sen ölüyorsun sanki biraz biraz
bir başka bakıyor bugün gözlerin
dün de sıkılmış gibiydin
sanırım bu havalar
bozdu ikimizi
hem aramızı, hem ikindilerimizi
sen gidiyorsun sanki yavaş yavaş
parçalayıp toplamayarak
aştığım duvarının altında beni bırakarak
sanki uzaklaşıyorsun.
sanırım bu denizler
bozdu mevsimlerimizi
bu mevsim bu limanda yaşanmaz diyip
aştın tüm dalgaları
kendini aşamadın,
bilmiyorum sanki, yalan söyleyemez gözlerin
sen bir başka bakıyorsun bugün
okyanusun durgun
güneşin soğuk
yüreğin karlı
saçların yağmur kokuyor
buz tutmuş ellerin de
kirpiklerin titreşiyor, görmüyorlar
dökülmüşsün bir sabah
kalkmış çıkmışsın kapıdan
izin vermişsin insanların çamurlarını
yüzüne sıçratmasını.
kaldırım taşısın sanki
duygusuz ve her saniye eskiyen.
sen bir başkasın bugün
hapsetmişsin kasım'ı içine
kasım kalmak için
bir başka süzüyorsun gözlerini
yaz hiç gelmeyecek sanki
ilkbahar hep sonbahara,
kuşlar bir yudum suya
şiirler yazıldıklarına
hasret kalacakmış gibi gülüyorsun, yapma.
bak bitiyor kasım,
ama sen bitiyor gibisin bugün daha çok
aynaların içten içe sana kırılması bundan.
kız kulesi küsmüş galata'ya
ben izmir'e
sen istanbul'a
kasım'ı sana küs bitirmek varmış,
senden sonra küsmek kasım'a.
kasım artık gidebilir
sen kal yanımda.
—yanı başında olsaydım, bu kadar uzakta olmasaydım sence bir şansımız var mıydı?
—vardı sanırım.
—geleceğim, bekleyemez misin?
—lütfen, bitirelim. özür dilerim.
—hiç mi sevmiyorsun beni?
—hiçlik veya çokluk önemli değil, ben sadece böyle olmasını istiyorum.
—gitmesen olmaz mı?
—gitmeyip ne yapmamı bekliyorsun benden?
—gitmesen...
—kendine zarar verme, lütfen..
—yetersiz olduğum için özür dilerim.
—her şey için özür dilerim.. hoşça kal.
—bekle, dur. neden gidiyorsun?
—zorundayım, sen de zorlaştırma bunu hadi, son olsun bu. son kez.
—hayal kırıklığı gibi hissettiriyorsun.
—öyleyim galiba..
—bir tanem, sen değil ben.
—özür dilerim.
—hayır, mimoza. özür dileme. peki sen, gülümseyebilecek misin? gülümseyebileceğini söyle bana.
—beni unut, yeterli bu.
—bak unuttum, gitti.
—hoşça kal..
—beni unutmayacağını söyle.
gittin mi?
şu an ağladığımı zannediyorsun ama sana sözümü tutup ağlamadım bak, güçlüyüm hâlâ. beni güçlü yaptığın için, ağlamıyorum. hoşça kal..
ben gidemedim, ama biraz zaman ver, gideceğim. birazdan gidiyorum.
biraz daha bekle.
ah, bu arada gitmeden söyleyeyim, kalın giyin. aralık geldi.
tamam, şimdi gidiyorum. gidiyorum o zaman.
gidiyorum.
