အမုန္​း၏ အျခားတစ္​ဖက္​၌......[Completed]

part-41

တီ...တီ...

ဆယ္​ဟြန္​းအလုပ္​လုပ္​​ေနတုန္​းဖုန္​းဝင္​လာ
တာ​ေၾကာင္​့ ၾကည္​့လုိက္​​ေတာ့ ခ်န္​းလ်ဲ့

📱"ဟဲလုိ ခ်န္​း​ေယာလ္​"

"ဟြန္​း~ ကုိယ္​ဒီ​ေန႔ လုပ္​ငန္​း႐ွင္​​ေတြနဲ႔
ႏႈတ္​ဆက္​ပြဲလုပ္​မွာမလုိ႔ လာမၾကဳိႏုိင္​​ေတာ့
ဘူး​ေနာ္​"

"​ေအာ္​ အင္​း အင္​းပါ"

အခု​ေနာက္​ပုိင္​း​​ေျပာင္​းလဲသြား​ေသာ
ခ်န္​း​ေယာလ္​အ​ေခၚ​ေဝၚၾကားတုိင္​း ဆယ္​ဟြန္​းမ်က္​ႏွာ​ေလးနီရဲသြားတက္​သည္​...

အခု​ေနာက္​ပုိင္​းဆုိ ခ်န္​း​ေယာလ္​က သူ႔ဆီ
အားတုိင္​းလာတက္​တယ္​

တုိက္​ခန္​းမွာျဖစ္​ျဖစ္​ အလုပ္​မွာျဖစ္​ျဖစ္​
အနားတြင္​တြယ္​ကပ္​ကာ အရင္​ကအ​ေၾကာင္​း​ေတြ​ေမး​ေနတက္​သည္​....

သူနဲ႔ဆယ္​ဟြန္​း အ​ေၾကာင္​းအမ်ားစုကုိ​ေပါ့
နမ္​းခဲ့တာဘယ္​ႏွစ္​ႀကိမ္​ကအစ​ေမးတယ္​..

အရမ္​း အျမင္​ကပ္​ဖုိ႔​ေကာင္​း​ေနတယ္​သူက..

"အဲ့ဒါဆုိ ​ေစာ​ေစာျပန္​​ေနာ္​ ဟြန္​း"

"ႏႈတ္​ဆက္​ပြဲဆုိ​ေတာ့ ခ်န္​း​ေယာလ္​က
ကုိရီးယားျပန္​​ေတာ့မွာ​ေပါ့​ေနာ္​"

"အလုပ္​​ေတြက​ေတာ့ၿပီးပါၿပီ ဒါမဲ့
မျပန္​​ေသးပါဘူး"

"ဘာလုိ႔လဲ ဦး​ေလးတုိ႔အန္​တီတုိ႔
​ေမ်ွာ္​​ေနမွာ​ေပါ့"

"​ေဖ​ေဖခြင္​့ျပဳမိန္​႔ရထားသလုိ အင္​း ဘယ္​လုိ​ေျပာရမလဲ ကုိယ္​ကုိတုိင္​ကလည္​းမျပန္​ခ်င္​​ေသးတာ ဘာလုိ႔လဲသိလား??"

"ဟင္​့အင္​း"

"ကုိယ္​ ဟြန္​းနား​ေနခ်င္​​ေသးလုိ႔"

သူ႔စကား​ေၾကာင္​့ ဆယ္​ဟြန္​းျပဳံးစိစိျဖစ္​သြားတာကုိအကုိ႐ွင္​းကၾကည္​့​ေန၏....

"အင္​းပါ အဲ့ဒါဆုိ ဒါပဲ​ေနာ္​"

"ခဏ​ေလး"

"ဘာ​ေျပာစရာက်န္​​ေသးလုိ႔လဲ?"

"ဟုိ​ေကာင္​ တုိက္​ခန္​းလာရင္​ အျပင္​မွာပဲ
စကားရပ္​​ေျပာ​ေနာ္​ အထဲမ​ေခၚနဲ႔"