.
Baby punta tayo ng mall wag kang malikot okay?"

"Yes mommy. Hindi malikot si Zander po."

"Good." Sabi ko nalang.

A/N: Abangan :-)