Married And Sad | Jikook ✓

Special Chapter

Kitap hala kütüphanelerinizde duruyorsa, umarım bu özel bölüm hoşunuza gider. Ve böylece Mas defteri, benim için tamamıyla kapanabilir. Kurguya verdiğiniz destekler için teşekkür ederim!
(Sanırım en çok küfrü de bu kitapta yedim jfkdkclsklslskw)

Special Chapter

İnsanlar neden ölmek ister biliyor musun Jungkook? Çünkü belirsizlikten kurtulmak isterler. İpleri ellerine almak ve zamana hükmetmek isterler. Bazıları ise yaşama sıkı sıkıya bağlıdırlar. Çünkü yaşamayı severler. Hayatın tadını almışlardır.

Bazıları cesurdur Jungkook. Kendilerinden vazgeçebilecek kadar cesurdur.

Bazıları korkaktır. Bu belirsizlik ile yaşayabilecek kadar korkaktır.

Ve bazıları benim gibi şanslıdır. Cesaret kırıntıları ile dolup taşarken, hayatın anlamını bulacak kadar şanslıdır.

Her zaman şanslı biri olduğumu düşünürdüm Jungkook.

Ancak gerçek şansı, seninle tanıştığımda tattığımı anladım.

Geniş bir çevrem vardı. İnsanların, onlarca insan arasında yaşarken yaşadıkları yalnızlıklardan birini yaşamıyordum.

Ben gerçekten yalnız değildim. Ben şanslı olandım. Etrafında pervane olunandım.

Her istediğim olurdu Jungkook. Her bir isteğim gerçekleşirdi.

Ben, her şeyi elde ederdim.

Mutlu olduğumu sanıyordum.
Şanslı olduğumu düşünüyordum.

Yanılmıştım.

Mutluluğu ilk keşfettiğim gün, tüm sevimliliğin ile tepemde bittiğin ve hayatımın en kötü gününü, en muazzam dakikalar ile çevrelediğin zaman dilimiydi.

Jungkook, yirmi sekiz yıllık sahte mutluluk anlarından sonra, eski kocam, sert bir  darbeyle bunun gerçek olmadığını kanıtladı bana.

Hayatımın bittiğini sandığım o son gündeyse, tatlı bir çocuk, bayım dedi bana.

Bu tatlı çocuğun sesini duyduğum ilk an, o ilk an..

Biliyordum Jungkook.

Hayatımın değişeceğini biliyordum.

Ömrü'm, beni yaşama geri döndüren genç ve tatlı çocuk, Jungkook..

Bu sadece bir teşekkür mektubu değil.

Bu bir veda değil, bu bir başlangıç.

Senin eline ulaşamayacak ve yazıldıktan dakikalar sonra yakılacak bir başlangıç.

Benim başlangıcım.

Geçmişi son kez hatırlayıp irdeleyeceğim ve bir daha asla anmayarak unutacağım bir başlangıç.

Yıkık döküktüm Jungkook.

Aldığım kilolar, yağlı saçlarım ve sivilce yığınım ile acınacak durumdaydım.

Beni evine çağırdın.

O ışıl ışıl gülümsemeni tüm benliğin ile sundun bana.

Çay ikram ettin.

Evindeki hasır koltukta utana sıkıla otururken, sincap gözlerini kocaman açmış sen, tam karşıma kurulmuş ve kutu sütünü hararetle tüketerek bakıyordun bana.

Soru sormadın. Neden bu halde olduğum hakkında tek bir soru bile sormadın.

Dikkatimi dağıttın. Bana kendinden bahsettin. Durmadan konuştun ve güldün.

Bir yabancıyı hiçbir karşılık beklemeden mutlu etmeye çalıştın.

Çiçeklerden ve tatlılardan bahsettin Jungkook.

Hava kararmaya başlarken hala konuşuyordun.

Susmuyordun güzelim.

Dikkatimi dağıtmaya devam ediyordun.

Ama gitmem gerekiyordu.

Olanları sindirmem ve yüzleşmem gerekiyordu.

"Gitmeliyim." Dedim.

Sense, ışıl ışıl parlayan gözlerindeki büyük beklentiyle,
"Yine gelir misin?" Diye sordun.

"Gelirim." Dedim.

Geldim de.

Her gün. Her gün kapında buldum kendimi.

Sabahları geldim ve sen bana güzel bir kahvaltı hazırlarken, sofradaki boş vazoya koyman için sana bir çiçek hediye ettim.

Öğlenleri geldim ve sen dans etmemiz için bir şarkı ayarlarken, sana senin kadar tatlı bir tatlı yedirdim.

Akşamları geldim ve sen uyku mahmuru bir sesle uykunun geldiğini söylerken, dudaklarına bir öpücük hediye ettim.

Ve en sonunda beni iyileştirip hayata döndürdüğünde, bana aşkını haykırmanı dinledim.

Seni kollarım arasına hapsettim ve geceleri ruhun ile bütünleşmeyi hissettim.

Teşekkür ederim sevgilim.

Bana gerçek aşkı, mutluluğu ve bu denli kısıtlı bir zaman diliminde sonsuzluğu tattırdığın için teşekkür ederim.

Mektubunu bitiren Jimin, dakikalar sonra mektubu şöminenin saf ateşiyle buluşturdu.

Prova odasında giyinmekte olan sevgilisinin, dakikalar sonra kocası olacak kişinin yanını adımladı.

Kollarını, genç adamın beline sardı ve fısıldadı,

"Tek bir kelime söylemeyeceğim Jungkook. Ama hala nefesimi kesiyorsun ve bildiğim şeyleri unutturuyorsun."

Son.

Dipnot; Eski bir inanışa göre sizin için önemli olan şeyleri, isteklerinizi ya da hayallerinizi bir kağıda yazıp yakarsanız, külleri size huzur vermek ve ruhunuzu huzurla doldurmak için dünyanın dört bir yanına yayılırmış.