အမုန္​း၏ အျခားတစ္​ဖက္​၌......[Completed]

part-5

"အင္​းးး"

"ဟြန္​း​ေလး!! သား​ေလး! သတိရလာၿပီ"

နားထဲ​ေခၚသံ​ေတြၾကား​ေနရတာ​ေၾကာင္​့
မ်က္​လုံးကုိအားယူဖြင္​့လုိက္​မိ...

အကုိ႔မားမား!

​ေဘးဘက္​အသာၾကည္​့မိ​ေတာ့..

အာ~ က်​ေတာ္​​ေဆး႐ုံ​ေရာက္​​ေနတာပဲ..

"သား​ေလး အဟင္​့"

ဆယ္​ဟြန္​းမ်က္​ႏွာကုိအသာအုပ္​ကုိင္​ကာ
ငူိ​ေနတဲ့အန္​တီကုိျမင္​မွ..

​ေမ့မလဲခင္​ကိစၥ​ေတြအားလုံး မွတ္​မိလာသည္​

"အန္​ အန္​တီ မဟုတ္​ဘူးမလားဟင္​?
သားကုိစ​ေနတာမလား?"

"သားရယ္​"

အန္​တီ႐ႈိက္​ႀကီးတငင္​ငုိ​ေနတာျမင္​​ေတာ့
မွရင္​ထဲလႈိက္​တက္​လာကာ ငုိမိ​ေတာ့တယ္​..

တကယ္​ပဲ တကယ္​ႀကီး အကုိမ႐ွိ​ေတာ့ဘူးပဲ

အကုိရယ္​~

ရက္​စက္​လုိက္​တာ...

ဘာလုိ႔မ်ားစိတ္​ခ်လက္​ခ်ႀကီး ထားသြား
ရက္​ႏုိင္​ရတာလဲ??

​ေျပာ​ေတာ့ အနားက​ေနတသက္​လုံး
​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​​ေပးမယ္​ဆုိ...

အတူတူ​ဘဝကုိျဖတ္​သန္​းၾကမယ္​ဆုိ

ကတိမတည္​လုိက္​အကုိရယ္​~

"သားရယ္ အသံထြက္​ငုိခ်လုိက္​ပါ
အာ့လုိႀကီးႀကိတ္​မငုိပါနဲ႔"

ဆယ္​ဟြန္​း အသံပင္​မထြက္​ႏုိင္​​ေအာင္​
ရင္​ထဲ​ေအာင္​့တက္​ကာနာက်င္​ရလြန္​း​ေနသည္​

"ဟြန္​း​ေလး ငုိခ်လုိက္​ပါ အာ့လုိမလုပ္​ပါနဲ႔
သားရင္​​ေသြး​ေလးတြက္​မ​ေကာင္​းဘူး​ေလ"

က​ေလး​ေလး!!!!!

"အဟင္​့..ဟီး"

ဟုတ္​သားပဲ က်​ေတာ္​တုိ႔က​ေလး​ေလး
အကုိ မသိသြားရဘူး...

ဆယ္​ဟြန္​းဗုိက္​ကုိအုပ္​ကုိင္​ကာ..

"အျဖစ္​ဆုိးလုိက္​တာ... သိခဲ့ရင္​ အကုိ
သိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနမွာ.."

ဒါမွန္​းသိရင္​ က်​ေတာ္​အ​ေစာႀကီး
ကဖြင္​့​ေျပာလုိက္​တယ္​..