Married And Sad | Jikook ✓

August ' 8/12 pt.1

Ağustos pt.1

Vakti gelmişti.

Hazırdım.

Onunla yüzleşebilirdim.

Öyle de yaptım.

Bir sabah, yine toplantın olduğunu söyleyerek yıllanmış bavulunu kavradın ve daha fazla açıklama yapmaya gerek görmeden evden ayrıldın.

Seni takip ettim.

Bu sefer doğruyu söylüyordun.

Ona gitmemiştin.

Bu benim için bir fırsattı.

Onunla yüzleşebilmem için bulunmaz bir şanstı.

Uçağına binene dek orada bekledim ve gittiğinden tamamen emin olduğumda bir taksiye atlayarak onun evine doğru yola çıktım.

Ellerim terliyor, midem bulanıyor ve başıma inanılmaz bir ağrı saplanıyordu.

Çok gergindim.

Bu bir ay boyunca çok şey düşünmüştüm.

Senden ayrılmayı, seni, kendimi onu... öldürmeyi.

Ya da öylece gitmeyi.

O kadar çok saçma şey düşündüm ki sevgilim...

Aklım başıma geldiğinde ise tüm bu aptal fikirleri elimin tersiyle itmiş, seni nasıl geri kazanabileceğime odaklanmıştım.

Jungkook ile konuşacaktım.

Evin önüne geldiğimde uzun bir süre zili çalamadan öylece bekledim.

Neyi beklediğimi bilmiyordum.

Aslında tek istediğim zaman kazanmaktı.

Saatler ilerlediğinde yapamayacağımı hissettim.

Taehyung'u aradım ve gelip beni almasını istedim.

Kötüydüm.

Bayılacak gibi hissediyordum.

Oturduğum merdivenden yavaşça kalkarak Jungkook ile yüzleşmeden gitmek için hareketlendim.

Ancak kapı açıldı.

Hiç beklemediğim bir anda.

Ve artık Jungkook öylece karşımda duruyordu.

Güzel yüzü ve masum bakışlarıyla.

Beni tanıdı.

Bunu şokla açılan ağzı ve korku dolu nefesinden anlamıştım.

Yüzü kızardı ve utançla yere eğildi.

Davranışlarında pişmanlık vardı.

Böyle olmasını istemeyen birinin pişmanlığı.

"Konuşabilir miyiz Jungkook?" Diye sordum.

Kekeledi.
"Ben..." dedi. "Jimin... Ah, anlattı mı?"

Gülümsedim. "Hayır. Kendim öğrendim. İçeride konuşabilir miyiz?" Diye direttim.

Beni içeri almaya istekli değildi.

Aşk yuvalarına ayak basmamı istemiyor gibi görünüyordu.

Ama yinede az önce çıkmak için hazırlandığı eve tekrar girdi.

Ben de öyle.