အမုန္​း၏ အျခားတစ္​ဖက္​၌......[Completed]

part-34

"ခ်န္​း​ေယာလ္​~"

​ေဆး႐ုံကုတင္​ထက္​ ​ေဆးပုိက္​အသြယ္​သြယ္​
ျဖင္​့​ေမ့​ေမ်ာ​ေနတဲ့ ခ်န္​း​ေယာလ္​လက္​ကုုိ
ဆယ္​ဟြန္​းသ႔ူပါးထံအပ္​လုိက္​မိသည္​....

"ဘာလုိ႔ အဲ့လုိလုပ္​လုိက္​ရတာလဲ?"

"အခု မင္​းရဲ႕ဒီလုိပုံစံကုိ​ေတြ႕ရတာ ငါ့ရင္​​ေတြအရမ္​းနာက်င္​​ေနရတယ္​"

"ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ခ်န္​း​ေယာလ္​ရယ္​~"

ျပန္​ႏုိးထလာပါ​ေတာ့ ၿပီးရင္​မင္​းၾကားခ်င္​တဲ့
ခ်စ္​တယ္​ဆုိတဲ့စကားကုိ ငါမင္​းကုိကုိယ္​တုိင္​​ေျပာျပခ်င္​တယ္​....

ဒါမဲ့........ငါအဲ့အခြင္​့​ေရးကုိမရ​ေတာ့ဘူး
ထင္​ပါတယ္​...

ငါထြက္​သြားရ​ေတာ့မယ္​ ခ်န္​း​ေယာလ္​~

တကယ္​ဆုိ ငါမင္​းအနားမွာပဲ ​ေနခ်င္​​ေသးတာ
မလြဲသာအ​ေျခ​ေနနဲ႔မုိ႔ ....

ငါတုိ႔ ကံမကုန္​ရင္​​ေတာ့ ျပန္​ဆုံၾက​ေသးတာ​ေပါ့

"ခ်စ္​တယ္​ ခ်န္​း​ေယာလ္​~"

သူ႔လက္​ဖမုိးကုိ ခပ္​ဖြဖြနမ္​းကာ ​ႏႈတ္​ဆက္​ၿပီး​ေဆး႐ုံခန္​းအျပင္​​ေျပးထြက္​ခဲ့လုိက္​​ေတာ့သည္​..

ဦး​ေလးက​ေတြ႔ကတည္​းက အခ်ိန္​နည္​းနည္​းပဲရမယ္​လုိ႔​ေျပာထားတာမုိ႔

ဆယ္​ဟြန္​းအခ်ိန္​ဆြဲမ​ေနပဲ အျမန္​သာ
ထြက္​ခဲ့လုိက္​တာ....

အျပင္​​​ေရာက္​​ေတာ့ ဦး​ေလးက​ေစာင္​့​ေနတယ္​
ဆယ္​ဟြန္​းက်​ေနတဲ့မ်က္​ရည္​​ေတြကုိအျမန္​သုတ္​ကာ အ႐ုိ​ေသ​ေပးရင္း....

"အခုလုိ​ေတြ႔ခြင္​့​ေပးတဲ့တြက္​​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​

"အင္​းး က်န္​းမာ​ေရးကုိဂ႐ုစုိက္​ပါ
ဘယ္​​ေန႔သြားျပန္​မွာလဲ?"

"မနက္​ျဖန္​"

"အရာအားလုံး​တြက္​ ဦး​ေလးကပဲ
​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ဆယ္​ဟြန္​း"

"မလုိပါဘူး ဦး​ေလးရယ္​~ ခ်န္​း​ေယာလ္​
အ​ေၾကာင္​း​ေတြကုိသာ က်​ေတာ္​ဆီအ​ေၾကာင္​းၾကား​ေပးပါ ဆုိးသည္​ျဖစ္​​ေစ ​ေကာင္​းျဖစ္​​ေစ"